Bir boşluğa düşmek.
Karanlık,katran karası
Gece kurulur en güzel düşler,gündüz yıpranan bedenler,gündüz boyun eğenler gecelerin efendisi olurlar.Gece alınır en tehlikeli kararlar.
Sorgulanır
Öyle ki sevmek için bile beklenir geceler
Haykırmak
Ama sessiz.
En sessiz ve en sıcak göz yaşları dökülür yastıklara kimi zaman da kirli karton parçalarına
Rüzgar okşar mı tenimizi
Yok.
Öyle kapattık ki kendimizi
Öyle kilitledik ki kendi yarattığımız zırhlara bedenlerimizi
Geçenler de ruhum,içimde ki can astı kendini
Kimse duymadı
Görmedi
Cenazesini bir gece vakti bir ölü toplarken ben kaldırdım
Tanımadığım insanların acısına ortak olur gibi kendi yasımı tuttum
Kimseler bilmedi
Bilmesinler boşver
Hayal edilen bu değildi diyor insan gün doğarken hele ki
Ben böyle yaşamayı hak etmedim
Kötüyüm ama o kadar da değil be Tanrım
Sevilmiyoruz kabul
Ama sevilen herkes mi gider
Annesi bile anlamaz mı insanı
Korkuyorum
Bazen kendi içimde kararlar alıyorum
Hadi bugün işi bırakalım
Yapamıyorum
Boş kalmaktan
Kendime vakit ayırmaktan
Daha çok düşünecek olmanın korkusuyla daha da azimle çalışıyorum
Nadir de olsa uğrar böyle duygular
Gelir
Viran eder
Yıkar
Ağlatır
Kabul biraz da acıtır
Ama gider
Çok uzağa değil kabul ama gider
Onlar gibi olmak istiyorum
Uyanınca mutlu olmak
Geceleri düşünmeden uykuya dalmak
Gece uyumak istiyorum.
Bekliyorsam eğer gelmesi gerekeni kapım çalmalı
Ama olmuyor
Bazen de bana ayrılan sürenin sonuna geldik hadi gidelim diyorum
Beceremiyorum
Denedim
Yemin ederim denedim
Ama olmuyor
Paralel evren hesabı
Bir gün sonrasında ne olacağı merakı gitmiyor benden
Boka battık kabul
Çırpınmak pek de hoşumuza gitmiyor ona da kabul
Bilmiyorum
Toparlayamıyorum
