Κεφάλαιο 36ο

651 111 22
                                    

Lauren

''Τι θέλει αυτή εδώ;''Η Gemma γυρνάει και κοιτάει τον Harry,ποιά είναι αυτή;

''Που θές να ξέρω τι θέλει αυτή εδώ;''Ο Harry απαντάει αναστατωμένος.

Τι γίνεται;Ποιά είναι αυτή η γυναίκα και γιατί εχουν αλλάξει χρώμα και οι δύο;

''Σίγουρα δεν ήξερεςοτι θα είναι εδώ;''

''Gemm δεν ήξερα καν οτι βρίσκεται στο Λονδίνο πόσο μάλλον εδώ,ηρέμισε''

''Να ρωτήσω εγώ κάτι;Ποιά είναι αυτή''Ακούγεται η φωνή μου και οι δύο γυρνάνε το κεφάλι τους σε εμένα λες και είχαν ξεχάσει οτι είμαι εδώ

''Είναι,είναι η πρώην κοπέλα του Harry''

''Μόνο αυτό;Σίγουρα;''

''Ναί,ναί αλλά οτι είχαμε τελείωσε''

Παρόλο που ξέρω οτι μου κρύβουν και κάτι άλλο δεν συνεχίζω το θέμα παραπάνω.

''Γειά σου Harry,Gemma και εσύ εδώ;''Η ξανθιά κοπέλα έρχεται στο τραπέζι μας.

''Γειά σου Jane,τι κάνεις''Ο Harry την κοιτάει απο πάνω μέχρι κάτω και χαμογελάει.

Δεν θα τα πάμε καλά Harry,καθόλου καλά.

''Είμαι καλά,πολύ καλά ήρθα στο Λονδίνο για λίγους μήνες λόγω δουλειάς και μόλις τώρα χάλασε το αυτοκίνητο μου και δεν έχω τρόπο να γυρίσω στο ξενοδοχείο''

Βλέπω τον Harryνα την κοιτάει,μην πείς αυτό που νομίζω.

''Θα σε πάω εγώ μην φοβάσαι,περίμενε να βάλω μπουφάν γιατί το κρύο δεν αντέχεται''Γελάει και προχωράνε προς την πόρτα.

''Γειά σου Gemma χάρηκα που σε γνώρισα,γειά σου..''

''Lauren την λένε Lauren είναι η κοπέλα του Harry''Ακούγεται η Gemma,την αγαπώ

Η ξανθιά γελάει και ύστερα με χαιρετάει.

Ο Harry δεν μας μίλησε κάν,δεν γύρισε να μας κοιτάξει.

Άφησε την κοπέλα του για να πάει με την πρώην,πώς να νιώσω μετά απο αυτό;

''Lau μην φοβάσαι και μην στεναχωριέσαι''

''Δέν ξέρω Gemm,δέν ξέρω πώς νιώθω''

Καθόμαστε μία ώρα ακόμα και μετά παίρνουμε μετρό για να γυρίσουμε στα σπίτια μας.

Παρά τις προσπάθειες της Gemma να έρθει σπίτι μου για να μην είμαι μόνη της απάντησα πως θα είναι καλύτερα έτσι.

Καθώς ανοίγω την πόρτα του σπιτιού μου κοιτάω το ρολόι που βρίσκεται στο τζάκι.

Τέσσερις και τέταρτο.

Πεινάω υπερβολικά και έτσι πηγαίνω στην κουζίνα για να φτιάξω φαγητό.

Η ώρα είναι μία το βράδυ και ο Harry δεν έχει γυρίσει ακόμα σπίτι.

Όλες αυτές τις ώρες μίλησα με όσους φίλους έχω προσπαθώντας να ξεχαστώ μα ήταν άδικος κόπος.

Κάθομαι στον καναπέ με την τηλεόραση ανοιχτή χωρίς να βλέπω τι δείχνει,το μόνο που με νοιάζει είναι αυτός.

Μετά απο περίπου ένα τέταρτο ακούω κλειδιά στην πόρτα και γυρνάω το κεφάλι μου.

''Δεν κοιμάσαι;''Με ρωτάει και νευριάζω ακόμα περισσότερο.

''Πού ήσουν τόσες ώρες;Ξέρεις πόσο τρόμαξα;''

''Ηρέμισε ήμουν με την Jane,πήγαμε για φαγητό και ύστερα για ένα ποτό''

Είναι τόσ χαλαρό και αυτό με κάνει κόκκινη απο τον θυμό.

''Harry πας καλά;βγαίνεις με την πρώην σου και αφήνεις την κοπέλα σου μόνη της;''

''Αμάν ρε Lauren σιγά το πράγμα,μην γίνεσαι τόσο σπαστικιά''

''Δέν τα λές σοβαρά αυτά έτσι;Είμαι σπαστικιά;''

''Δεν θα καθήσω άλλο να μαλώσω,παω πάνω,έλα να κοιμηθούμε''Λέει και θυμώνω ακόμα πιο πολύ.

''Εγώ πάω να κοιμηθώ στην Gemma,κοιμήσου μόνος σου ή φέρε και την πρώην σου μαζί''

''Είσαι καλά;τέτοια ώρα θα βγείς μόνη έξω;Θές να πάθεις κάτι;''

''΄Τώρα το θυμήθηκες αυτό,τόσες ώρες όμως δεν σε ένοιαζε,φέυγω,καλό βράδυ''

Λέω και κλείνω την πόρτα.

Δεν θα τα πάμε καλά...

ΓΕΙΑ ΣΑΣ,ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ ΨΗΦΙΣΤΕ

ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥΥΥΥΥΥΥΥΥ

HumanDonde viven las historias. Descúbrelo ahora