My New Parents//One Direction//☑

Part 20

Het is over. Niall heeft de 2 dagen daarna alleen tegen me gesproken als het moet, dus met het eten, en me duidelijk gemaakt dat het dus helemaal over is. Dat hij me liever niet meer bij hem hebt. Hij voelt zich gebruikt en heeft blijkbaar tegen Harry gezegd dat hij beter nooit voor me had gekozen. Hij heeft zich laten 'verleiden'.

Ik trek de uiteinden van zijn trui over mijn handen heen en pak uiteindelijk de warme kop cappuccino van het kookeiland. Ik loop langzaam terug naar de woonkamer en neem af en toe een slok van de cappuccino. Ik zet de tv op een muziekzender en bekijk wat voor leuk leven ze daar hebben in de videoclips tot ik wordt afgeleid door Niall die de kamer binnen komt lopen met een paar lege bier flesjes in zijn handen. Onze blikken kruizen kort, maar ik trek mijn blik gelijk terug. "Hloevleel staan erf nofl?" Ik gun hem geen blik. Hij is dronken. Ik haal mijn schouders snel op en richt mijn blik weer op de tv. "Je gaatf mwe nu niet negeren, hè?" Ik drink een slokje van mijn koffie. "Ik ga je negeren tot je gewoon niet meer dronken ben." Hij lacht kort. "Kwan je flang fwachten." Ik zucht kort. Hij loopt weer door naar de keuken, maar komt al snel terug lopen. "Erf iws geen bier mweer." Ik lach kort en zet de tv op een andere zender. Ik voel zijn blik op me, maar al snel gaat hij weer naar boven.

Ik val weer in slaap op de bank, onder een deken die standaard over de leuning hangt, in zijn trui. De volgende ochtend wordt ik wakker van gevloek uit de keuken.

Ik kijk over de bank leuning richting de keuken en op dat moment hoor ik een gefrustreerde kreun. Ik weet dat het Niall is, alleen ik kan hier niet blijven zitten en hem niet helpen. Ik sta maar op en loop langzaam richting de keuken. Ik zie hem zitten aan het kookeiland op een van de krukken, zijn hoofd in zijn handen. Geen geluid verder. "Niall?" Hij kijkt kort op, maar legt al snel zijn hoofd terug en zegt op een boze gefrustreerde toon: "Ga weg.", maar ik blijf staan. Ik wil niet weg. Hij geeft me niet eens tijd om mijn verhaal te vertellen, misschien heb ik de tijd die hij me heeft gegeven ook niet genomen. Ik wil wat zeggen, maar het voelt net alsof mijn keel wordt dichtgeknepen. Op dat moment gaat Nialls telefoon. Hij kijkt op, chagrijnig, boos, agressief. Hij pakt op en knikt kort met een zachte: "Niall." Instemmende kreuntjes en korte blikken naar mij vullen het gesprek. Hij hangt al snel op en kijkt me kort aan. "Wat was er?" Hij schud zijn hoofd. "Niks bijzonders." 

Ik zit op de bank. Het is een uur of 8 's avonds. Ik heb maar wat chinees besteld, zoals de afgelopen dagen. Terwijl ik de nasi op mijn bord schep, valt er een deur boven dicht, een teken dat hij naar beneden komt, waarschijnlijk omdat die eten ruikt. Hij komt de keuken binnen gewandeld in zijn joggingsbroek. Ik kijk hem kort aan, maar zijn ogen staan alweer zo gespannen dat ik snel weer weg kijk. Hij pakt een bord uit de kast en schept wat bami op zijn bord. "Hoeveel krijg je?" Ik schud mijn hoofd. "Ik wil je vertrouwen, maar ja, die krijg ik waarschijnlijk niet als je Harry blijft geloven." Hij zucht diep. "Emma, je hebt me echt pijn gedaan door vrijwillig met hem te gaan en niet met mij!" Ik kijk hem kort aan. Zijn stem, agressief, boos. Ik moet mijn stem rustig houden. Ik moet hem rustig gaan vertellen dat ik het niet vrijwillig heb gedaan, maar dat ik gewoon verkracht ben. "Ik heb het niet vrijwillig gedaan, Niall." Hij lacht kort, sarcastisch. "Fuck you, Emma." Mijn ogen, die naar mijn eten waren gezakt springen op naar boven. "Je bent zo jaloers op Liam dat hij me heeft verkracht, maar je gaat boos doen tegen mij omdat HARRY zegt dat ik het vrijwillig heb gedaan?!" Ik voel me niet eens schuldig over mijn stem gebruik. Ik heb geleerd om niet tegen mijn ouders in te gaan, maar Niall is niet mijn vader. Niall is mijn vriend, die twijfelt of ik de waarheid spreek. Hij schud zijn hoofd. "Ergens wou ik wel dat ik je had 'verkracht'." Haakjes met zijn vingers bij het woord verkracht. Het maakt me boos. "Emma, ik hou van je, maar als je liever met Liam fuckt en mij gewoon laat vallen, zoek je het maar uit." Ik knik kort. "Echt duidelijk dat je van me houdt...," vertel ik hem sarcastisch voor ik de woonkamer in loop en weer op de bank ga zitten. "Ik hou echt van je, Emma, echt duidelijk dat jij dat niet ziet!" haakt hij er weer op in, niet sarcastisch, maar boos.