My New Parents//One Direction//☑

Part 19

De rest van de rit praten we weer niet tegen elkaar. Omdat ik slaap ben gevallen is de grootste reden daarvan. Of we waren aan het eten. Een half broodje was voor mij dus echt niet genoeg. En vier en een half broodje voor hem duidelijk ook niet. Het is mooi om te zien hoe weinig ik eet en hoe veel hij eet. Als je ons samen zou zien eten zou je ons beide raar aankijken. Rare match zijn we.

Hij stopt de auto, ik kijk hem verbaasd aan. Hij slaat met zijn handen op het stuur en kijkt me vervolgens aan. "Wandelingetje door het bos?" Ik kijk kort naar buiten, het is al schemerig en het bos ziet er donker uit. "Is het niet een beetje donker?" Hij lacht kort. "Is Emma beetje bang?" Ik zucht diep en kijk hem geërgerd aan. "Okey, dan niet." Hij start de auto weer en rij de openbare weg weer op. "Ik had je heel graag gedragen als je bang werd." Ik zucht nog een keer. "Ik zou niet bang zijn geworden." Hij lacht kort voor hij reageert met: "Zou je wel. Ik zou je beschermend terug naar de auto brengen en je kleine kusjes geven...," Ik zie in mijn ogen dat hij kort naar me kijkt met een klein lachje. "Okay, never mind." Hij rijdt weer een snelweg op. "Zijn we er al bijna?" Hij tikt op de navigatie en ik zie dat wel nog 1,5 uur moeten rijden. Austin Mahone, ken je hem nog, op de radio. Ik kijk kort naar hem. "Mag ik je trui?" Hij lacht kort en knikt. Hij pakt zijn trui van de leuning af en geeft hem aan me. Ik doe de gordel af en doe hem snel aan. Ik doe de gordel terug om en zak wat achterover.

"Wat gaan we eigenlijk doen, thuis?" Hij kijkt me kort aan, maar zijn ogen gaan al snel naar de weg. "Uhm, beetje relaxen, naar familie, sporten met vrienden....," verzint hij snel. "Lijkt je dat wat?" Ik kijk hem kort aan en knik terwijl ik het eigenlijk helemaal niet zie zitten. Zijn hand gaat langzaam naar mijn been en hij lacht kort als ik hem aankijk. "Niet tegen mij liegen, Em. Ik kom er toch wel achter." Ik leg snel een van mijn handen op de zijne en kijk hem kort aan. "Ik lieg niet," fluister ik snel. Hij trekt zijn hand terug om te schakelen en legt het vervolgend op het stuur. Zijn ogen gaan naar een bord langs de weg. "Nog paar minuutjes, schatje." Ik kijk nog even naar buiten voor we de snelweg afrijden.

Het duurde even voor ik een berichtje kreeg van Cynthia. Ze zou komen, toch, om Liam weer te fucken, en dat is ze geweest. Niall werd gebeld door Louis' telefoon waar Lynn te horen was. Ze stond bij Liam en Niall in de gang te luisteren wat Liam en Cynthia aan het doen waren en ondertussen ook met een oortje in een liedje te luisteren tot ze Niall per ongeluk belde. Hij nam op en hoorde dus Cynthia en Liam en toen Lynn doorhad dat haar muziek gestopt was en dat Niall haar dus probeerde aan te spreken terwijl hij het gesprek met het kleine, onschuldige meisje op luidspreker had gezet, is ze weg gerent naar haar kamertje en zit nu lekker met de barbies te spelen en met Niall te kletsen terwijl hij een biertje uit de koelkast pakt en probeert om met een hand een glas cola vol te schenken. "Maar Lynnetje, ga je zo wel Louis' mobiel terug geven?" Ze grinnikt kort en zegt: "Louis zei dat ik muziek luisteren mag." Niall kreunt kort als een okay en zet ondertussen het glas cola voor mij. "Mag ik Emma?" Hij zucht een keer voor de grap en zegt dat het niet mag. "Niall, ik wil Emma." We moeten beide zachtjes lachen. "Maar ik wil een keer met jou praten, Emma is saai!" Mijn mond valt een beetje open, maar al snel komt er een knipoog mijn kant op en een lachje op mijn gezicht. "Emma niet saai. Niall saai!" Beide beginnen we weer te lachen en zo fake als maar kan begint hij te 'huilen'. "Niall, mag ik Emma, anders ga ik ook huilen!" Niall kijkt me kort aan. "Dan huilen we samen," trekt hij al snel de conclusie. Ik moet nog even kort lachen terwijl ik een slokje van de cola neem. "Neehee. Emma!" Niall lacht nog een keer kort en rijkt me de telefoon aan. "He Lynn." Ze lacht kort. "Hoi Emma. Ik heb Louis mobiel." Ik pak een koekje uit de trommel die Niall me aanreikt. "Dat merk ik." Ze giechelt kort. "Ben je koekje eten?!" vraagt ze me jaloers als ze hoort dat ik het koekje afbreek. "Mja," vertel ik dr met volle mond. "Niall wil ook koekje!" Ik kijk kort naar Niall. "Niall heeft koekje," vertel ik dr verwarrend. "Barbie Niall...," kreunt ze vervolgens. En dan landt het kwartje, ze was met de barbies aan het spelen. "Moet ik Niall ook dan koekje geven?" Ze lacht kort en stemt in. "Maar dat duurt wel beetje lang voordat Niall koekje heeft, schatje. Dus dat doen we maar even niet." Ze lacht kort. "Ik ga Hawrie om koekje vragen?" Onze ogen gaan meteen naar elkaar toe. "Wat? Lynn, is Harry er?" vraagt Niall nog helemaal geschrokken lijkt het wel. Ze kreunt kort als antwoord. Een klein lachje op mijn gezicht, maar een grote op de zijne. Hij kan ons nu helpen. Hij moet ons wel helpen. "Waar ligt je mobiel, Emma?" Ik schenk een blik naar mijn tas waar hij meteen naar toe rent en mijn mobiel pakt. "Lynn, ik ga Harry nu bellen. Ik bel je daarna terug, Lynnetje." Ze jammert kort en ik kan pas van haar afkomen met een belofte, die ik ga nakomen, ik bedoel.. ik heb het beloofd en ik ga haar niet dingen beloven die ik niet na kom. Ik hang op nadat zij had beloofd Louis' mobiel naar Louis te brengen en lief Liam en Cynthia te laten gaan.

