My New Parents//One Direction//☑

Bonushoofdstuk 6

Max belde netjes aan. 'We hebben goed nieuws,' was het eerste wat hij zei toen ik de deur had geopend. 'Jullie hebben hem?' Ik liet hem binnen en hij nam plaats aan de keukentafel, wachten tot Cynthia naar binnen kwam om mee te luisteren. 'We hebben hem,' zei hij uiteindelijk. Ondertussen had ik hem een kop koffie gegeven en een zwarte wafel. Cynthia stond erop om deze te kopen voor Niall. Ik moest bekennen dat de kleur apart was, maar de smaak was enorm. 'Jullie waren getrouwd, toch?' Cynthia knikte. 'Dan zijn al zijn bezittingen voor de aankomende twee weken van u. Over twee weken gaat de rechter zijn straf bepalen op zitting. Ik hoop dat u een plekje vrij heeft om te komen als eventuele getuige. Natuurlijk hebben we de rechter wel overtuigd met de foto's, maar het kan zijn dat hij/zij misschien wat extra vragen voor u en uw zoon heeft. U bent niet verplicht om te komen, maar het zou eventueel bepalend kunnen zijn voor de straf van meneer Payne.' Ik keek Cynthia even kort aan en voegde snel wat toe aan het verhaal van Max. 'Je hebt nog de tijd om even na te denken voor je antwoord geeft. Overleg het ook even met Bram. Hij is leeftijd gerechtig om zelf te bepalen of hij mee gaat.' Cynthia keek me dankbaar aan. 'Dankje, Em. Je bent na al die tijd nog een goeie vriendin.' Max stond ondertussen op. 'U bedankt voor uw aangifte. We houden er niet van als deze mannen.. oeps.. Ik moet mensen zeggen, natuurlijk. We houden er niet van als deze mensen vrij rond blijven mishandelen. Gelukkig hebben we een top officier in dienst.' Hij knipoogde kort naar mij. 'Niet zo flirten, Max. Ik kan jou ook aangeven bij Ezra.' Hij lachte en baande een weg naar de deur. 'Ik ben er sowieso bij,' vertelde ik hem, voordat hij zijn auto in stapte. 'Ik hoop dat mevrouw Payne en haar zoon er mentaal ook tegen kunnen om te gaan.' Ik knikte. Hij sloeg de autodeur dicht en startte zijn auto. 'Ik hoop het ook.' Terwijl Max het terrein af reed, liep ik weer naar binnen.

2 weken later

'Mooi jurkje!' Ik bekeek Cynthia van top tot teen. 'Nu moet je wel mee gaan! Dan kan hij zien wat hij nu laat lopen!' Cynthia blies een grote lading adem uit. 'Ik gun het hem niet eens meer om dit allemaal te zien.' Ze gebaarde hierbij naar haar rondingen. 'Ja, daar heb je ook gelijk in.' Bekritiserend bekeek ik het jurkje nog een keer. Vervolgens liep ik terug de kast in en kwam terug met een simpele skinny jeans en een groen vestje. 'Als je hier onder die zwarte hakken aandoet, zie je er casual, mooi en elegant uit en vallen je rondingen niet zo op.' Ze pakte de kledingstukken over en liep terug de kast in, om haar om te kleden. Op dat moment kwam Bram binnen rennen. 'Is dit goed, mevrouw Horan?' Ik bekeek de jongen goed. Hij had een spijkerbroek aan met een rood geruite blouse. 'Ja, ziet er goed uit. Zorg dat Cole ook even een mooie blouse aan doet, wil je. Ik ken mijn zoon.' Na die laatste zin zag ik een lach opkrullen op zijn gezicht. Je kon aan Bram zien dat hij het spannend vond om zijn vader weer te zien. De afgelopen week trok hij zich vaker terug en was hij niet zo enthousiast als dat hij normaal schijnt te zijn. Onderweg naar de rechtbank viel het me op dat hij heel erg wegviel. Ik kon niets anders dan Cole en Bram op de parkeerplaats voor laten lopen en tegen Cynthia te fluisteren: 'Hij heeft psychische hulp nodig.' Cynthia keek me geschrokken aan. 'Bram?' Ik knikte. 'Hij is hartstikke bang en dat is begrijpelijk, maar door het te verwerken kan hij meer bereiken. Hij kan niet altijd bang wezen voor hem. Liam krijgt echt geen levenslang. En wat nou als hij een keer geslagen wordt door een klasgenoot. Dan wordt hij meteen onderdanig. Dat wil je toch niet, Cyn?' Cynthia schudde haar hoofd en in stilte liepen we de rechtbank binnen. Na de controle werden we begeleid naar de zaal. Er waren niet heel veel bezoekers, maar dat hoefde ook niet. We waren vrij laat dus de rechtszaak kon elk moment beginnen.

Een opluchting, dat was het, toen we hoorde dat hij 1,5 jaar de cel in moest en daarna nog een half jaar tbs zou krijgen. Ook kreeg hij een contactverbod van 10 jaar. Cynthia leek gelukkig, Bram had rust en kwam langzaam weer los en alles was goed. Toen we Niall het nieuws vertelde, zag ik een bepaalde rust in zijn ogen. 'Goed geregeld, schat.' Hij gaf me een kus op mijn kruin. Lynn, die op de bank zat toen we terug kwamen, trok ons in een groepsknuffel en stelde voor om lekker voor ons te gaan koken zodat wij even met Niall na konden praten. Cynthia zou Harry bellen om het nieuws te verspreiden. Toen we aan tafel zaten en genoten van de heerlijke wraps die Lynn had gemaakt, realiseerde ik het me pas echt. Liam, de jongen die mij heeft misbruikt, zit vast. Maar voor een korte termijn, maar hij wordt behandeld. Alles is goed. Cynthia kan weer beginnen met haar eigen leven en Bram kan rustig naar huis. 'Bedankt, Em. Je bent de beste vriendin die ik ooit heb gehad.' Ik knikte naar haar als een 'graag gedaan' en keek vervolgens kort naar Niall, die toevallig ook mijn kant op keek. 'Goed gedaan, schat,' kon ik uit zijn lippen halen en ik voelde een kneepje in mijn hand. Hij boog zich naar me toe, gaf me een kus op mijn wang en fluisterde in mijn oor: 'Ik hou van jou.'

'Proost op het leven!' schreeuwde Lynn en ze zette de muziek wat harder, waarna we met z'n alle de, (vooral wijn) glazen tegen elkaar botste. Alles was goed.

THE VERY END

---

Het einde, jongens. Met veel liefde sluit ik dit boek af. Misschien is dit niet het einde dat je Liam had gegund, maar ik hoop dat je verder kan leven in vrede. Anders moet je maar snel een andere fanfic van mij gaan lezen (hint hint). 

Allemaal bedankt voor de lieve berichtjes, de vele likes en de leuke comments. Nogmaals, ik sluit met veel liefde dit boek af, zodat ik met iets nieuws kan beginnen. 

Heel veel kusjes en groetjes van mij