"I'm sorry Ma....Pa"pahingi ko ng tawad sa kanila.
Niyakap ako ng mama....matagal na rin na panahon ng talikuran ko sila simula ng nagpakatanga akong mahalin si Raine.
Ngayon kailangan ko ng ibangon ang sarili ko sa lahat ng sakit dulot nito kaya nagpakalayo layo ako bumalik ako sa pamilya ko para bumawi sa naging pagkukulang ko sa kanila sa loob ng napakaraming taon.
Akala ko dati hindi ako mapapagod na mahalin si Raine pero may hanganan parin pala ang lahat lahat ..Si Raine na simula ng maramdaman kong mahal ko nagkaroon na ng positive outlook sa buhay na dati akala ko tuluyan ng masisira dahil sa nagkaroon ng problema sa pamilya ko sa paglukmok ng negosyo namin....
Nawala ang buhay na kinasanayan ko..magarang kotse,,,magandang bahay,mamahaling damit...Ang hirap ng naging adjustment period ko para akong ibinagsak ng langit mula sa lupa.
Si Raine sya ang nagturo sakin na makita ang magandang side ng buhay..She always brings out the best in me...sya rin ang dahilan kung bakit ako sumama sa banda...kasi kapag malapit sya ang saya saya ko hindi ako gumive up hindi ako sumuko pero isang iglap parang natauhan din ako......
Sisimulan ko ng buharahin si Raine sa puso at isipan ko magfofocus na muna ako sa negosyo ng parents ko pambawi man lang sa pagkukulang ko...Nakatapos din naman ako ng business ad habang nagbabanda....
Pasalamat parin ako dahil nakabawi ang negosyo ng magulang ko at ngayon ay nagmamayari na kami ng drug manufacturer dito sa Italy....
"Remember Denise?"nakangiting sabi ni mama ng nagset sya ng lunch para i welcome back ako.
"Of course Denise Hernandez"
Childhood friend ko si Denise...Nagkahiwalay kami ng nagtungo ang family nila dito sa Italy mayari sila ng isang hospital dito na sya ring sinusuplayan ng kumpanya namin ng gamot.
"Welcome home Lean...What makes you decide to stay here?"
"Hmm...To help my mom and dad with their business"
"Nice...Thats good news it means you're staying here for good"abot tenga ang ngiti ni Denise.
"I'm not that sure Denise.....pero one thing is for sure magtatagal ako dito"
"Bakit may babalikan ka pa ba sa Pinas.?"
Natahimik ako ng biglang rumegister sa isip ko si Raine ng sabihin nya na kung may babalikan pa ako sa Pinas.
"Are you okay Lean?"puna nito ng mapansin ang pananahimik ko.
"Yeah..I'm fine"
Lumipas ang araw,buwan at taon.......unti unti na rin akong nasanay sa lifestyle ko dito sa Italy at kami ni Denise as time goes by mas lalo kaming naging close.
Hindi kami official walang committment basta we're just enjoying each others company.
Yun lang muna sa ngayon.
Almost two years maraming nagbago.....but still hindi ko parin masasabi that I fully recovered from the pain that Raine caused me...
"Lean...Nandito lang ako ngayon sa hospital pinatawag kasi ako ng dad"boses ni Denise mula sa kabilang linya.
"You want me to pick you up..Dinner tayo"yaya ko.
"Sure hintayin kita."
Nagdidrive na ako papuntang hospital to pick up Denise....
Pero muntik na akong mabundol dahil may nakita ko na impossible kong makita.
"RAINE?"sabi ko.
Nakita ko syang tumatawid...
BINABASA MO ANG
I NEVER KNEW LOVE TILL I FOUND YOU (ASHRALD FF)
FanfictionPinaglayo ng kapalaran at muling pinagtagpo ng tadhana sa sitwasyong hindi naasahan...Sa taong lumipas masasabi na ba ni Raine kay Lean ang totoong nararamdaman nito o may mga bagay na darating ang magtutulak sa kanya para sarilinin na lang ang laha...
