Three Grooms and I

Meet the Prince~Chapter 34 agony [Part 2]

tears start to flow fom my eyes.. andito na ako ngayon sa mansion ng mga regalla..  napauwi ako bigla dahil sa nalaman ko.. dahil sa inamin ni ivy..

hindi ko alam pero dito ako dinala ng mga paa ko.. papunta kay hans.. 

alam kong magulo na lahat at lalo ko pang mapapagulo pero..

alam kong dapat kong gawin toh..

alam kong dapat ko syang harapin.. kausapin..

maraming tanong ang nglalaro sa isip ko na nagangailangan ng kasagutan..

"mommy!" bati pa sa akin ni shana..

sorry baby, kailangan kong makausap ang dad mo.. di na muna kita kakausapin..

nilagpasan ko si shana.. at dali dali akong pumanhik papunta sa kwarto ni hans

pagdating ko sa tapat ng pinto nya..

di ko napigilang humagulgol ng iyak..

tatanungin ko sya tungkol dun sa video.. paano kung ang isagot nya ay masasaktan lang ako.. at sa huli ako lang yung talunan.. 

ayoko ng nagyayari.. ayoko nito..

"ivy napatawag ka!"

napaatras ako..

narinig kong may kausap si hans.. 

"ivy, magsalita ka nga.. vira ano ba? stop crying!"

may kausap si hans sa phone.. at sure akong si ivy yun.. tinawag nyang vira si ivy.. thats her full name.. iona vira yaxha henandez.. at para tawagin ni hans si ivy sa tunay nyang pangalan means they are so much close..

"hans please.. wag mo ng ituloy! ill take it all back.. haharapin ko ang lahat.. wag mo lang pirmahan yung waiver!"

napansin kong ni loudspeak ni hans yung phone nya kaya rinig na rinig ko yung usapan nila ni ivy..

"ivy, ive already made the decision.. hindi na magbabago ang isip ko!"

"hans! wag please.. ayokong kamuhian nila akong lahat.. ayokong masira ang buhay nila ng dahil sa akin.."

"sorry ivy.. you like it or not.. were both monsters now.. ive already made the decision.. ive just signed the waiver.. its gone"

then i heard a loud scream from the phone.. its ivys voice..

what the hell is happening

binuksan ko yung pinto..

nakita ko si hans..

nakayuko sa may kama nya

"hans"

dahan dahan ko syang nilapitan..

si ko alam kung bakit pero di ko napigilan ang sarili ko sa paghagulgol ng iyak..

"hans"

i called his name again.. yet no response.. 

bakit ganun.. dumating lang si annie, wala na akong halaga sa kanya.. na para bang wala ako dito.. na para bang hangin lang ako.. na wala syang pakialam.. 

napunta ako sa clinic..kanina.. pero kahit ano yatang magyari sa akin. kahit mamatay pa ako sa harapan nya ngayon.. wala syang pakialam.. si annie lang ang mahalga sa kanya..

"hans" bakit ba ganito ang nararamdaman ko.. i hate him.. i hate him for destroying my life.. pero mas kinamumuhian ko ang sarili ko.. dahil nahuhulog ako sa kanya.. dahil natutunan ko syang mahalin..