My New Parents//One Direction//☑

Part 10

Ik kom weer bij als Niall mijn hoofd laat stoten tegen de deurpost. Ik kijk hem aan en al snel herinner ik me een groot gedeelte van het gesprek. Ik ben hun hoer. "Ik heb Liam weggestuurd." Hij glimlacht lief en legt me op zijn bed neer. Hij strijkt mijn haar achter mijn oor en zijn glimlach wordt breder. "Ga maar lekker slapen, morgen is er weer een nieuwe dag." Hij staat op en geeft me een kusje op mijn voorhoofd. Hij wilt de kamer uitlopen, maar ik hou hem tegen. "Ik wil dit niet, Niall." Hij draait zich weer langzaam om. "Je hebt alles gehoord toch?" Ik schud mijn hoofd. "Waar ben je afgehaakt?" Ik zucht kort. "Laat maar." Ik ga liggen onder de dekens en leg mijn hoofd in het kussen. Ik ben boos. Hij laat me zo meteen gewoon naar Liam gaan. Hij zou me beschermen. Hij legt zijn hand op mijn been, zachtjes, en wrijft er zacht met zijn vingers over. "Niall, ga weg," fluister ik kort. Hij kucht kort. "Ik heb nog een vraag," Ik kijk hem kort aan. "Zou je het met me doen?" fluistert hij zacht. Zijn vraag valt me aan, ik gun mezelf geen tijd om te denken en schud mijn hoofd. Hij knikt en loopt de kamer uit. Meteen heb ik spijt van alles. Spijt van het feit dat ik niet kon wachten tot ik 18 was, spijt van mijn dwang om mee terug te gaan naar Nialls huis, spijt dat ik mijn hoofd schudde. Na dat moment moet ik mezelf dwingen om dingen te gaan doen. Okay, nu ga je naar de wc, ik ga naar de wc. Nu ga je slapen, ik ga slapen. Als ik 's nachts wakker wordt moet ik weer naar de wc, ga naar de wc, ik ga naar de wc.

Ik wordt wakker en dwing ik mezelf om naar beneden te gaan, maar ik wil helemaal niet gaan. Vannacht heb ik een shirt van Niall aangetrokken en een sportbroekje wat ik mee had genomen. Mijn haar pluist een beetje en zit rommelig door het slapen. Ik heb hoofdpijn en mijn ogen doen pijn, waarschijnlijk heb ik dus liggen huilen, iets wat ik vroeger ook deed terwijl ik sliep. Ik loopt de kamer uit en loop langzaam de trap af.

Ik kom in de woonkamer uit, zie Niall zitten op de bank en een blik naar mij werpen, maar loop stug door naar de keuken waar ik een kop koffie zet. Ik hoor hoe hij opstaat en zijn voetstappen komen mijn kant op. Negeer hem, dat kan je wel, of net zoals bij pa, niet op ingaan, maar dat is ook negeren, maar hij is nu me pa, schenk geen aandacht aan hem, hij gaat je gebruiken, Emma, als hij wat zegt draai je je niet om, hij is me pa. Hij is mijn pa. Mijn vader. Hij gaat me misbruiken, dat is strafbaar. Er komt een klein lachje op mijn gezicht. Mijn vader ma- "Emma?" Ik pak het kopje onder het apparaat vandaan en draai me om. "Meende je dat van gister?" Ik haal een wenkbrauw op en drink een slokje. "Dat je me niet zou doen." Here he goes... Ik haal mijn schouders op. "Wat ga je er tegen doen?" Hij lacht kort. "Niks. Ik wou het gewoon weten." Ik haal nog een keer een wenkbrauw op. Ik wil de keuken uit lopen, maar hij pakt mijn pols en trekt me in een knuffel. Ik wil me eruit vechten, ik kan me eruit vechten, ik ga me eruit vechten. Ik probeerde me eruit te vechten, maar het mislukt. Hij duwt me alleen maar dichter tegen hem aan. "Emma, wat is er allemaal aan de hand en vertel het me gewoon, want ik ben niet van plan om alles zelf te moeten achterhalen." Ik kijk hem kort aan, maar kijk daarna koppig weg. "Emma..," spoort hij nog een keer lief aan, iedere hand een pols. Hij heeft het kopje uit mijn handen gehaald en snel op het kookeiland neergelegd. "Ik wil je geen pijn doen, maar als je dingen voor me gaat achterhouden, ga ik die stap wel ondernemen!" begint hij strenger te worden. Zoveel pijn gaat hij me niet doen. Hij kijkt me nog een keer boos aan en duwt me vervolgens hard tegen de koelkast aan. Een pijnscheut gaat er door mijn rug. Zijn handen gaan langzaam naar mijn heupen toe en hij kijkt me diep in mijn ogen aan. "Ik dacht dat je hier juist vanaf wou?" fluistert hij ruw. Ik knik kort en zeg: "En ik dacht dat je me ging beschermen." Hij lacht sarcastisch en de boze blik op zijn gezicht is terug. Hij duwt mijn bekken hard naar achteren en meerdere pijnscheuten volgen. Het trekt naar mijn spieren en blijkbaar voelt Niall dat hij dichter tegen me aan gaat staan. "Misschien had Liam toch gelijk. Jij en ik, ik en jij, jij en Liam." Lustig bijt hij op zijn lip. "Als jij wil dat we je zo gaan behandelen, vind ik het ook goed," Ik begin nog zwaarder te ademen dan dat ik al deed en sluit mijn ogen. Ik wil dit allemaal niet zien, horen is al erg genoeg. Hij brengt hij hoofd naar mijn oor toe en zegt: "Waar ben je gister afgehaakt?" Ik slik en open mijn mond om iets te zeggen, maar er komt niks uit. "Praat dan, godverdomme!" Ik kuch kort en zeg: "T-toen je zei-ei d-dat het okay was," stamel ik eruit. Hij haalt zijn hoofd bij de mijne vandaan en laat een beetje los. "Je wist wel dat ik dat helemaal niet wil." Ik laat mijn blik vallen en schud mijn hoofd. Hij duwt me ruw terug en brengt zijn lippen terug naar mijn oor. "Je hoeft niet zo bang te zijn, rechts boven," fluistert hij zo zacht dat ik het zelf amper versta. Ik kijk naar rechts boven en zie een klein cameraatje hangen. "Werk alsjeblieft een beetje mee," Ik knik en hij tilt mijn benen om zijn lichaam. Ik leg mijn armen in zijn nek en kijk hem kort aan, maar laat me blik weer zakken als ik zie dat hij moet lachen. Ik kijk nog een keer naar links, puur omdat ik niet wil dat Liam ziet dat ik ook moet lachen. Hij laat mijn benen los, maar ik heb ze zo gewikkeld dat ze blijven zitten om zijn middel. Hij pakt mijn hoofd vast en draait het naar hem toe. Zijn lippen vormen een woord en nog voordat ik het eruit kon halen zoent hij me intens, lang, schaamteloos. Mijn hart begint te bonken en een verlangend gevoel vormt zich in mijn buik. Zoenend loopt hij de hal in en laat me vervolgens los. We kijken elkaar kort aan, maar al snel leg ik mijn hoofd op zijn schouder. Hij legt zijn armen om mijn lichaam heen en loopt de trap op. Met een lach op ons gezicht, het goede, mooie gevoel in onze buik en een hard kloppend hart

