Hasta bir köpek gibi yalnızım
Sürüden kopmuş kaybolmuş kuzu gibi yalnızım.
Yemyeşil bir vadinin ortasında bir başına kalmış
İçi çürümüş yorgun bir çınar kadar yalnızım.
Kuş uçmaz kervan geçmez bir dağ başında
Kimselerin haberdar olmadığı bir mezar gibi yalnızım.
Sessiz bir gecede göle ay düşerya...
Pırıl pırıl bir yakamoz olur
Ve ardından geceyi böler
Rüzgârın ıssız ıslıgı
İşte ben o ıssız ıslık kadar yalnızım.
Binlerce yeşil yaprağın arasında sahipsiz gibi
Sararıp solan dalından kopup oradan oraya savrulan
Kuru bir yaprak kadar yalnızım
Hasretle özlemle yazılmış sahibine yollanmamış
Sandık dibinde saklanmış solmuş mektuplar kadar yalnızım.
Biçare adam bitmişligin dibindedir
Artık metelik edecek tek bir şeyi kalmamıştır
Boynunu bukerek çıkartır sırtındaki eski ceketi
Bir şişe şarap parası için
O içilip duvar dibine fırlatılan
Yüzlerce parçaya bölünen şarap şişesi
Kadar degersiz ve yalnızım.
Ali Baysal
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoetryBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.
