Benliğimden utanır oldum
Uzak bir diyarın sönmeyen ateşi gibi
Yağmur değmez oldu artık yüzüme
Güneş vurmaz oldu
Yağmura aşık bir kadın şimdi şemsiye açar oldu
Bu bir yıkımdır
Bu bir kırılma noktasıdır bayım
Bu bir kadının ben yokum artık deme şeklidir
Siz bayım siz hiç içmeden sarhoş oldunuz mu
Damarlarınızda dolanmayan beyaz zehirle siz hiç kafayı buldunuz mu
Siz bayım siz hiç yazıp yazıp bir hiçmiş gibi sildiniz mi
Ne yalan söyleyeyim sigara nefesimi kesiyor
Tanrı desen her kurtarıcı olan şeyi yasaklamış
Biraz komik lakin inanır mısınız bayım kendimi yemeğe vurdum
Midem bulandı
Kustum
Yemeye devam ettim
Sonra bir daha kustum
Ve bir daha
Lakin atamadım bayım içimde ona dair kalan hiç bir şeyi atamadım
Böyle bazı geceler hiç uyutmadı beni
Bazı geceler tek kişilik yatağımda yer edindi
Bazen ben beyaz duvarın önüne çöktüm o uyudu yatağımda
Fakat hiç konuşmadı
Konuşsun istedim
Vursun
Kırsın
Kızgın biliyorum
Beni boğsun istedim
Elleri,boyası hiç eksik olmayan elleri boğazımı kavrasın istedim
Ama yapmadı
Uyudu
Bazı geceler ise hiç ayırmadı gözlerini gözlerimden
Sustu
Ben ölmek üzereyim bayım
Milena bilmiyor
Benim hikayem bitmek üzere bayım
Milena çok uzaklarda
Ben artık vazgeçmek üzereyim bayım
Milena ardına dönüp de bakmıyor
Ben elimi uzatıyorum..
Uzatıyorum da Milena tutmuyor bayım.
