Çığlıklarım yankılanırken içimin duvarlarında.
Damarlarıma zerk edilen zehir sızarken
Sivritilmiş tırnaklar batırılırken saklı acılarıma
Zehir acılıgında bakan gözlerim
Kendimle kavga edişim
Sılada gurbete düşüşündendir.
Anlat susma diyorlar.Bende anlatacak ne kaldıki?
Bir asır geçti üstünden
Kendime güncelleme yapmayalı.
Sustum, konuşmayı unuttum. ..
Zamanında çok konuştum.
Baktım olmuyor, konuşmakla bir şey hallolmuyor.
Susarak konuşuyorum. ..
Zaman durdu topal ömrüm üstünde
Vakit ölüme beş var
Varlığım umrunda olmadı kimsenin
Yokluğumu kim takar.
Zülüfleri dökülen bir yar sarmadi bedenimi
Bari kara topraklar sarsın...
Sokakların Şairi
![](https://img.wattpad.com/cover/57567142-288-k655252.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LEYLA
PoetryBu kitap yurdun dört bir köşesindeki çocuk yuvalarında ve yetiştirme yurtlarındaki ve aynı zamanda bütün kimsesiz cocuklara ithaf edilmiştir.