Ben bir kadın tanıdım
Beni ben yapan kadın
Bir söz okurdu insanlar,akıllarına ilk sevdikleri düşerdi benimse bir kadın..
Öyle pahalı kıyafetleri yoktu
Renk ayırt etmezdi ya da birazcık uyum
Sigara kokmazdı nefesi
Ya da tırnakları ojeli değildi
Hatta biraz yıpranmıştı
Yer yer nasır tutmuş
O derin çizgilere yıllarını sığdırmıştı
Ben bir kadın tanıdım
Hep boyun eğerdi
Ama en çokta onun sesi çıkardı
Alayları anlamamış gibi yapar
Gülüp de geçerdi
Sonra bir gün..
Efkarlanmak için lazım değildir sigara
Durup dururken konuşurdu
İki göğsümün arasına batardı cam kırıkları
O içine attığı sözler bir gün gelir kaçardı morarmaya yüz tutmuş dudaklarından
Ben bir kadın tanıdım
Kabul o gibi olamadım
Biraz hırçınım
Biraz da deli
Ansızın gelirler bana
Durup dururken ağlarım
O zil bir kaç gün çalmayacak
Ben olmayacağım
Onun arkadaşı
Can sıkıntısına yoldaş
Ben yokken ne yapar diye düşünür
Oturur saatlerce ağlarım
Bazen de yazarım
Ben bir kadın tanıdım
Ve ben..
Onun gibi kadın olamadım.
