Κεφάλαιο 30

47 8 2
                                    

Μέχρι το βράδυ ότι είχαν ακούσει είχε ξεχαστεί, σχεδόν… Βάλαμε να δούμε Harry Potter. Ο Luke με κοίταξε.

“μήπως δεν έπρεπε να τους το πούμε;”

Διάβασα το βλέμμα του.

“ καλύτερα που τους το είπαμε . Μετά θα έλεγαν ότι δε τους εμπιστευώμασταν.”

“έχεις κι ένα δίκιο.”

Τόσες ώρες κοιταζόμασταν, δεν είχαμε καταλάβει ότι μας κοιτούσαν και οι υπόλοιποι.

- τι έγινε παιδιά;

Ρώτησε ο James και τον κοιτάξαμε.

- τι έγινε;

- έλα μωρέ άστους να κοιταχτούν το ζευγαράκι.

- Jai, με κάποιον δε θα τα πάει καλά το ζευγαράκι.

- καλά μια πλάκα έκανα.

- λοιπόν παιδιά εγώ δε θέλω να δω άλλο ταινία. Βαρέθηκα.

- ναι έχει δίκιο ο Daniel.

- πάμε να παίξουμε μπάσκετ.

- έχει άδικο ο Daniel. Τι μπάσκετ να παίξουμε είσαι καλά;

- γιατί Beau; Αφού συμφώνησες να μη δούμε άλλο ταινία.

- θα πάμε να παίξουμε μπάλα δώδεκα η ώρα;

- κοίταξε τώρα Beau έχει δίκιο ο Daniel.

- καλά είσαι σοβαρή κι εσύ; Ώρα είναι να μου πεις ότι θα πας να παίξεις μπάσκετ.

- ε ναι, Δεν είναι άσχημη ιδέα. Ε Luke;

- ναι κοίτα…

- καλά εσένα Luke δε σε ρωτάμε. Εσύ θα συμφωνήσεις με την Alexia.

- δε θα συμφωνούσα. Τη γνώμη μου θα έλεγα.

- λοιπόν εγώ προτείνω μπάσκετ. Τώρα βρείτε τα.

- παιδιά κι εγώ είμαι για μπάσκετ.

- ναι αλλά έχει δίκιο ο Beau. Δώδεκα η ώρα;

- γιατί ρε Luke τι θα μας πουν οι γείτονες;

- οι γείτονες μας, μας μισούν.

- όχι όλοι. Η θεία της Alexias δε μας μισεί και μένει και δίπλα.

- ναι σωστά. Κι εγώ μέσα.

- κι εγώ

- κι εγώ.

- Chelsey εσύ θα έρθεις;

- τώρα δε ξέρω… Άστο καλύτερα είμαι και λίγο κουρασμένη.

- οκ.

- Εσύ Beau τελικά θα έρθεις;

- μπα. Μπορεί σε λίγο.

- καλά…

Καταλαθος ΤυχερηDonde viven las historias. Descúbrelo ahora