Umut'tan
Hayal öylece giderken ben sadece arkasında bakıyordum . Bu ne demek oluyordu. Hayal babasının ölümünden sonra bambaşka bi insan olmuştu.
Ben Hayal'e bir söz vermiştim . Yukarı çıkıp odasının bulunduğu kapının kulbunu tutacakken hıçkırık sesleri geliyordu.
Naptım ben . Tam içeri girecekken zil çalmaya başladı. Bu evde bi yardımcı bulunmalıydı. Aşağıya inip kapıyı açtığımda Görkem ve Yaren gelmişti. Yaren
"Hayal nerde ?"diye sorduğunda yukarıyı gösterdim.
Bizde Görkemle salona geçtiğimizde Görkem bana dikkatlice bakıp
"Ne oldu kardeşim ? " dediğinde
"Birşey yok "diye kestirip attım.
Görkem bana doğru iyice dönüp
"Kardeşim ben seni tanıyamıyorum ,eskiden vurup kırardın anlardım sinirini ama şimdi tüm dengen alt üst oldu. Hayal hayatına girdiğinden beri çok değiştin. " dediğinde gözlerimi onun üstüne dikip
"Bilmediğin şeyler var Görkem işin içine Hayali katma " diyerek ayağa kaltım ve odama gittim.
Yatağıma yatıp iki kolumu kafamın altında birleştirdim. Çok korkuyordum. Hayali bu kadar zor kazanmışken kolay kaybetmekten.
Ona bir yolunu bulup tüm gerçeği anlatmalıydım. Bende rahatlamak istiyordum artık rahat nefes alıp gözlerinin içine suçlulıkla bakmak istemiyordum. Aşkla sevgiyle merhametle bakmak istiyordum.
Saat kaça kadar bunun hayalini kurdum bilinmez ama artık yorgunluktan göz kapaklarım bana meydan okuyordu. Savaşmanın bi anlamı olmadığını düşünerek kendimi uykuya teslim ettim.
Hayal'den
Yaren odaya girdiğinde beni ağlarken gördüğünde ilk başta gözlerini büyüttü. Sonra yanıma gelip
"Ne oldu neden ağlıyorsun ?diye yanıma iyice sokuldu. Cevap vermedim. Bana kollarını sarıp
"Üzülme be Hayal biz seninle neleri atlattık. Hem bak lise 1deyken yoldan geçen bi adama kendi fotoğrafımızı gösterip "Bunlar kocaya kaçtı amca bir yerde bulursanız bize haber verin "demiştik de adam bizi kovalamıştı ya hatırlıyo musun ?"dediğinde bende ona sarıldım.
Beni neşelendirmek için yapıyordu. Konudan konuya bağladı . O da olmasa ben ne yapardım. Yataktan doğrulup
"Yaren biz yarın ayrı bi eve çıkacağız tamam mı ?"dediğimde gözlerini kıstı ve bana anlamamış gözlerle baktı.
"Neden ?"dediğinde
"Ben bu evde kalmak istemiyorum . Hem ben yani biz Umutla kavga ettik. Ve onla bundan sonra okul hariç hiçbir yerde karşılaşmak istemiyorum."dediğimde Yaren bana öylece bakıyordu.
"İşte neden kavga ettiniz?"dediğinde avucumun içini yatağa bastırarak
"Umut ve Canan benden birşeyler saklıyorlar "dediğimde Yaren gözlerini iyice büyüttü.
"Nasıl birlikte mi yoksa ayrı ayrı mı ? Ama ne olursun ayrı ayrı de "dediğinde ağlayacağımı burnumun sızlamasından anlamıştım. Gözlerimden akan gözyaşları iyice bedenimi ele geçiriyor gibiydi.
"Galiba birlikte. Yaren Umut benim yanımda olacağına dair söz vermişti. Ama bugün bana sıkıldım dedi. Ben babamın ölümünü unutmaya çalıştıkça Umut bana daha çok hatırlatıyor. Ben yanımda olacağını düşünerek çıktım bu yola ama ben herşeyi yaram açık bir şekilde can çekişe çekişe hatırlayacağım"dediğimde Yarenin de ağladını gördüm .
