Κεφάλαιο 35ο

696 117 4
                                    

Lauren

Το επόμενο πρωί το κουδούνι της πόρτας με ξυπνάει.

Ανοίγω τα μάτια μου και αφού φορέσω τις παντόφλες μου κατεβαίνω να ανοίξω την πόρτα.

Ανοίγω την πόρτα και ένα κουτί βρίσκεται πάνω στο χαλάκι της εισόδου.

Το κοιτάω και το σηκώνω,αφού το πάρω κλείνω την πόρτα και το αφήνω στο τραπέζι της κουζίνας.

Ξετυλίγω την κορδέλα που βρίσκεται γύρω απο το κουτί και σκίζω το χαρτί που το διακοσμεί,ανοίγω το καπάκι και βλέπω πολλά γλυκά.

Ψάχνω στα άπειρα γλυκά που υπάρχουν στο κουτί και βρίσκω έναν άσπρο φάκελο,τον τραβάω και αρχίζω να διαβάζω την κάρτα που περιέχει.

''Για τις τελευταίες σας γλυκές μέρες''

Αφήνω τη κάρτα κάτω και ξεφυσάω.

Δεν καταλαβαίνω τι θέλει απο εμένα αυτός ο άγνωστος,μήνες τώρα συμβαίνει το ίδιο πράγμα και δεν έχω βρεί τίποτα γι αυτόν.

Αρχικά πίστεψα οτι ήταν μια φάρσα,μία πλάκα των φίλων μου για να γελάσουμε μα τώρα ξέρω οτι δεν είναι.Απο την στιγμή που μεαπήγαγε κατάλαβα οτι δεν είναι αστείο.

Βγάζω τα γλυκά απο το κουτί και το πετάω στον κάδο.Αφού ξύπνησα ας φτιάξω πρωινό μιας και ο Harry σε λίγη ώρα θα ξυπνήσει.

Μετά απο μισή ώρα οι τηγανίτες είναι έτοιμες και σερβιρισμένες στα πιάτα.Στρώνω το τραπέζι και ανεβαίνω στο δωμάτιο μας.

Ανοίγω την πόρτα αθόρυβα και τον βλέπω να κοιμάται,μπαίνω στο δωμάτιο και αρχίζω να καθαρίζω τον χώρο.

Μετά απο ένα τέταρτο και αφού έχω τελειώσει με το δωμάτιο πηγαίνω να τον ξυπνήσω.

''Δεν κοιμάμαι,περίμενα να έρθεις για ένα φιλί αλλά αφού δεν το έκανες είπα να σηκωθώ μόνος μου''Λέει με την πρωινή του φωνή και γελάω.

''Δεν ήθελα να σε ξυπνήσω γιατί ήσουν κουρασμένος αλλά απ'ότι φαίνεται ξύπνησες μόνος σου''Χαμογελάω.

''Τι ώρα είναι''Χσμουριέται και σηκώνεται απο το κρεβάτι.

''Είναι δέκα και μισή,έλα κάτω σου έφτιαξα πρωινό''

Μου δίνει ένα φιλί και τρέχει στην κουζίνα.

''Πεινάω τόσο πολύ''Λέει και αρχίζουμε να τρώμε.

Το κινητό μου χτυπάει και το σηκώνω αμέσως.

''Καλημέρα,καλημέρα ελπίζω να περάσατε ωραία χθές,σε δύο ώρες ελάτε να με πάρετε και να πάμε για καφέ,φιλιά''Και το τηλέφωνο κλείνει.

''Ποιός ήταν;Δεν μίλησες καθόλου''

''Η αδερφή σου,δεν με άφησε να μιλήσω μου είπε σε δύο ώρες να είμαστε εκεί για να πάμε βόλτα''

''Μερικές φορές απορώ με αυτή την κοπέλα''

Καθόμαστε στο σαλόνι και μιλάμε για λίγο όμως εγώ ανεβαίνω στο δωμάτιο για να ετοιμαστώ.

''Lauren τελείωνε,θα γκρινιάζει πάλι''

''Μήν μιλάς έτσι,είναι γλυκιά και δεν αργώ''

''Είναι γλυκιά αλλά και σπαστική''Τον ακούω να λέει καθώς κατεβαίνω τα σκαλιά.

''Επιτέλους μωρό μου,θα νυχτώσει''Με φιλάει και με τραβάει προς την πόρτα.

''Χαιρετώ το ζευγαράκι''

''Gemma δεν είσαι αστεία''Ο Harry απαντάει

''Πήρα απο εσένα αδερφέ''Γελάω με την κατάσταση και την χαιρετώ και εγώ.

''Θέλω να με πάτε στο κέντρο,θα έχει σίγουρα κόσμο είναι υπέροχη μέρα''

''Ό,τι θέλει η αδερφή μου''Γελάει ο Harry.

Παρκάρουμε το αυτοκίνητο και βγαίνουμε.Περπατάμε προς το καφέ και μπαίνουμε μέσα,αφού δώσουμε την παραγγελία αρχίζουμε να μιλάμε.

''Harry κοίτα ποιά είναι εδώ''Λέει η Gemma και γυρνάμε να δούμε πίσω μας.

Τι θέλει αυτή εδώ;

Και ναι μετα απο αιωνες μπηκε κεφαλαιο.

Σχολιαστε και ψηφιστε,φιλακια πολλα♥

HumanOù les histoires vivent. Découvrez maintenant