Κεφάλαιο 42ο

666 97 22
                                    

Είναι εκείνες οι στιγμές που δεν πίστευες ποτέ οτι θα ζούσες,είναι στιγμές που δεν πρόλαβες να τις βάλεις στο μυαλό σου.

Μέσα σε μερικές στιγμές όλη σου η ζωή μπορεί να αλλάξει και να βρεθείς χαμμένη μέσα στον ίδιο σου τον κόσμο.

Δεν μπόρεσα να καταλάβω πως μέσα σε μερικά λεπτά απο την διαδρομή για το σπίτι μας φτάσαμε σε έναν έρημο δρόμο με δύο αυτοκίνητα να μας κηνυγάνε.

Δεν πρόλαβα να σκεφτώ τίποτα,το μόνο που με ένοιαζε ήταν να σωθούμε.

Θυμάμαι τον Harry να με ρωτάει τι συμβαίνει,ποιοί είναι αυτοί κι εγώ να μην ξέρω τι να απαντήσω.

''Ποιοί είναι αυτοί Lauren;''

''Δ-δεν ξέρω,δεν ξέρω τι θέλουν και ποιοί είναι''

''Δεν γίνεται να μας κηνυγάνε χωρίς λόγο Lauren,πές μου τι ξέρεις''Φωνάζει και τρομάζω

''Μου έστελναν εδώ και καιρό μηνύματα αλλά δεν ήθελα να σου το πώ,φοβόμουν''

''Ποιόν φοβόσουν Lauren; Εμένας''

''Όχι,αυτούς φοβόμουν,δεν ξέρω τι μπορεί να κάνουν''

Θυμάμαι κάθε δευτερόλεπτο.

Τη στιγμή που το αυτοκίνητο μας σταμάτησε απο βενζίνη,το φόβο που ένιωσα,το παγωμένο βλέμμα του Harry.

Όταν άντρε κατέβηκαν απο τα αυτοκίνητα τους και πλησίασαν το δικό μας,τη στιμή που αποφάσισα οτι έπρεπε να του το πω.

''Harry σε αγαπώ,δεν περίμενα να το πώ κάτω απο τέτοιες συνθήκες αλλά ήθελα να το ξέρεις''

''Lauren δεν περίμενα να φτάσουμε σ'αυτό το σημείο για να το πείς αυτό αλλά κι εγώ σε αγαπώ''

Θυμάμαι τη στιγμή που οι άντρες μας χώρισαν και μας έσυραν στα αυτοκίνητα τους.

Τη στιγμή που όλη μου η ζωή καταστράφηκε.

Και τώρα δύο μέρες μετά κλεισμένη σε ένα υπόγειο με μόνη παρέα τα έντομα περιμένω ένα σημάδι για να σωθώ.

Μόνη μου σε ένα δωμάτιο,γεμάτη χτυπήματα,ελπίζοντας ο Harry να είναι καλά.

Η πόρτα ανοίγει και δύο άντρες μπαίνουν στον χώρο όπως κάθε φορά μα τώρα ο Harry τους ακολουθεί.

Μπαίνει στο δωμάτιο και μας αφήνουν μόνους,κλειδωμένους.

Αμέσως τον αγκαλιάζω σφιχτά και κλαίω πάνω στον ώμο του.

''Lau είσαι καλά; Σε χτύπησαν,θεέ μου''Λέει και με φιλάει.

''Είμαι καλά τώρα που είσαι εδώ''Λέω και χαιδεύω τα μπερδεμένα μαλλιά του.

Καθόμαστε αγκαλιά χωρίς να λέμε τίποτα,δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε αυτό που συμβαίνει.

''Τι θα κάνουμε;''Σπάω τη σιωπή μετά απο λίγη ώρα.

''Όλσ θα πάνε καλά,το υπόσχομαι''Και είναι η πρώτη φορά που έχω ελπίδες.

Ξαφνικά η πόρτα ανοίγει και πολλοί άντρες μπαίνουν στον χώρο.

Ξαφνιάζομαι μα δεν κουνιέμαι,αντίθετα κάθομαι πιο σφιχτά στην αγκαλιά του.

Βήματα ακούγονται και περιμένω να δω ποιός θα μπει.

Άκουσα πιο πρίν οτι θα έρθει ο εγκέφαλος της υπόθεσης,θα μάθω επιτέλους την αλήθεια.

Τα βήματα πλησιάζουν όλο και πιο πολύ και η φιγούρα εμφανίζεται.

''Εσύ...''Ξεστομίζουμε με τον Harry και μένουμε με το στόμα ανοιχτό.

Τι γίνεται;

ΧΕΛΛΟ ΦΡΟΜ ΔΙ ΑΔΕΡ ΣΑΙΝΤ

ΕΓΙΝΕ ΧΑΜΟΟΟΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΟΥ escape

https://www.wattpad.com/story/70290168-escape-h-s-fanfiction

ΕΠΙΣΗΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΚΑΙ ΨΗΦΙΣΤΕ

ΝΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΟΓΩ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ :(

ΣΗΜΕΡΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΔΕΙΞΩ ΕΙΝΑΙ  ΑΠΟ ΤΗΝ Directioner_xr Η ΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
https://www.wattpad.com/story/68130229-unforgettable-n-h

ΑΥΤΑΑΑΑ ΛΟΙΠΟΝ ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ,ΨΗΦΙΣΤΕ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙΙΙΙΙ

HumanOpowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz