Bu akşam gözlerimdeki
Tek kişilik odada yığılı kaldım
Ela gözlerim kan çanağına döndü
Yokluğunun uçurumundayım
Ne yaşanırsa yaşansın
Ömür boyu süren hasretler vardır
Kaçak sevinç parıltıları
Bıçak sırtı soğuk titreyişler
Tuz ile çürütülmüş yaraların sahibiyim
Hüzünler düğün yapıyor cigerimde
Ateşten gömlek seni sensiz yaşamak
Yokluğunun uçurumundayım
Hasretin başı dumanlı dağlar gibi efkarlı
Her gün gamzelerînin çukuruna düşüyor suskunluklarım
Hatıralar film şeridi gibi geçiyor gözlerimin önünden
Nefesim canımı yakıyor ıslak ıslak yutkunuyorum
Ben seni sensiz sevmeyi öğrendim
Adın düştüğünde dilime eseflensemde
İzdivaya çekilen ruhum derinlerde boğuşurken kendinle
Yokluğunun uçurumundayım
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoetryBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.
