My New Parents//One Direction//☑

Part Seven

Ze valt in slaap op mijn schoot, met een koekje in haar hand, haar onesie aan. Het is stil en ik zit nog steeds in de woonkamer. Louis zei dat hij met Liam zou gaan praten als die terug komt. Meestal als die boos is gaat hij weg voor een dagje, daarna komt hij terug en scheld iedereen de huid vol. Louis, Harry en Niall zijn ons schild voor de aankomende dagen. Ik verwacht niet al te veel, zolang Liam maar bij Lynn verblijft vind ik het prima. Ik pak het koekje uit haar hand en leg hem op tafel neer. Ik drink een slokje van de thee die Niall voor me heeft neergezet. "Ging het thuis ook altijd zo?" Ik schud mijn hoofd. "Alleen de agressie kwam goed overheen. Thuis was het veel erger." Niall slaat zijn armen om mij en Lynn heen en legt zijn hoofd tegen de mijne neer. "Harry, zie ze daar zitten dan, met die onesies? " horen we Louis fluisteren in Harry's oor. We kijken beide op, waardoor ze gaan lachen. "Ze zijn cute toch?" vraagt Niall met een glimlach. "Die van Lynn komt aardig overeen met haarzelf," bevestigt Harry. Ik moet lachen. "Je moet je niet zo veel aantrekken van Liam. Hij moet gewoon wennen aan de situatie." Al onze blikken gaan naar Harry, allemaal ongeloofwaardig. "Lieg nou maar niet tegen dr. Ze weet heus wel dat dit niet eenmalig is. Hij heeft haar al duidelijk verteld hoe het er hier aan toe gaat. Ik heb dr al gewaarschuwd. Laat het nou maar gewoon." Harry knikt kort. "Wat heeft die jou verteld, Emma?" Ik kijk hem aan. "Dat als jullie je niet aan de regels houden dat niet alleen jullie problemen hebben maar ik ook. En dat ik niet bij jullie op de kamer mag komen, maar ik denk dat ik die regel vaak ga verbreken." Niall buigt zijn hoofd naar mij. "Is dat zo?" Ik knik kort terwijl ik mijn blik weer naar Harry laat glijden. "Is goed hoor," fluistert Niall in me oor als ik mijn blik weer in Harry's ogen heb laten vallen en door mijn spieren gedwongen moet lachen. Ik voel Lynn bewegen en langzaam zie ik 2 slaperige oogjes onder de capuchon van dr onesie komen. Ze wrijft kort in haar slaperige oogjes en kijkt ons daarna vragend aan, begint daarna te zoeken en verplicht Niall en mij om op te staan, maar dan vindt ze alsnog niet wat ze zocht. We gaan weer zitten en ze klimt bij ons op schoot, waarna ze haar armpjes in Nialls nek legt en op zijn andere schouder haar hoofd steunt. Haar stem is brak, maar ze probeert iets te zeggen. "Waahr is m-mijn kuchkuch koekje?" Allemaal moeten we lachen, maar Lynn is verslagen en wilt haar koekje. Ik pak de resten van het koekje wat ik uit haar handen heb gepakt en geef het aan haar. Ze hoest nog een paar keer en bedankt me daarna zachtjes. En daar begint ze weer met knabbelen op haar koekje.

Louis kijkt op zijn horloge. "Niall, tien." Ik kijk naar Niall. "Kom we gaan Lynn op bed leggen en daarna zelf ook slapen," fluistert hij op de toon zoals we de hele avond al fluisteren. Ik sta op en Lynn geeft dr koekje aan Harry, die hij in een zakje gaat doen zodat Lynn morgen verder kan knabbelen. Niall tilt Lynn op naar boven en brengt haar naar haar slaapkamertje aan de noordvleugel. Ik loop achter hem aan en blijf in de deur opening staan kijken naar Lynns kamertje. "Tot morgen, Emma," fluistert Lynn zacht terwijl ze naar me kijkt en zwaait met haar rechter handje. Normaal zou ze het doen met haar linker handje, maar die heeft Niall onder de dekens gestopt. "Tot morgen, Lynn," fluister ik net zo zacht en zwaai met mijn linker hand naar dr. Niall geeft dr een kusje op dr voorhoofd en loopt de kamer uit. Ik doe de deur dicht en kijk hem kort aan. "Moet ik jou ook naar je bed brengen?" Ik lach kort en schud mijn hoofd. "Mag wel natuurlijk," Hij lacht. "Achja, Liam is er toch niet. Kan ik wel even mee toch." We lopen via de noordvleugel, langs Louis en Harry's kamer, naar de midden plaats, waar we naar mijn kamer kunnen, maar ook naar die van Niall en Liam op de zuidvleugel. Ik wil naar mijn kamer lopen, maar Niall pakt mijn hand en trekt me mee naar hun hal toe. Ik kijk hem vragend aan, maar hij fluistert: "Ik ga je wat laten zien, kom maar gewoon mee." Ik loop achter hem aan, terwijl hij mijn hand vast heeft. Hij kijkt nog een keer om naar achteren om te kijken of de kust veilig is en duwt Liams kamer deur open. Binnen is het heel netjes. Er hangen foto's aan de muur en zijn kleren kast staat open. Niall sluit de deur achter me en wijst naar een deur terwijl hij lacht. "Kom," fluistert hij nogmaals en hij trekt me weer mee. Hij opent de deur en ik zie een wereld aan beeldschermen op de muur. Weer sluit hij de deur achter me, bang om gezien te worden. "Hier bewaart Liam zijn camera beelden." Hij slaat zijn armen van achteren om mijn middel heen, maar ik heb alleen maar oog voor de beeldschermen. Ik zie een scherm waar Louis en Harry op te zien zijn in de keuken, maar ook een scherm van de gang, woonkamer en iedereens slaapkamer, behalve die van mij en Lynn. "Druk eens op die groene knop rechts bovenin." Ik druk op de knop en tijden en dagen komen tevoorschijn. "Zaterdag, 6 uur," fluistert hij zacht in mijn oor. Ik klik op dag en tijd en de schermen verspringen naar het moment wat ik heb ingetikt. Ik zie Liam slapend in zijn bed. Niall en ik in de keuken met een zak chips op internet aan het kijken. "Zo wist hij dat je bij me heb geslapen. Of ik bij jou. Ik zou namelijk ergens anders gaan slapen." Mijn mond is open gevallen van afschuw. Ik draai me om, kijk hem aan. "Ik wil echt geen camera op mijn kamer," Hij drukt mijn lichaam tegen de zijne. "Komt er ook niet. En ik laat die uit mijn slaapkamer ook weghalen."

