Ağlama küçük kızım, can parçam yurek sızım. Istemezdim böyle olsun. Böyle küt diye zamansız gitmeyi istemezdim. Kadere karşı koyulmuyor. Kader bizimle oyun oynuyor. Tam kazanacakken hile yapiyor. Sana huzunlerimi miras birakmamak için seni mutsuz bedbaht ömrüme ortak etmemek için. Senin kaderin bana benzemesin diye senden zamansız gittim. En iyi sen biliyorsun babanı . Ne kimseye egildi ne kimse karşısında boynu büküldü dimdik onuruyla yaşadı ve öyle öldü.
Acize zulm eden nice adam kiyafeti giyenlere diz çöktürdü. Yetim hakkı yiyen gobeklileri soytariya çevirdi. Fakirin elinden lokmasini alan kravatlilara o boynundaki kravatlı yedirdi. Ama kader bir güzel gün gostermedi can parçam. Sana şerefi ve onurumu miras bıraktım. Ağlama mezarının basinda sizlatma kemiklerimi ne olur anla beni affet seni erken terk ettigim icin bu Bahtı kara biçare yi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoesíaBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.
