Three grooms and i~ Chapter 48 part 3 Never been told

924 14 15
                                    

Magpahanggang ngayon iniisip ko pa din yung kanina. Sa totoo lang, masyado ng puno ang utak ko sa maraming problema. masyado na kong busy kakaisip, kung paano makakamoveon kay hans, sa pangaapi ni yumi, sa bestfriend kong si marcus na wala na akong balita ngayon, sa pagbuhay sa anak ko. sapagpapaalala kay gaia kung sino at ano ba talaga ako sa buhay nya. Tapos ngayon, dagdag pa sa iniisip ko si chad. ang sama na nga ng ugali. kala mo laging may buwanang dalaw eh ang sungit. dagdag pa sya. kasi takang taka ako.

Shawns eyes, his curly hair. his dimples and pale complexion. The same as chads. A year ago. Nung panahong crush ko pa lang si chad. yung hindi ko pa alam na ganito kasahol ugali nya. i remeember asking gaia to snatch opver chads baby album. oo baby album. dinala nya kasi yun sa school dati. nakita ko yung baby picture nya. i can clearly remember it. i swear to god. his baby pictures looks identical to shawns.

"bakit ka tulala dyan? bilisan mo na maglakad aba. gagabihin na tayo. malamig sa labas aba. sisipunin si shawn" pagbubunganga ni chad. karga nya si shawn. ako naman ay bitbit yung bag na may mga diapers ni shawn at bottles. may dala din akong grocery saka kung anek anek. dala nga nya anak ko. mukha naman akong katulong sa pagbubuhat dito. pauwi na kasi kami. kela doctor heims. galing kela gaia.

"saglit lang naman eh. ambigat kaya ng dala ko oy" sagot ko pa

"baka nakakalimutan mong buhat ko si shawn. bilisan mo na dyan haha tamara. at wag mong kaladkadin yung bag buhatin mo. naku ayus ayusin mo yan ibibitin kita" sigaw pa sa akin ni chad. aba makasigaw. ano ako katulong. di na lang ako kumibo kasi baka bigla nyang ibagsak yung anak ko. 

pero sa totoo lang. bwisit na bwisit na ako sa lalaking yan. hindi ko na kayang makasama pa sya. kahit isang minuto o kahit isang segundo pa. Ayoko na. di ko na kaya. 

*phone ringing*

"ay putek may tumatawag" tapos ay agad nyang sinagot ang phone nya., nagulat ako sa bigla nyang paghinto. nakasunod kasi ako. kaya naglalaglagan yung dala ko

"hello... what the... sige ill be there in 15 minutes" pagkababang pagkababa nya ng phone ay agad nyang inabot sa akin si shawn kahit madami pa akong bitbit "kaw na maguwi dyan kay shawn may pupuntahan ako" bago pa ak makapagsalita ay nakatalikod na sya at nakaalis.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"nakakainis talaga yung chad na yun. akalain mong iniwan nya ako. bitbit ka. bitbit ang lahat ng to. MAGISA. NG WALANG PAMASAHE! naglakad ako pauwi. bwisit talaga sya nakakainis. di ko na kaya to. sana naman kung may importante syang pupuntahan iniwan man lang nya tayo ng pamasahe. pagod na pagod tayo baby oh!" pagbubunganga ko pa habang inaayos yung mga gamit. finally nakauwi na rin sa bahay ni diniel. pero parang wala sya. o baka di ko lang sya napansin kasi malaki yung bahay

"baby pack your things up. your bottles and milk. your diapers. were leaving" i commanded shawn. na ang tanging tugon lang ay pagngiti

"sabing aalis na tayo magimpake ka na" he bites his teether then giggles.

okay masyado na akong stress para utusan pati ang baby. jojoke lang si mommy. tara impake na tayo

"so, now that ive told you the truth about that result. what do you do now" narinig ko ang boses ni diniel na naglalakad papasok ng bahay. napatigil na lang ako at nakinig

"i know" mahinang tugon ng kausap nito. boses ni chad "sa simula pa lang alam ko na. all you do is to confirm it. thats it. because your a doctor"

"so you know. pero bakit umaarte kang walang alam? treating her like shit. when shes everything you ever had. sa ngayon, ano ng gagawin mo"

"gagawin ko yung tama. ano bang paki mo sa amin at bakit madami kang alam. Sino ka ba talaga ha"

"im a doctor. Thats it"

naglakad sila papasok at nakita ako. natigilan ako. dala ko yung maleta at si shawn

"tammy, why are you packing your things up " tanong ni dr heimz na wala pa ring ekspresyon ang mukha.

napatingin ako kay chad na nanginginig ang mga kamay habang hawak ang isang papel.

"dr. heimz. salamat talaga sa kabutihan mo. sa pagpapatira sa amin ng baby ko. nagpapasalamat ako dun. pero hindi ko na kayang tumagal ng kahit isang segundo pa kasama si chad" sabi ko sabay turo sa kanya "kung ituring mo ako para akong basura. di ko na kaya. ano bang ginawa ko sa iyo! di ko na kayang makasama ka. pabigat ka lang sa lahat ng problema ko. aalis na lang ako dito" i grabbed the bag  and walk pass through chad, kukunin ko si shawn

as i pass through him.

bigla ko na lang naramdaman na hinila nya ako palapit at niyakap

isang mahigpit na yakap  para bang ayaw akong pakawalan. isang yakap na napakakomportable. with his chest. parang gusto kong pumikit because i feel secure. i feel securekay chad. kay chad na kinamumuhian ko. kay chad na bipolar. kay chad na menopausal.

pero sa sandaling to. parang iba ang chad na yakap ko.

and something telling me. theres something they didnt tell me. something i dont know

TO BE CONTINUED

Three Grooms and ITahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon