Loving The Green Stone (FS # 2)

Kabanata 7

Feelings

"Okay kana ba?" Napatingin ako sa pumasok sa loob ng hospital room ko. Bumaba si Jasmine para bumili ng pagkain kaya ako lang ngayon dito.

The man infront of me is the one who saved me.

"Yup. Thanks to you" I really tried to be civil as much as possible.

Hindi ko alam bakit ako naiintimidate sa lalaking to. His presence is just too much to take and his eyes.. his tantalizing eyes.

"I am Ivor by the way." Lumapit siya sa akin at tumabi sa may higaan ko.

Napaiwas ako ng tingin at napakagat sa labi ko. Jade.. calm down. May hangover pa yata ako sa aksidente ko. Baka affected ang puso ko sa pagkabaril ko sa balikat ko.

"Yeah, nagbigay ka ng cupcakes I heard" narinig ko ang mahina niyang pagtawa kaya napaangat ako ng tingin.

Natigilan ako dahil sa pagtawa niya. Its like everything blurred. No this can't be.. baka may mali sa utak ko. Baka naapektuhan ang utak ko sa aksidente.

"Well yeah I did. Hinanap pa kita, I just have one information about you.. your name, kung hindi dahil sa kwintas mo"

Tumingin siya sa akin kaya nagkasalubong ang mga mata namin. The pound in my heart is getting louder.

Napahawak ako sa kwintas ko. "Ikaw ang nagbalik ng kwintas ko?"

"Uhuh" matipid niyang sagot at nakita kong lumipat ang tingin niya sa benda ko.

"Does it still hurt?" Kita ko ang concern sa mukha niya. Maybe he feel responsible for what happened because he is also in the crime scene.

Umiling ako. "Slightly"

"You don't need to worry. Hindi mo kasalanan to and I am very thankful kasi dinala mo ako dito. I'll ask my parents to give you a token" mukhang hindi niya nagustuhan ang sinabi ko. Yumuko siya at itinapat ang mukha niya sa mukha ko. Medyo napaurong pa ako pero dahil sa benda ko ay hindi ako gaanong makagalaw.

"I don't need that. I am a montgomery and the surname can speak for itself. Don't insult me. I saved you because I want to not because of some piece of token."

Bumaba ang tingin niya sa mga labi ko. Kita ko ang pagpipigil niya. Unti unti niyang binaba ang mukha niya.

Nagising ako dahil sa alarm clock. Napapikit ako ulit at hindi ko maiwasan ang mapangiti. Who will ever thought that the guy I met at the cruise is someone I am still keep on meeting right now.

Mag s'strech sana ako pero may naramdaman akong bisig na nakapalibot sa akin.

Shit! Napasukan ba ako? Sino to?! Na-rape ba ako?! Tumingin ako sa ilalim ng kumot ko at napabuntong hininga ako nung may damit pa ako.

Lumingon ako at napaawang ang labi ko. Hindi yon panaginip? Lahat ba ng nangyari kagabi ay totoo? Shit lang! Anong gagawin ko?! Wala na akong mukhang maihaharap! Ikamamatay ko pa ang kahihiyan!

Dahan-dahan kong tinanggal ang kamay niya pero nagulat ako dahil lalo niya lang itong hinigpitan at mas lalo niya akong nilapit sakanya. Napasinghap ako sa ginawa niya. I felt something poking me down there and I am not stupid to think innocently. Alam ko kung ano iyon at masama ito.

"Shh.. give me a minute Miss" napalunok ako sa sinabi niya. Humigpit ang yakap niya sa akin pero imbis na masaktan ay naging komportable pa ako, I must be crazy. I don't know what to do.. hindi pala panaginip o imahinasyon ang kagabi.