Κεφάλαιο 14ο

1.1K 164 9
                                    

Lauren's POV

Κατεβαίνω στην κουζίνα να πιώ νερό,κοιτάω την ώρα που δείχνει μεσάνυχτα.

Μόλις μπώ μέσα βλέπω μια σκιά,απομακρύνομαι αλλα με κυνηγάει

τρέχω αλλα δεν ξέρω που να πάω,βγαίνω στο μπαλκόνι

Με πλησιάζει,περπατάω προς τα πίσω αλλα έρχεται κοντά μου

Δεν ξέρω τι να κάνω,Ποιός είναι; Τί θέλει;

Με πλησιάζει λίγο ακόμα και θα δώ το πρόσωπό του

Κάνω ένα βήμα πίσω για να σωθώ και να τον δώ

Πέφτω,δεν ξέρω που βρίσκομαι

Φοβάμαι,με πλησιάζει

Ξυπνάω υδρωμένη,την τελευταία εβδομάδα αυτός ο εφιάλτης με ακολουθεί

Έχω κοιμηθεί ελάχιστα,δεν μπορώ να δω το τέλος,δεν ξέρω τι θα συμβεί

αλλα φοβάμαι.

Σηκώνομαι και πηγαίνω στο μπάνιο,ένα ντούζ θα με χαλαρώσει.

Την εβδομάδα αυτή δεν κάνω τιποτά αλλο απο το να δουλεύω

Όλοι οι φίλοι μου λείπουν και είμαι εδώ μόνη.Ο Jamies και εγώ μάλλον έχουμε τελειώσει

Όταν ήρθε εδώ πριν μέρες συζητήσαμε,του ζήτησα να μου πει τι κρύβει αλλα δεν το έκανε
Τον έδιωξα απο το σπίτι λέγοντας του οτι αν δεν μου πεί την αλήθεια δεν θέλω να τον ξαναδώ

Τις επόμενες μέρες με έπαιρνε συνέχεια τηλέφωνο αλλα δεν απαντούσα,τώρα πια έχει ηρεμίσει

Μάλλον το μυστικό του είναι πιο σοβαρό απο εμάς.
Με τον Harry έχουμε να μιλήσουμε αρκετές μέρες,οι φορτωμένες ώρες εργασίας και των δύο δεν μας αφήνουν περιθώρια συνάντησης,αν και όντα μιλάμε είναι ψυχρός.

Σκέφτηκα μήπως ευθύνομαι εγώ αλλα δεν θυμάμαι να έκανα κάτι που να τον νευρίασε έτσι πιστεύω οτι είναι κάτι προσωπικό του.

Σήμερα είναι Σάββατο και θα πάω για ψώνια,ίσως λίγες ώρες χαλάρωσης με κάνουν να σκεφτώ καθαρά και να ηρεμίσω.

Έχω πολλά προβλήματα τον τελευταίο καιρό και πρέπει να τα αντιμετωπίσω.
Καθώς μπαίνω στο αυτοκίνητο μου βλέπω ένα χαρτί κολλημένο στο τζάμι του παραθύρου μου,το ανοίγω και το διαβάζω.

''Μήν ψάχνεις το παρελθόν αν θέλεις να έχεις μέλλον''

Παίρνω το χαρτί και το βάζω στην τσάντα μου.

Τι ήταν αυτό?Ποιος συνεχίζει να στέλνει τέτοια μηνύματα και τί σημαίνουν?

Χαλάρωσε Lauren,πάνε να ηρεμίσεις και να σκεφτείς ώριμα,λέω στον εαυτό μου.

Βάζω μπρός το αυτοκίνητο και φεύγω για μια μέρα ήρεμη και χαλαρή.

Περπατάω στο εμπορικό βλέποντας τις βιτρίνες,έχω αγοράσει πολλά πράγματα,τα ψώνια πάντα με κάνουν να ξχνιέμαι.

Πάω να καθίσω σε ένα καφέ για να ξεκουραστώ και να πάρω δυνάμεις για την υπόλοιπη μέρα.

Αφού βρώ ένα τραπεζάκι στην άκρη του μαγαζιού κοιτάω τον κατάλογο.Το φθινόπωρο έχει μπεί και αποφασίζω να πάρω μια ζεστή σοκολάτα μια τέτοια κρύα μέρα.

Καθώς η σερβιτόρα φεύγει κοιτάω το μαγαζί.

Παγώνω! Ο Harry με μία ξανθιά κοπέλα φιλιούνται λίγα μέτρα μακρυά μου.

Νιώθω προδομένη,τώρα ξέρω γιατί δεν μιλούσαμε.

Δεν ήταν η δουλειά του,δεν έφταιγα εγώ,αλλα αυτός

Ήθελε να απομακρυνθεί απο εμένα για να είναι με αυτή,δεν με θέλει στη ζωή του.

Θέλω να κλάψω,ότι έγινε μεταξύ μας δεν σήμαινε τίποτα για εκείνον

θέλει αυτή,αλλα εμένα τι με νοιάζει; αφού δεν είμαστε τίποτα εγώ έχω τον Jamie που δεν θα έκανε ποτέ κάτι τέτοιο

Πρέπει να ξεχάσω τον Harry.

Πληρώνω και σηκώνομαι απο την θέση μου,ρίχνω μια τελευταία ματιά στο τραπέζι τους και τους βλέπω να γελάνε

Δεν με θέλει στη ζωή του,αντίο λοιπόν!

Μόλις βγώ έξω παίρνω τηλέφωνο

-Lauren? Ακούω την φωνή του Jamie

-Γειά σου Jamie,θα ήθελες να βρεθούμε?

Αντίο Harry χάρηκα που σε γνώρισα....

Μία λάθος στιγμή μπορεί να καταστρέψει τα πάντα

Μην κρίνεις με την πρώτη ματιά

Hello ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΤΟ ΕΧΩ ΓΡΑΨΕΙ ΔΥΟ ΒΔΟΜΑΔΕΣ ΠΡΙΝ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ

ΕΧΟΥΜΕ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ

ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΧΑΡΡΥ? ΚΑΚΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ Η ΛΟ ΑΦΗΣΤΕ ΤΟ...

ΘΕΛΩ VOTE KAI COMMENT

Διαβαστε τις αλλες μου ιστοριες DIFFERENT ,SPACES,DISASTER

Φιλακιααα

HumanDonde viven las historias. Descúbrelo ahora