Benim dünyadaki tek yaşama sebebim de gitmişti. Ben şimdi bu hayatta tek başımaydım. Ne annem ne babam kimse yoktu. Tek ben vardım. Beni bu hayatta yapayanlız bırakmışlardı.
Yatakta oturmuş boş boş karşıdaki ilaçlarla dolu dolaba bakıyordum. Yataktan kalkıp dolaba doğru yöneldim.
Gözümden akan her damla yaş beni bin kez öldürüyordu. Bi ilaç beni öldürse ne fark eder ki?
Dolabı açıp bir ilaç kutusu elime aldım. Ve avucumun içine döktüm. Yatağın üstüne oturduğumda babam gözümün önüne gelmişti.
"Baba "diye kısık sesle konuştuğumda o bana gülümseyerek bakıyordu.
"Baba neden gittin neden beni tek başıma bıraktın "diyip ağladığımda babam birden gitmişti.
Elimde bulunan bir avuç dolusu ilacı ağzıma götüreceğim sırada kapı açıldı ve içeri Umut girdi. Yanıma geldiğinde koşarak kapıdan çıktım ve merdivenleri tırmanmaya başladım.
Arkamdan Umutun geldiğini biliyordum. Ama ben daha fazla yaşayamazdım. Çatıya giden metal merdiveni tırmanıp çatıya çıktım. Umutta geldiğinde aşağı için sadece yarım adımım vardı.
Biliyordum bana engel olacaktı. Üzülecekti ama ben buna mecburdum . Tek başıma bu hayatın zorluklarına katlanamazdım.
"Hayal ne yapıyorsun ?"dediğinde yanıma yavaş yavaş yaklaşıyordu.
"Yaklaşma "diye bağırdığımda durdu.
" Çok çabuk pes ediyorsun "dediğinde güldüm.
"Bu pes etmek değil ziyaret belkide uzun bi ziyaret"dediğimde bana anlamayan gözlerle baktı. Deli gibi davrandığımın farkındaydım.
"Annemin ve babamın yanına gidiyorum . Sen anneni özlemedin mi ?"diye sorduğumda
"Sen tüm herşeyi üvey annene mi
bırakcaksın"dediğinde
"Ben para istemiyorum Umut ben babamı istiyorum annemi istiyorum"dediğimde akan gözyaşımı durduramıyordum.
"Ya ben ne yapacağım "dediğinde gözünden akan yaşı öpmek istedim.
"Benim bu hayattaki tek değer verdiğim insan sensin. Sen benim tek gerçeğimsin. Beni bırakıp gidersen bende yaşayamam bana bunu yapacak mısın?. Sana söz veriyorum hayatım boyunca seni bırakmıyacağım "dediğinde elini uzatmıştı. Bir eline bir ona baktığımda bende elimi uzattım.
Elimi uzattığım anda beni kendine çekti ve sarıldı.
"Bir daha bunu bana yapma "dediğinde omzunda başımı salladım. Saçlarımdan öptüğünde ona daha da sokuldum.
"Burda daha fazla durmasak "dediğimde başımı omzundan çektim. Akli dengem yerimde değildi. Ben babamı özlüyordum. Aşağı indiğimizde Yaren de gelmişti.
Koşarak yanıma geldi ve bana sarıldı.
"Canım arkadaşım "diyip daha sıkı sarıldı. Umut kollarını birleştirmiş ve yere bakıyordu. Görkem yoktu. Kafamı sağa çevirince Hatice teyzeyi gördüğümde Yarenden ayrılıp yanına gittim. O da ağlıyordu. Beni görünce ayağa kalktı ve sarıldı.
"Başımız sağolsun kızım "dediğinde bende ona kısa bir süre sarılıp ayrıldım.
" Babam neden kalp krizi geçirdi? Ve kimin yüzünden öldü?"diye sorduğumda başını yere eğdi.
"..."
"Hatice teyze sana bir soru sordum "dediğimde arkama baktı. Bende arkamı döndüğümde Umut bize bakıyordu.
