Seni seviyorum,derdi
Sabah ya da gün ışığını kaybederken
Her zaman söylerdi
Ben pek beceremem
Bilmezdim
Sevmeyi..
Dile getirmeyi..
Bazen gözlerimden bir bir intihar ederdi bazı şeyler
Dudaklarımdan ansızın çıkardı ki birden deyiverirdim
Bazen ağlarım
Çok
Bir kaç damla
Ama çok
Bazen içimde ki kırmızı rujlu kadının
Siyah rimeli akar
Sığınmak isterim
Sarıl bana,deyiverir
İçimde ki öldüremediğim çocuk
Derki boynuna sarıldım
Bilmez
Bilmez ki bu güçlü kadın
Dünyadan belki de senden
Korunmak istiyor
Bu guclu kadın yalnızca bir kez de olsa
Başını goğsüne gömüp de utanmadan ağlamak istiyor
Bilmezler
O bile anlamaz
Ama bir şekilde yaşarız işte.
