Tezgahımda hüzün dokuyorum motif motif.
Kalbimin albümünde sararmaya yüz tuttu
Ilgisiz kalan resimlerimiz
Gözlerinden yanaklarına doğru akan
Rimelin siyah yollarında kayboldum
Kendimi bildim bileli seni sevdim
Oysa sen fark etmedin yandığımı
Seni anlatmayan hiç bir romanı sevmedim
Nefes alamadığın sehirleri haritadan sildim.
Sokağının köşesinde kendini aydinlatmaktan aciz
Sokak lambasının altında azmı nöbet tuttum.
Perdeyi aralarsın bir anlık uzaktanda olsa görürüm
Gün ayıldığında sabaha camı açarsın diye
Kaldırım taşlarını uykusuz bıraktım
Balkonda içtiğin sigaranın dumanını gözlerime üflersin diye
Oysa sen fark etmedin yandığımı
Sevdiğin şarkıları ezbere bilirim
Hangi şairleri seversin, hangi çiçekleri
En sevdiğin yemekleri
Hakkında herkesten çok şey bilirim
Oysa sen benim yandığımın farkında bile değilsin
Aşkı her defasında yanlış adreslerde aradın
Sırf sen acı çekiyorsun diye
Hıçkıra hıçkıra acına ağladım
Ben gözlerimi senden başkasına dağladım
Oysa sen sana yandığımı anlamadın
Sokakların Şairi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoesiaBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.
