Lauren
Καθόμαστε αγκαλιά στο ψυχρό αυτό δωμάτιο δίχως να μπορούμε να σώσουμε τις ζωές μας,το τέλος φτάνει.
Κουνάω το κεφάλι μου και βολεύω τον εαυτό μου καλύτερα πάνω στον Harry,είναι τόσο άδικο όλο αυτό,δεν έφτεξα σε τίποτα.
''Δεν έφτεξα σε τίποτα για να τα περνάω αυτά και εσύ το ίδιο''Του λέω και με κοιτάει.
''Δεν έκανες τίποτα κακό,είσαι ό,τι πιο αληθινό υπάρχει και είναι άδικο να σε χάσει ο κόσμος όμως εγώ απο μία πλευρά το αξίζω''
''Harry ό,τι κι άν έκανες δεν αξίζεις τον θάνατο,είσαι υπέροχος''
''Δεν ξέρεις τι είμαι πραγματικά Lauren,αν το μάθαινες θα έφευγες μακριά μου''
''Δεν χρειάζεται να το μάθω,αφού δεν θα έχουμε αύριο καλύτερα να χαθώ μαζί σου μόνο με αγάπη''
Harry
Καθόμαστε μόνοι μας και περιμένουμε τη καταστροφή μας,είναι άδικο να πεθάνει,Εγώ ίσως να το αξίζω μα εκείνη όχι,είναι υπέροχη.
Μπορεί να θέλω να της πώ όλη την αλήθεια αλλά δεν μιλάω,καλύτερα να με θυμάται όπως αυτή με έχει δημιουργήσει στο μυαλό της.
Είμαι χαρούμενος που κατάφερα να είμαι μαζί της παρά τις δυσκολίες και τα εμπόδια,είμαι περίφανος που αγάπησα κάποιον και την έκανα να νιώθει το ίδιο.Δεν αξίζω την αγάπη της αλλά είμαι άπληστος και την δέχομαι.Ακόμα και τις τελευταίες μας στιγμές της ζώ μέσα στο ψέμα αλλά δεν θέλω να την κάνω να με μισήσει τώρα,θέλω να φύγω χαρούμενος απο εδώ.
Έκανα πολλές άσχημες πράξεις,πλήγωσα πολλούς,έδρασα μέ μόνο μου οδηγό το μίσος όμως τώρα τα ξεχνάω όλα.Δέχτηκα την αγάπη της κι αυτό είναι ένα απο τα δώρα του θεού για εμένα,κατάφερα να κάνω κάποιον να με αγαπήσει ακόμη και με ψέματα.
Ήχοι ακούγονται απο έξω όμως δεν καταλαβαίνω τι είναι.Φωνές γεμίζουν τα αφτιά μου και η Lauren Με κοιτάει μπερδεμένη.Την κοιτάω με το ίδιο βλέμμα και συνεχίζουμε να μένουμε αγκαλιά αμίλητοι.
Ήχοι παπουτσιών πλησιάζουν το δωμάτιο και καταλαβαίνω οτι αυτό είναι το τέλος.Της χαμογελάω θλιμμένα και με κοιτάει με δάκρυα στα μάτια.
''Μην κλαίς,θέλω να σε θυμάμαι χαρούμενη όπως ακριβώς σε γνώρισα,με τα μάτια σου να λάμπουν,θέλω να σε θυμάμαι με αγάπη''Της λέω και με κοιτάζει με ένα χαμόγελο.
''Σε αγαπώ''Μου λέει
''Σε αγαπω''Τις απαντώ λίγο πρίν ανοίξει η πόρτα και αποχαιρετήσω τις ζωές μας.
