Arkadaslar, öncelikle söylemek istiyorum ki, bu bölum sezon finali. Dersler, sinavlar falan filan derken yazamiyorum. Yazamamam da, uzerimde gercekten buyuk bir agirlik oluyor. Bir okuyucu kitlem var sonucta, hala kaybetmediysem tabi. Bu hikayeyi yazip paylasmak artik sorumluluklarimdan biri oldu. Ama inanin yetisemiyorum.
Bu yuzden bu bölumu buyuk bir gelismeyle sezon finali yapip bitirmek istedim. Zaten bahsediyordum sizlere, buyuk bir gelisme yasanacagindan. Bölumu okurken gercekten cok fazla sasiracaginizdan eminim. Umuyorum ki, begenirsiniz.
Furkan'in Melise neden ilk baslarda hep, en ufak kavgalarinda dahi bir s*rt*k gözuyle baktigini, daha dogrusu bakmaya calistigini bu bölumle anlayabilirsiniz.
Uzun bir bölum oldu.
Ve yine uzun bir sure sonra görusmek dilegiyle.
Seviliyorsunuz :*
******
"Her daim dustugunde kaldiracagina inandigi adam, onu göz göre göre topragin altina gömuvermisti bir anda."
Bilincim yavas yavas yerine gelirken bogazimdaki yumruyu yok etmek istercesine yutkundum. Kendime gelebilmek icin icime cektigim derin nefes, bogazimi yakmisti.
Aniden sarsildigimda carptigim kafamla aciyla inledim. Muhtemelen bir arabanin icindeydik. Cunku nasil bir yola girdiysek araba sarsilip duruyordu. Su arabayi kullanan her kimse, biraz daha sakince kullanamaz miydi Allah askina?
"Kiz uyaniyor."
Sesini bu gune kadar asla duymadigim bir adam konusurken, yeni yeni algiladigim gercekle gözlerimi hizla actim.
Kacirilmistim!
Gözlerimi acmis olusum icinde bulundugum karanligi gecirmezken kaslarimi cattim. Bir de gözlerimi mi baglamislardi?!
Ah, tabi ya! Kacirilmistim! Tabi ki de baglayacaklardi!
Ani bir korku dalgasi bedenime hucum ederken oldugum yerde cirpindim. El ve ayak bileklerimi de baglamis olacaklardi ki, kesinlikle oynatamiyordum!
Bir sey söyleyebilmek adina araladim dudaklarimi. Bogazimdaki yumru sesimin cikmasini engellerken araladigim dudaklarimi kapatarak tekrar yutkundum.
"Rahat dur!" diye tisladi, kesinlikle urkutucu bir sese sahip oldugunu dusundugum adam. Kimdi bunlar Allah askina? Benden ne istiyorlardi?
Cirpinmayi birakarak yorgun bir sekilde yutkundum tekrar.
"Ne istiyorsunuz benden?"diye sordum yorgun bir sesle. Bileklerim aciyordu.
Sorumu yanitsiz birakirlarken daha fazla konusmadim.
Arabanin kisa bir sure sonra durdugunu, artik sarsilmalarimin bittiginden anlayabilmistim. Kapinin acilma sesi kulaklarima dolarken arabanin bir anda iceriye giren hava yuzunden sogumasi tuylerimi urpertmisti.
Kolumdan tutulup cekilirken titrek bir nefes alarak beni disariya cikartmalarina izin verdim. Direnince elime bir sey gecmeyecekti. Zaten icimdeki korku ucsuz bucaksizken, bir de benim icin dusundukleri iskenceleri dusunmek, korkumu körukluyordu.
Nedense, gözumun önunde iri yari hayal ettigim adam, beni kolumdan tutmaya devam ederken suruklemeye basladiginda ofladim.
"Su gözume bagladiginiz seyi bir acsaydiniz bari?"
Söylediklerim karsisinda kolumu tutan eller, kolumu daha fazla sikmaya basladiginda susmam gerektigini fark ederek yutkundum. Ne istiyor olabilirlerdi benden Allah askina?!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASKIN OYUNU (Düzenleniyor...)
RomanceGökyüzünün güneşe olan sevdası gibidir aşk. İkisi de tek başlarına anlamsız, boştur. İkisi beraber olunca ne de güzel görünür gökyüzü, nasıl da parlar. Şafak vakti gibidir Aşkın doğuşu. Işıklarını yeni yeni yollmaya başlar kalbine. Bilirsin artık...
