Καταλαθος Τυχερη

Κεφάλαιο 1

Ο πατέρας μου αρρώστησε βάρια. Το σπίτι κατάντησε καταθλιπτικό. Ήταν κρίμα να τον χάσουμε τόσο γρήγορα. Η μητέρα μου έκλαιγε κρυφά στη τουαλέτα όπως έκαναν και όλοι όσοι ήξεραν για αυτόν. Κανένας δεν έβγαινε από το σπίτι, είχε πέσει όλη η οικογένεια σε κατάθλιψη . Κάπου δυο εβδομάδες μετά τον χάσαμε. Όλοι έκλαιγαν και μας έλεγαν συλλυπητήρια κανένας όμως δεν με καταλάβαινε αληθινά.

Δυο μέρες μετά μας πήρε τηλέφωνο η θεία μου από την Αυστραλία να μας συμπαρασταθεί. Κάποια στιγμή άκουσα τη μητέρα μου να γελάει "επιτελούς ακούω ξανά το γέλιο της" σκέφτηκα. Όταν έκλεισε το τηλέφωνο μας φώναξε στην τραπεζαρία να μας μιλήσει

- Πριν από λίγο με πήρε τηλέφωνο η θεία σας. Λοιπόν μου πρότεινε να μετακομίσουμε στο σπίτι της στην Αυστραλία. Τι λέτε θέλετε να πάμε;

-Ναι!!!

Εγώ ήμουν η πρώτη που δέχτηκα. Αφού η αδελφή μου είδε ότι θα το ήθελα πολύ συμφώνησε και αυτή

Μας πήρε κάπου δυο εβδομάδες να μαζέψουμε τα πράγματα μας. Το σπίτι αποφασίσαμε να μην το πουλήσουμε τελικά, αλλά να το ενοικιάσουμε. Σε λίγες ώρες ήμασταν στο αεροδρόμιο. Δεν έβλεπα την ώρα να φτάσουμε στην Αυστραλία. Κάπου λίγες ώρες αφού μπήκαμε στο αεροπλάνο με πήρε ο ύπνος. Όταν ξύπνησα ήμασταν επιτέλους εκεί. Από το αεροδρόμιο πήραμε ταξί και πήγαμε στο σπίτι της θείας.

Το σπίτι της ήταν τεράστιο με δυο ορόφους και ένα υπόγειο. Ο κήπος της ήταν και αυτός τεράστιος με μια πισινά στη μέση και γρασίδι. Όταν ταχτοποιηθήκαμε αποφάσισα να πάω μια βόλτα στη γειτονιά. Εκεί γνώρισα μια παρέα κοριτσιών, οι οποίες έμεναν εκεί κοντά. Τις έλεγαν Rena, Iro και Chelshy.

Η Iro είχε ρίζες από την Ελλάδα αλλά είχαν μετακομίσει στην Αυστραλία όταν ήταν πολύ μικρή. Επίσης τα είχε φτιάξει με τον Harry Styls και ζούσαν τον έρωτά τους.

Η Chelshy ζούσε πάντα στην Αυστραλία και τα είχε φτιάξει με τον Jason Derulo, σε μια τυχαία συνάντηση.

Η Rena και εκείνη είχε ρίζες από την Ελλάδα αλλά μετακόμισαν στην Αυστραλία για να βγάλει πιο πολλά λεφτά ο πατέρας της από το εργοστάσιό του. Εκεί γνώρισε και ένα πλουσιόπαιδο με το οποίο τα έφτιαξαν και τώρα είναι μαζί.

Τέλος πάντων αφού συστηθήκαμε, τα κορίτσια μου πρότειναν να πάμε για καφέ. Έτσι και εγώ δέχτηκα. Με τα κορίτσια κάθισα ως το βράδυ. Μέχρι που με πήρε τηλέφωνο η μητέρα μου να επιστρέψω σπίτι.

- Άντε βρε κορίτσι μου που είσαι χαμένη τόσες ώρες?

- Αχ μαμά εδώ είναι υπέροχα! Θέλω να μείνω για πάντα εδώ!

- Χαχα! Τόσος ενθουσιασμός πια γιατί?

- Εδώ απ' έξω γνώρισα κάτι κορίτσια και μου πρότεινα να να πάμε για καφέ να γνωρίσουμε καλύτερα. Συγνώμη που σε ανησύχησα...

- Δε πειράζει αγάπη μου. Αρκεί από εδώ και εμπρός να μου το λες ότι θα βγεις για να ξέρω και εγώ.

- Οκ! Από! Εγώ δε πεινάω έφαγα πάω στο σωματείο μου.

Το δωμάτιο μου ήταν άπλα τεράστιο. Είχε ένα διπλό κρεβάτι, ένα μπάνιο, μια τεράστια ντουλάπα, μια βιβλιοθήκη, και ήταν βαμμένο λιλά! "Τέλεια το χρώμα μου" σκέφτηκα μόλις μπήκα μέσα.

Η Αυστραλία ήταν πολύ διαφορετική από την Ελλάδα. Εδώ ήταν όλοι πλούσιοι, ζούσαν σε τεράστια σπίτια και ήταν όλοι τόσο πρόθυμοι να σε βοηθήσουν.

****************************************************************
Χευ! Αυτό είναι το πρώτο βιβλίο που γράφω. Το ξέρω υπερέβαλα λίγο και βαρετο σε κάποια σημεία σορι, άλλα από το επόμενο κεφάλαιο τα πράγματα θα είναι πιο φυσιολογικά και λιγότερο καταθλιπτικά καθώς και λιγότερο βαρετά, το υπόσχομαι. Θα αναφέρονται κύριος πράγματα από τη ζωή της πρωταγωνίστριας. Επίσης τα κεφάλαια θα προσπαθώ να τα κάνω λίγο πιο μεγάλα.
Αν μπορείτε πατήστε το αστεράκι. 😘