ASKIN OYUNU (Düzenleniyor...)

ASKIN OYUNU 29 -Hersey yalandi?!-

Gözlerim kendiliginden acilmaya baslayinca gözlerimi esir alan gunes isiklariyla etraf bulaniklasirken ellerimle gözlerimi ovusturarak gözlerimi daha canli bir sekilde acmaya calistim. Gunes isiklari ile odam aydinlanirken derin bir nefes alip verdim..Bugun Furkan ve Damla'nin oldugu kafeye gidip karsilarinda oturacaktim.. Bu o kadar da ic acici ve kolay gelmiyordu...! Gercekten artik bu dusunceler beynimi cok yoruyordu..

Bikkinlikla oturur konum alarak saate cevirdim gözlerimi.. 11:07! Bir kac kez gözlerimi kirpistirarak saate bakmaya devam ettigimde saatin hala ilerliyor oldugunu hatirlayarak kaslarimi kaldirdim.. Furkan'i dusunmek uyku mu yapiyordu yoksa? Sacma!

Hizla yataktan ziplayarak kalktim ve banyoya ilerledim. O pozisyonda durmaya devam etseydim kafami yine yastigima gömmek isteyebilirdim cunku! Elimi yuzumu yikayarak kendime geldigimde hizla asagiya inerek evi suzmeye basladim. Mutfaktan gelen seslerle annemin hala evde oldugunu tahmin ederek paytak adimlarla mutfaga ilerledim. Bulasiklari makineye dizen annemi görunce dudaklarimi buzerek konustum.

"Tunaydin... Neden uyandirmadin? Gec olmus saat.."

"Aslinda halimden memnunum da.. sorayim öyle." dercesine cikan sesim ile bana bakarak gulumsedi..

"Tunaydin.. Melek gibi uyuyordun.. kiyamadim..Yorgun görunuyordun.."

Sefkatle söyledigi seylerden sonra yanagina minik bir öpucuk kondurarak buzdolabina yöneldim. En azindan tatil gunleri guzel bir kahvalti yapabilirdim degil mi? Hakkimdi yani bu..

Hizla kendime yumurta haslayarak ekmek arasina yerlestirdim. Birkac biber ve biraz da tuz koyarak masaya oturdum.. Annem zaten coktan hazirda olan caylarin birini koymustu bana..

"Bugun arkadaslarla kafede bulusacagiz anne.. Haberin olsun.."

Yemek yerken bir yandan da anneme gunluk planimi anlatirken cayimi yudumladim.

"Tamam kuzum..Ne zaman gideceksin?"

Derin bir nefes cektim icime..

"Saat uc gibi.."

Yavasca kafa salladiginda bitmek uzere olan ekmegimi hizli bir sekilde yiyerek ayaklandim..Kirlettigim bulasiklari da makineye dizdikten sonra hizla odama cikarak gardorabima yöneldim. Saat yeni yeni 12:05 olmustu.. Hemen simdi hazirlanmazdim zaten.. Sadece giyeceklerimin hazirda olmasi iyi birseydi degil mi?

Hizla bel ustu kot sortumu cikartarak yatagimin uzerine attim.. Uzerine de asker yesili bir gömlek kombin ederek sectigim kombini elime aldim ve boy aynamin karsisina gectim.. Kiyafetleri uzerime tuttugumda hos bir kombin yaptigim kanaatine vararak gulumsedim ve elimdekileri duzgunce dolaba tekrar astim. Kiyafet secimlerimde hizli karar verebilme yetenegime bayiliyordum..

Kiyafetlerimi dolaba astiktan sonra odami toparlamaya basladigimda annemin odaya girmesiyle kafami ona cevirdim.. Tek kasimi kaldirarak ona bakmaya basladigimda gulumseyerek yanima geldi..

"Bugun saat 13:30 gibi doktor randevumuz var kizim.. Saat suan on iki bucuk.. On bes dakika araba yolu zaten... Oyuzden simdi hazirlan.. Saat birde yola cikariz.."

Söyledikleri uzerine iki kasim da havalanirken saskinca konusmaya basladim...

"Neden? Nereden cikti bu simdi birden bire?"

Annem " endiselenme.." dercesine bir bakis atarak cevap verdi.

"Yok kizim.. Sadece uzun zamandir beraber bir kontrole gitmedik.. Onu kontrol etmeye gidelim.."

Endisesi uzerine kafa sallayarak gulumsedim..

"Tamam.. Hazirlanirim simdi ben.. Cok uzun surmez degil mi bu kontrol isi?"