"Hierzijn geen camera's, alleen in de woonkamer en keuken. Hij heeft ze bevestigdnadat hij je weet wel had voorgesteld." Ik reageer niet. Heb er geen zin in.Liam is een lul. Hij gaat op het bed zitten en ik haal mijn hoofd van zijnschouder. We kijken elkaar aan en lachen. "Heb ik ooit al een keer gezegd datje best knap bent?" Ik haal mijn schouders op. "Maak niks uit, ik ga het nogheel vaak zeggen." Zijn handen pakken de mijne en onze vingers beginnen tespelen. Ik kijk hem kort aan, maar laat mijn blik lachend vallen als hij mijaankijkt. Wat is dit? Waarom doen we dit? Ik mag me niet laten verleiden. Hijis mijn vader! Of niet. "Emma?" Ik kijk hem aan, hij lacht lief. "Denk je datiemand dit heel erg gaat vinden?" Ik laat mijn blik weer vallen en knik. Hijslaat zijn armen weer om me heen en legt mijn hoofd zachtjes op zijn schouder.Hij laat zich achterover vallen waardoor ik schrik. Ik kijk op en kijk hem kortaan. "Zou je me nu wel doen, Emma?" De lach die ik op mijn gezicht heb gekregenverdwijnt langzaam. Wilt hij zo graag antwoord? Ik slik kort en voel zijnlippen op mijn voorhoofd. "Je hoeft geen antwoord te geven," fluistert hijvervolgens lief en zijn lippen vinden de mijne. Kort daarna laat hij me weerlos. Misschien is het beter dat ik gewoon weer bij Harry en Louis enzo zit.Hier alleen met Niall en Lynn, is dat wel goed? Hij kijkt me aan terwijl ikdiep in gedachten zit. "Wat is er, Em?" Ik kijk op, maar laat me blik snelzakken. Ik moet hem vertellen wat ik denk. Ik moet met hem mijn plannen delen."Ik wil terug naar Harry en Louis," Hij kijkt me niet begrijpend aan. "MaarLiam-," "Dan maar 24/7 geneukt worden door Liam." De hoop in zijn ogen looptweg. Hij wil me bij hem hebben. Hij wil het zelfde wat ik wil, maar ik kan hetniet. "Okay, als jij het wil." Hij tilt me van hem af en loopt de kamer uit. 

---Niet bewerkt

Lieve mensen. Ik ben de laatste tijd heel moe (Ga dus ook vroeger naar bed en heb veel moeite met alles wat ik al op een dag moet doen) dus ik upload snel tussendoor, omdat ik dit toch al af heb. Hopelijk accepteren jullie het als ik een keer een paar weken (Dagen idk) niet upload. Ik probeer zoveel mogelijk te schrijven en te delen.

Even over het delen, vind je dit boek toevallig leuk, like, comment en deel hem met je vrienden. Hopelijk krijg ik zo wat meer read (Wat best veel voor me betekend :) )

xxx Ellie