My New Parents//One Direction//☑

Part 14

We lopen Starbucks binnen. Een grote rij staat er bij de kassa. "Ga anders maar een plaatsje zoeken. Je wilt een Latte." Ik schud mijn hoofd. "Ik wil mocha." Hij lacht. "Ga nou maar plaatsje zoeken." Ik pak een van de tassen over en loop naar een tafeltje. Ik ga zitten en kijk kort om me heen. Een meisje naast me, bruin haar tot aan haar schouders, bruine ogen, best stevig gebouwd kijkt me aan. "H-Hey." Ik lach vriendelijk terug met een kleine hey. "I-ik ben Romy," zegt ze met een klein lachje, ze steekt haar hand uit. Twijfelend pak ik het aan. "Emma." Ze lach vriendelijk naar me. "Wat heb je besteld?" besluit ik te vragen. "Oh, uhm, mijn moeder staat in de rij," Ik knik. "Mijn vriend ook." Ze lacht kort. "Mag ik vragen hoe oud je ben?" Ik knik met een lach en antwoord: "17, jij?" Ze lacht. "Ik ook," zegt ze terwijl haar ogen ietsjes beginnen op te lichten. Ik kijk even kort hoe ver Niall is, maar kan hem door de menigte niet vinden. "Oh sorry, ik wou je niet afschrikken." Ik kijk dr kort aan. "Dat doe je ook niet. Sterker nog, ik vind het best nog wel gezellig." Haar lach groeit nog meer. "Dankje Emma." Een vrouw komt bij Romy aan tafel zitten en kijkt me kort aan. Ik kijk door de menigte heen om Niall te spotten, maar dat lukt niet. Er komt een meisje, rood haar, ook ongeveer mijn leeftijd alleen dan slanker onze kant op. "Hey," begroet ik haar lachend. "Hey!" krijg ik enthousiast terug. Ze steekt meteen haar hand uit en verteld me dat ze Cynthia heet. "Emma," "Oh hoi Emma. Wat leuk om je te leren kennen. En wie is dat?" Ze kijkt naar Romy. Romy zet haar beker neer en steekt haar hand uit. "R-romy." Ik stoot dr kort aan. "Niet zo onzeker doen." Ze lacht kort. "Kom op, schouders recht." De, ik neem aan, moeder van Romy geeft me een vieze blik, maar die ben ik wel gewent. Romy doet haar schouders wat rechter en Cynthia schiet in de lacht. "Nog een keer je naam, Romy, kom op!" moedig ik haar aan. "R-r-r." Ik kijk dr kort aan. "Romy." Een trotse lach komt er op haar gezicht. "Nou, ik ben Cynthia." We lachen alle drie. "Ik mag jullie wel," verteld Cynthia mij en Romy nadat we een par minuten hebben gebabbeld. "Ik jullie ook wel," bekent Romy. "Okay iets in mijn omgeving zei dat ik vrienden moest zoeken, is dat een beetje gelukt of niet?" Boze, ontevreden blikken van Romy's moeder zorgen er soms voor dat ik me een beetje afrem, maar dat was nu niet meer nodig. "Ja! Telefoonnummers wisselen? Ik maak wel een groepsapp met iedereen," stelt Cynthia uiteindelijk voor. Ik neem nog een blik door de menigte, waar ik Niall eindelijk uit kan halen. Cynthia tikt me aan en ik geef haar mijn telefoon nummer terwijl Niall tegenover mij komt zitten. "Alsjeblieft madame." Ik lach en knikt kort. Cynthia buigt haar hoofd naar me toe. "En wie is dat lekkertje?" Ik kijk dr kort aan met een serieuze blik. Vervolgens kijk ik naar Niall. "Ja wacht, dat is mij ook nog niet duidelijk. Hoe zit dat nou?" Hij lacht kort. "Je bent voor mij gewoon mijn meissie, toch?" Ik kijk kort naar Romy en Cynthia die me vragend aan kijken. Ik zucht diep. "En hoe ziet de rest in huis dat?" Hij kijkt even bedenkelijk. "Ik denk dat hun jou gewoon zien ook als mijn docht-," "HOHOHOHOHO WAT? Date je met je vader?!" Ik schenk een blik naar Cynthia. "Op papier wel ja, biologisch niet." Haar ogen worden groot. "Op papier ook niet, Emma." Ik kijk hem kort aan. "Maar wat zit iedereen dan te zeiken?" Er komt een wat kleiner vrouwtje aanlopen. "Kijk eens schat, je koffie." Ze zet de espresso voor Cynthia neer. "Misschien door de afspraken die we hebben gemaakt. We zouden jou en Lynn met ons 4en opvoeden als ouders." Mijn mond vormt een verklaarbare O. "Dit zijn Romy en Cynthia by the way." Hij lacht. "Je hebt vrienden gemaakt." Ik knik en lach trots. "Ik heb nooit vrienden gehad." Hij lacht kort. Ik kijk kort naar Romy, daarna naar Cynthia. Niall legt zijn hand op de mijne en we staren elkaar een tijdje aan. "Misschien moet je ze een keer thuis uitnodigen?" Ik ga een stuk rechterop zitten. "Oh ja omg." Ik draai me naar Romy toe terwijl Niall een vermakelijk lachje op zijn lippen heeft. "Kom je een keer langs, Romy?" Ze kijkt me kort aan en opent haar mond om iets te zeggen, maar haar moeder is haar voor. "Niets daarvan. Je gaat maar met dr naar het park, naar haar huis ga je niet, Romy, begrepen?" Ik kijk haar moeder kort aan. Hallo, ze is 17, sorry hoor. "Kom we gaan," zegt ze terwijl ze opstaat en haar kopje vastpakt. "Sorry. Ik app jullie." Ik knik met een lachje terwijl ik ze nakijk. "Ik mag die moeder niet," fluistert Cynthia in mn oor. Ik knik. "Ik ook niet." De moeder van Cynthia lacht en kijkt Niall kort aan. "Wat een leuke kinderen toch zo samen?" Nialls ogen gaan langzaam naar mij. "Ja, wat een leuk kind ben jij, Emma," Ik moet lachen op de manier waarop hij het zegt. Ik kijk kort naar Cynthia en stel haar hetzelfde voor. Zij mag wel en we spreken af om op WhatsApp verder aftespreken.