Karların üzerine doğdu güneş
Suya karışan kristalleri izledim bir süre
Hafif bir tebessüm
Anlamsız
Boş bakışlar
Kan dondurucu soğuk
İstemezdim
Yemin ederim
Bende istemezdim her bir anıma şahit olan benden bir parçayı çöpe koymak istemezdim
Saçlarımı kestim ben bugün
Tutam tutam döküldüler gözlerimin önünden
Kör bir makas
Kabul bir yamuk
Biraz da buruk
Kırıkların yanında gitti kırgınlıklar
Ama beklediğim gibi olmadı
Omuzlarımdan azalmadı acılar
Biraz azar yedim kabul
Annemin gözleri dolu
Biraz kızgın
Kızının saçları artık yok
Pütürlü ellerine takılan
Bazen kokladığı
Bazen de bağladığı
Onlar yok artık
Sonra güneş kayboldu
Zaman geçti
Akşam oldu
Geceye ilerledi gündüz
Sigaramın külü beyaz kara kondu
Derken
İstanbul da bir gün de böyle son buldu
