Sevdiğim erkek terk etmişti
Bunu kabullenemiyordum
Gururum kırılmıştı
Göz yaşlarımla yıkanyordu yastıgım
Hangi sebebti mıh gibi kalbime çakılan.
Neydi içime kıymık gibi batan
Beni sevdiğinden fazla sevmiş olmasımı
Başkasına tercih edilşimmi?
Gözlerimde yağmur bulutları
İçimde herşeyi yerle bir eden firtınalar
Buhranli anların dibindeyim
Iki satırlık biri için intihar a meyilliyim
Yorganla boğuşarak
Duvarlarlarla kavga ederek
Bütün hücrelerim feryat ederek
Sabahı sabah etmiştim
Nihayet zindan gece bitmiş
Şafak söküyordu
Nefes almaya ihtiyacım vardı
Boguluyordum kederimden
Balkona zor attım kendimi
İyi gelmişti canlandırmıştı
Yüzümü yalayan seher yeli.
Ilk o an gördüm onu
Burunda, deniz fenerinin dibine çökmüş
Yanı başında bir köpek
Köpek başını adamın kucağına koymuş
Henüz gün ışımamış
Ben böyle acılar dan
Kül olup savrulurken
Sabahın köründe, fenerin dibinde
Bu adamın işi ne?
İşte ilk o gün görmüştüm onu
Beynimin kabloları kıvılcım sacarken
Yüreğimin ormanları çıra gibi yanarken
Nefesim öfke kokarken
İhanet soluma pusu kurmuşken.
Bir anda giyindim üstümü
Iki fincan kahve doldurdum
Deniz fenerine doğru yürüdüm
O kısa mesafede çok üşüdüm
Yanıbaşında diz çöktüm
Fincanın birini uzattım
Buyur dedim için ısınsın
Bükülü boynunu kaldırdı
Göz göze geldik
Saçı sakalı beyaza boyanmış
Zamansız yaşlanmıştı adam
Kan çanağına dönmüş gözleri
Feri sönmüş
Yüzünde keder çizgileri

ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoetryBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.