*Να διαβάζετε πάντα το σημείωμα στο τέλος του κεφαλαίου.
Lauren's P.O.V.
Δύο μήνες έχουν περάσει και σε λίγες εβδομάδες πλησιάζουν τα Χριστούγεννα.
Μέσα σε αυτό το μεγάλο διάστημα εγώ και ο Jamie πήραμε διαφορετικούς δρόμους.
Ακόμα θυμάμαι εκείνη την μέρα που όλα τελείωσαν.
''Θέλω να χωρίσουμε Jamie,ξέρω οτι μου κρύβεις πολλά και δεν το αντέχω να ζώ στο σκοτάδι''
''Lauren παραλογίζεσαι,δεν συμβαίνει τίποτα''Ακόμα και τώρα μετά απο όσα είδα συνεχίζει να λέει ψέματα.
''Απλα τελείωσε Jamie,αυτό ήταν''Λέω και προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως αυτό που ζώ είναι αλήθεια.
''Μα δεν γίνεται αυτό,δεν θα τελειώσει αυτό''
''Ξέρεις πολύ καλά οτι σε είδα με αυτόν, τον Ian για δεύτερη φορά και μάλιστα να του δίνεις χρήματα,δεν ξέρω τι γίνεται αλλα δεν είναι καλό.Αντίο Jamie περάσαμε ωραία''
Λέω και βουρκώνω,παρόλο που έγιναν πολλά σταναχωριέμαι που τελειώνει αυτό εδώ.
''Δεν τελειώσαμε εδώ Lauren δεν θα φύγω τόσο εύκολα απο την ζωή σου''Λέει και φεύγει απο το σπίτι.
Μετά απο έναν μήνα απο τον χωρισμό μας δεν τον έχω ξαναδεί όμως ξέρω οτι θα γυρίσει.
Δεν έχω ιδέα τι έκανε με τον Ian αλλα ξέρω οτι κάτι συμβαίνει.
Με τον Harry τους μήνες αυτούς συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα ή και κάτι παραπάνω όμως δεν είμαστε μαζί.
Με βοήθησε πολύ μετά τον χωρισμό μου,με έκανε να γελάω και να ξεχνάω αυτά που με απασχολούν.
Μου είχε πεί πριν καιρό οτι ο Jamie δεν ήταν για εμένα,μάλλον είχε δίκαιο.
Τώρα βρίσκομαι στην Γαλλία μαζί με τους δλυο κολλητούς μου την Jesy και τον Sam.
Ετοιμάζω τις βαλίτσες μου μιας και σήμερα το το ταξίδι μου τελειώνει.
Πέντε μέρες στη χώρα του φωτός μαζί με την καλύτερη παρέα με έκαναν να ξεχαστώ και να πάρω δυνάμεις για να συνεχίσω.
''Τελειώνεις; θα χάσουμε την πτήση!''Φωνάζει ο Sam απο την πόρτα.
''Είμαι έτοιμη''Λέω και βγαίνω απο το δωμάτιο.
Πίσω στο σπίτι.
Μετά απο ένα ταξίδι επιτέλους είμαι πίσω στο διαμέρισμα μου.
Ανοίγω την πόρτα και ανάβω τα φώτα μιας και η ώρα είναι μεσάνυχτα.
Αφληνω την βαλίτσα μου κάτω και σηκώνω το τηλέφωνο μου που χτυπάει.
''Παρακαλώ?''Λέω και περιμένω να ακούσω την φωνή απο την άλλη γραμμή.
''Lauren που ήσουν τόσο καιρό σε έπαιρνα τηλέφωνο και δεν το σήκωνες''Ακούω την αναστατωμένη φωνή της Monica
''Είχα πάει ένα ταξίδι στο Παρίσι''Απαντάω
''Έπρεπε να μας ειδοποιήσεις φοβιθήκαμε''
''Δέν νομίζω ο μπαμπάς να νοιάστηκε καθόλου για το πως είμαι''Λέω ειρωνικά
''Φυσικά και νοιάστηκε Lauren πρέπει να μιλήσετε,δεν γίνεται να έχετε τέτοιες σχέσεις.
Είναι επίσης αρκετά θυμωμένος που χώρισες με τον Jamie''
''Αυτό ήταν το πρόβλημα σας λοιπόν οτι χώρισα τον Jamie και ο μπαμπάς έχασε μια ευκαιρία να βγάλει κι άλλα χρήματα''Λέω με πίκρα στην φωνή μου
''Δεν είναι αυτό άσε με να σου μιλήσω''Λέει
''Αντίο Monica''Λέω και κλείνω το τηλέφωνο.
Ανεβαίνω στο δωμάτιο και αφού πλυθώ βάζω το φούτερ μου και μπαίνω κάτω απο τα ζεστά μου παπλώματα.
Το επόμενο πρωί το κουδούνι της πόρτας με ξυπνάει.
Σηκώνομαι και ανοίγω την πόρτα.
Βλέπω τον Harry και τα υπόλοιπα αγόρια έξω απο την πόρτα μου.
Αυτό το διάστημα που πέρασε έγινα φίλοι με τα παιδιά και τους λατρεύω.
''Lauren πόσο μου έλειψες''Λέει ο Niall και με αγκαλιάζει.Αυτό το άτομο έχει καρδιά μικρού παιδιού.
''Και εμένα μου έλειψες''Λέω και ανταποδίδω την αγκαλιά.
''Lau χαίρομαι που είσαι πάλι πίσω''Λέει ο Liam και μου χαμογελάει,συγκρατημένος όπως πάντα.
Πάω να του απαντήσω όταν μια άλλη φωνή με σταματάει.
''Κοίτα ποια θυμήθηκε να γυρίσει''Λέει ο Louis καθώς γελάει.
''Louis''Λέω και του τσιμπάω το μάγουλο.
''Άντε πάμε μέσα θα κρυώσουν τα φαγητά''Λέει ο Niall και τα αγόρια εκτός του Harry με προσπερνάνε και μπαίνουν μέσα.
''Μου έλειψες αυτές τις μέρες''Λέει ο Harry στο αυτί μου και με φιλάει μετά απο μια εβδομάδα.
Μένουμε για λίγο εκεί στην πόρτα μόνοι μας.
''Lauren ελπίζω να μου έφερες κρέπες''Φωνάζει ο Niall και γελάω.
''Πάμε μέσα''Λέω και μπαίνουμε στο σπίτι.
''Θα μείνω εδώ απόψε''Μου λέει ο Harry και χαμογελάω
Είμαι ανανεωμένη και έτοιμη για το μέλλον
ή μήπως όχι;
HELLO οχι δεν ειμαι η Adele :( χιουμορακι
ΘΕΛΩ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΕ ΚΑΙ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΤΕ ΓΙΑΤΙ ΑΛΛΩΣ ΘΑ ΒΑΛΩ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΙΣ 31 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ :(
Τι μου κανετε?Εγω διαγωνισματα ρε φιλε
κουραστηκα
ουφ αυτα
ΦΙΛΑΚΙΑΑΑ