"Je weet mijn code nog steeds niet?" vraag ik hem als ik zijn mobiel op de kast heb gelegd en zie dat hij mijn code probeert in te voeren. Ik klim over de bankleuning heen en pak mijn mobiel uit zijn handen. Ik voeg mijn code in en geef hem terug. "Zo moeilijk is het toch niet?" Hij lacht kort. "Ik heb hem nu al niet meer, hoezo niet moeilijk?" Ik kijk hem kort aan. "Bel Harry." Hij glimlacht kort en tikt het nummer in. Hij gaat over en al snel hoor ik Harry's stem. "Harry, we willen naar James, zo snel mogelijk," deelt Niall met hem mee. Harry klinkt verbaast als hij vraagt waar we zijn, maar als hij hoort wat er is gebeurt komt er een verklaarde 'oohh'. "Maar dan moet ik eerst rapport opmaken voordat we echt kunnen gaan." We zuchten diep als geklaag. "Harry, ik wil nu. Ik wil niet nog meer verkracht worden door Liam." Harry lacht kort. "Officieel gezien is het geen verkrachting. Ik hoorde van Liam dat jij je nadat je in zijn kamer staat gewoon vrijwillig aan hem ov-," "Je moet Liam niet geloven," onderbreekt Niall Harry's zin. "Als het geen verkrachting is kunnen we niks doen, Niall. En ik geloof Liam op dat gebied wel, tot dat ik ook Emma's verhaal hoor. Als Emma totaal iets anders zegt gaan we het uitzoeken. Ik heb toevallig ook toezicht op de camerabeelden, weet je nog?" Niall kijkt me aan. Ik heb nooit vrijwillig meegedaan. Hij deed het maar gewoon. Ik kon niks doen. Hij deed het voor me. "Emma heeft niks gedaan, Harry. Ze zou nooit zoiets vrijwillig doen." Het is even stil aan de andere kant en de twijfel komt in Nialls ogen. Hij kijkt me kort aan, maar kijkt daarna weg. "Of wel?" komt er twijfelend uit. Mijn hart stopt voor een seconde. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, of doen. De uitdrukking op mijn gezicht schijnt hem dus van alles te zeggen. "Ik dacht dat jij juist van hem af wou, maar als jij hem gewoon vrijwillig een blowjob geeft weet ik het ook niet." Hij zegt Harry nog gedag en loopt boos de kamer uit, naar boven. Ik wil hem nog tegenhouden, maar zodra ik opgestaan ben, is hij al de kamer uit....

--- Niet bewerkt

Snapt iemand dit boek nog?

Zou Emma echt ergens gewoon vrijwillig hebben meegedaan, omdat ze bang was voor de klappen of heeft ze echt alleen maar Liam zijn ding laten doen, omdat ze wist dat ze anders nog meer problemen had?

Vind je dit hoofdstukje leuk? Laat een like achter.

Comment je fav part.

Deel dit boek met je vrienden.

---Ellie