Κεφάλαιο 29ο

914 153 11
                                    

Lauren

''Δώσε τα έγγραφα αυτά στη διευθύνση''Λέω στη γραμματέα μου.

Οι μέρες πέρασαν πολύ γρήγορα απο το ταξίδι μας στο Παρίσι και η δουλειά έχει γεμίσει την καθημερινότητα μου.

Με τον Harry βρισκόμστε κάθε βράδυ μιας και οι επαγγελματικές υποχρεώσεις και των δύο μας κάνουν να αφήνουμε πίσω την προσωπική μας ζωή.

Σήμερα κλείνουμε έναν μήνα σαν ζευγάρι και νιώθω υπέροχα.Ελπίζω αυτή η σχέση να κρατήσει για πολύ ακόμα.

Γιατί για εμένα ο Harry δεν είναι απλά το αγόρι μου,είναι πολλά παραπάνω που δεν έχω το κουράγιο να τα ξεστομίσω.

Κατεβαίνω στο υπόγειο του κτηρίου με γρήγορα βήματα μιας και η ώρα είναι ήδη οχτώ το βράδυ.

Σήμερα θα βγούμε για ταινία μιας και είναι μια ξερχωριστή μέρα.

Βρίσκω το αυτοκίνητο μου και μπαίνω μέσα.

Ένας φάκελος πέφτει στα πόδια μου και αμέσως καταλαβαίνω τι είναι.

Τον ανοίγω και διαβάζω το μήνυμα που μου άφησε αυτός ο άγνωστος.

''Η ευτυχία φαίνεται να είναι μια στιγμιαία ψευδαίσθηση''

Το διαβάζω άπειρες φορές και σκέφτομαι τι μπορεί να κρύβεται πίσω απο αυτές τις λέξεις.

Ίσως η ευτυχία μου να μην είναι αληθινή,όμως ποιός άνθρωπος που σε κάνει χαρούμενο θέλει να σε βλάψει;

''Είμαι έτοιμη''Ανακοινώνω

''Πάμε έχουμε αργήσει ήδη''Λέει αγχωμένος ο Harry καθώς τρέχουμε να μπούμε στο αυτοκίνητο.

Η βροχή χτυπάει με μίσος το γυαλί του αυτοκινήτου και είναι σε αρμονία με την μουσική που γεμίζει τον μικρό χώρο.

Παρκάρουμε το αυτοκίνητο σε μια θέση και αμέσως τρέχουμε να γλυτώσουμε απο το νερό.

''Δύο εισιτήρια''Λέω στην κοπέλα και πληρώνω.

''Πήρα ποπ κόρν και αναψυκτικά,πάμε''Λέει ο Harry και προχωράμε στην αίθουσα.

Η ταινία με έχει μαγέψει όμως δεν μπορώ να σταματήσω να νιώθω τα μάτια εκείνου του άντρα επάνω μου.

Ο Harry μάλλον το καταλαβαίνει και αυτός και με κρατάει δίπλα του.

Μα ποιος μπορεί να είναι;

Βγαίνουμε απο την αίθουσα προβολής αφού έχει τελειώσει η ταινία και η ώρα είναι λίγο μετά τα μεσάνυχτα.

Περπατάμε προς το αυτοκίνητο μας και η βροχή δεν έχει ακόμα σταματήσει.

Μόλις μπούμε μέσα ο Harry ανοίγει αμέσως τη θέρμανση μιας και το κρύο είναι αισθητό στο δέρμα μας.

Χαμογελάω όταν νιώθω το χέρι του να χαιδεύει το δικό μου για να με ζεστάνει.

''Σε λίγο θα ζεσταθούμε''Μου λέει και φιλάει τα χείλη μου πρίν βάλει μπρός το αυτοκίνητο.

Οι δρόμοι στη πόλη είναι άδειοι απο αυτοκίνητα και αυτό μας βοηθάει να προχωράμε με άνεση στο δρόμο.

Μετά απο δέκα λεπτά έχουμε φτάσει στο σπίτι του και κατεβαίνουμε απο το αμάξι.

Ανοίγει την πόρτα και πετάει τα κλειδιά στο πάτωμα.

''Σταμάτα να το κάνεις αυτό''Τον αποπαίρνω

''Συγγνώμη''Γελάει.

Καθόμαστε για λίγο στον καναπέ μιλώντας για την ταινία και στη συνέχεια αποφασίζουμε να ανέβουμε στο δωμάτιο του για ύπνο.

Φοράω μια φόρμα μου απο τα ρούχα που έχω αφήσει εδώ και ξαπλώνω δίπλα του.

Χαμογελάει και με αγκαλιάζει.

Μένουμε αγκαλιασμένοι χωρίς να λέμε τίποτα,δεν χρειάζονται λέξεις.

Λίγο πρίν κλείσω τα μάτια μου και με παρασύρει ο ύπνος τον ακούω να λέει σιγανα.

''Δεν θα αφήσω κανένα να σε βλάψει''


ΓΕΙΑ ΣΑΣΣΣ,ΔΕΙΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ Again
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΥΤΑ

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ

HumanOù les histoires vivent. Découvrez maintenant