My Moonlight and Fire (Published)

Chapter 25.1

After his one week stay in the hospital, he was finally discharged. He was now returning to his apartment. Corpuz drove his car.

Corpuz broke the silence. "Tinanggap mo ba ang bagong assignment na ibinibigay sa iyo ni general? Iyong tungkol daw sa isang allegedly drug cartel sa Bukidnon?"

He heaved a sigh. Mabigat na mabigat ang dibdib niya.

"Yes. Wala naman akong magagawa, hindi ba?" sagot niya habang hindi inaalis ang tingin sa labas ng bintana ng kotse.

"I'm sorry, sir. Napurnada pa ang balak mong pag-aasawa."

"It's okay." A bitter smile flashed on his face. "Ako lang naman itong assuming, eh. Naikama ko lang, akala ko puwede ko nang maihatid sa altar. Malay ko bang may boyfriend pala siya sa US at engaged na doon?"

"Iyan ang hirap sa trabaho natin, sir. Kung iharang natin ang sarili natin sa mga panganib, ganon-ganon lang. Para tayong invincible at hindi bast-basta nasasaktan. Pero saan ka, ang hindi alam ng maraming tao na sobrang makapanghusga sa kapulisan ay nasasaktan din tayo. At hindi lang pisikal ang nasasaktan sa atin, pati puso, kayang durugin ng mga babae."

"Wow. Malalim ang sinabi mo. Pero tama ka dyan."

"Paano iyan, sir? Malamig at malungkot na naman ang mga gabi mo?" bigla'y tila nang-aasar na wika ni Corpuz.

At naasar naman siya. "Ano pa nga ba?"

Tumahimik na lang si Corpuz nang mahalatang nayayamot na siya. Itinutok na lamang nito ang sarili sa pagmamaneho hanggang makarating sila sa apartment na tinutuluyan niya. Nang kapwa makababa ng kotse ay iniabot ni Corpuz ang susi sa kanya.

"Magko-commute na lang ako pabalik sa presinto, sir. Pagaling ka kaagad."

"Salamat." Nginitian niya at tinapik ang balikat ng tauhan.

Buhat ang maliit na bag ay tinungo niya ang pinto upang buksan iyon. Pero nagulat siya nang mapansing tila sira na naman ang pinto na ipinagawa niya kamakailan lang.

"Shit!" mura niya. Mukhang may nakasalising magnanakaw habang nasa ospital siya.

He immediately took his gun from his waist and slowly pushed the door. Bukas ang ilaw pero walang tao sa sala. He strided towards the kitchen only to be surprised with the foods on the table. Mukhang puro bagong luto ang mga iyon.

Narinig niyang bumubukas ang pinto ng bathroom, mabilis niyang itinutok ang baril dito.

Only to be surprised. His lower jaw automaticaly dropped in amazement.

"Angel?"

"Alexandros?" Nagulat din ang dalaga. Tila hindi nito inaasahan ang kanyang pagdating.

"You're here?" he asked in disbelief. He blinked his eyes several times. Paanong narito na naman sa kanyang flat ang babaeng pinapangarap? At parang nangyari na ito. Bagong ligo muli si Cassandra, suot ang kanyang t-shirt na maluwang naman para rito at nakabalot sa basang buhok nito ang kanyang luma at nag-iisang tuwalya. At ang pinakamalupit sa lahat, sinira na naman nito ang kanyang pinto.

"Ang akala ko ay mamaya pa ang dating mo. Gusto sana kitang sorpresahin kaya nagluto ako ng mga paborito mo."

He ignored her last words. Meron siyang higit na gustong malaman. "Ang akala ko ay bumalik ka na sa U.S. Iyon ang sabi mo the last time we talked one week ago. Ni hindi ka nagpakita o tumawag sa loob ng isang lingo kaya inisip ko na nakaalis ka na." Hindi niya alam kung tama ang mga salitang nasabi niya. Paano'y natataranta siya sa kagandahang nasa harap niya. Kahit ilang dipa ang layo ng dalaga sa kanya ay nasasamyo pa rin niya ang pamilyar na bango nito. He felt the urge to hug and to kiss her.

"Yes. That was the plan but I decided to extend my vacation. Gusto ko munang mag-isip..."

"About what?"

"About me. About you. And about my feelings to you. At upang magawa ko iyon, kailangan ko munang lumayo sa iyo upang masiyasat ko talaga ang aking damdamin at malaman kung ano ang gusto kong gawin ngayon."

"And what did you find out?"

"My mind is telling me to go back to my work and to Mike but my heart is telling me to stay... here...with you..."

"Angel..."

"Alexandros," she stared her hazel brown eyes to his. "I broke up with Mike, and he understood. I am now free, free to love you and free to be yours."

"Angel..." Hindi na siya nag-aksaya pa ng panahon. Mabilis niyang tinawid ang distansya sa pagitan nilang dalawa at mahigpit na niyakap ang dalaga. Malugod din itong yumakap sa kanya.

"I love you, Alexandros. The first time I saw you from a distance, my heart knew that I would want to be with you forever." Tears started to peek on the corner of her eyes.

"I love you, too, angel." He kissed her cheeks and tasted her salty tears. He moved his face few centimeters away to see her. "My God, you're turning me on. With my loose shirt on your body and my poor towel on your wet hair," he chuckled.

"You're still weak, Alexandros. It's impossible for us to make love in your condition now."

He smiled teasingly. "Who told you? It's been more than a week and I can't control the urge to take you again. I love you, angel, as much as I love every detail of your body, every bump and every curve...Christ! I'm so hard for you now."

Biglang namungay ang magagandang mga mata ng dalaga. "Then take me now, Alexandros. Iparamdam mo sa akin kung paano mo angkinin ang babaeng mahal mo."

"I already did it, angel. Nagawa ko na iyon sa iyo ng dalawang beses."

"No. The first time we did it was only pure seduction. The second time was only for the sake of fucking."

"Angel, I did make love with you. I didn't simply fuck. I did it with all of my heart."

"Prove it again. Take me now." 

Hmm! Mukhang may bonus na SPG sa next chap, folks! Tnx for reading!