Ik val in zijn armen in slaap. Op zijn kamer hebben we nog een poging tot een film gedaan, maar halverwege ben ik afgehaakt en in slaap gevallen. Het is 9 uur als ik wakker wordt van de deur die dicht geklapt wordt en ik hoor geschreeuw van beneden komen. Ik ga recht op zitten en luister goed. Het zijn Liam en Louis. Het zijn Liam en Louis! Ik spring uit bed en ren de kamer uit, ik ren naar Lynns kamer en til dr op, de kamer uit, breng dr naar Niall. Ik sluit de deur achter me en leun er kort tegen aan, terwijl ik mijn ogen sluit en Lynns hoofdje tegen mijn schouder aan druk. Ik laat me zakken, tot ik op de grond zit. Knuffel met Lynn en luister ondertussen of het geschreeuw gestopt is. Mijn ogen dicht, mijn stem fluisterend in Lynns oor, fluisterend dat alles goed komt, terwijl ik weet dat het niet goed zal komen voor een van ons. Ik hoor hoe hij wakker wordt. Ik hoor dat hij schrokken is. Ik hoor hem uit bed stappen en onze kant op rennen, hij naast ons zakt en zijn armen beschermend om ons heen slaat. Het geschreeuw stopt. Ik open mijn ogen. Lynn haalt haar hoofd van mijn schouder af en kijkt me aan. "Het komt goed," Ze knikt, zij heeft wel vertrouwen dat het goed komt. Dat Liam ooit aardig tegen ons gaat doen. Dat hij ooit gaat accepteren dat wij gewoon kinderen zijn, sorry, dat Lynn gewoon een kind is. Ik heb de hoop al opgegeven toen hij zo boos begon te doen. "Kom, gaan we even op het bed liggen," fluistert hij in mijn oor. Lynn laat me los en Niall tilt haar naar het bed toe. Ik ga liggen en sluit Lynn weer in mijn armen. "Doe je dat altijd zo," Ik knik, terwijl ik in zijn ogen kijk. "Doe je goed," fluistert hij met een glimlach. Hij slaat de deken over onze lichamen heen.

Zware voetstappen op de gang. Niall zit rechtop, wachtend op Liam als die binnenkomt. Lynn heeft Nialls oordopjes in en zit weer muziek te luisteren. Niall heeft een van zijn eigen albums aangezet, wat Lynn aardig rustig maakt. "Hij komt niet," We praten al de hele tijd op fluister toon. Louis heeft Liam de waarheid verteld. Niall is kort naar beneden gegaan en heeft een paar broodjes met kaas en ham gehaald. "Emma, hij komt wel," Zijn ogen gaan naar een van de camera's, de mijne naar een andere. Weer voetstappen. Niall had gelijk. De deur vliegt open zonder enige waarschuwing. Niall springt op en gaat voor Liam staan. "Oprotten...," Hij probeert rustig te blijven. "Ik wil alleen even Lynn en Emma spreken," De blik in Liams ogen bevalt me niet. "Nee, je laat ze met rust," Liam lacht sarcastisch en kijkt vervolgens mijn aan. "Niall, we hebben regels hier," "Ja, en die regels hebben we gister avond veranderd. Lynn en Emma mogen hier zijn wanneer ze willen. Lees de nieuwe regels maar. Ze hangen op de koelkast." De woede in Liams ogen wordt erger. Lynn duwt de deken omhoog en Liams ogen gaan meteen naar Lynn. "Wie was er hier bevoegd over hun, Niall?" Ik zie hoe Niall zijn blik laat vallen. "Jij niet, hè?" Ik zie hoe Niall zijn hoofd schud. "Wie dan wel?" Niall draait zich om. "Niall?! Wie dan wel?!" Hij haalt diep adem. "Sorry Emma," Zijn stem is brakker dan net. Hij kan niks doen. "Emma, meekomen!" Ik kijk Liam aan, vervolgens naar Lynn, dan naar Niall. Hij vormt met zijn lippen een woord: Sorry. Ik kijk nog een keer terug naar Lynn en geef haar een kusje op dr voorhoofd. Ik sta op, loop met Liam mee, zijn kamer in.

---Niet bijgewerkt

Nieuw hoofdstukje

Soms als ik schrijf, leef ik echt mee met Emma...

Ergens zou ik Lynn wel als zusje willen. Ze is zo cute.

Skiën was verschrikkelijk.

Is het alweer bijna vakantie?

Ik heb het echt nodig.

*Zucht*

Hebben jullie ook zoveel huiswerk?

-xxx- Ellie