Καταλαθος Τυχερη

Κεφάλαιο 17

Στο πάρτι φτάσαμε κατά τις 9.15 και ήμασταν οι πρώτοι. Ο Davin μας εξήγησε ότι επίτηδες μας έφερε πιο νωρίς γιατί ήθελε να μας ευχαριστήσει όλους που ήμασταν δίπλα όλες αυτές τις στιγμές που μας χρειάζονταν Πήγαμε όλοι μαζί και τον κάναμε μια ομαδική αγκαλιά. Έπειτα του δώσαμε τα δώρα μας. Κατά τις 9.30 μαζεύτηκαν και οι υπόλοιποι. Στο πάρτι ήταν καλεσμένα καμία σαρανταριά άτομα..

Κατά τις δέκα και κάτι μας είπαν να κάτσουμε όλοι στα τραπέζια για να μας σερβίρουν φαγητό. Φάγαμε club sandwich. Μετά το φαγητό μπορούσαμε να παραγγείλουμε ό,τι ποτό η αναψυκτικό θέλαμε.

Όλο το βράδυ χορεύαμε, γελούσαμε, διασκεδάζαμε και απολαμβάναμε το ποτό μας. Η ώρα περνούσε φοβερά γρήγορα καθώς διασκεδάζαμε. Μετά από κάμποσα ποτά που είχα καταναλώσει εκείνο το βράδυ είχα αρχήσει να ζαλίζομαι. Σταμάτησα μπας και συνέλθω. Στην αρχή αισθάνθηκα καλύτερα μέχρι που ζαλίστηκα πάρα πολύ και πήγα στη τουαλέτα να κάνω εμετό.

Στο πάρτι καθίσαμε πάρα πολλές ώρες μέχρι που συνειδητοποίησα ότι είχε αρχίσει να ξημερώνει. Κοίταξα το κινητό μου. Εφτά η ώρα. νομίζω πως ήταν η ώρα να πηγαίνω. Η Chelsey ήρθε μαζί μου γιατί έπρεπε και εκείνη να γυρίσει Χαιρετίσαμε τον "κολλητάκο" μας και ξεκινήσαμε για το σπίτι.

Σε όλη τη διαδρομή μέχρι το σπίτι των Janoskians γελούσαμε χωρίς λόγο. Στο σπίτι φτάσαμε εφτά και είκοσι, διότι χάσαμε και το δρόμο μια φορά. Το σπίτι της ήταν στο επόμενο τετράγωνο. φυσικά και δε την άφησα να πάει μόνη της. Τη συνόδευσα μέχρι τα μισά και γύρισα στο σπίτι ησυχία. "μα φυσικά βρε ηλίθια τι θες να έχε; Αφού όλοι κοιμούνται;" σκέφτηκα γελώντας σα χαζό και έπεσα στο βρεγμένο ακόμα καναπέ να ξεκουραστώ. Σε λίγα δευτερόλεπτα με είχε πάρει ο ύπνος.

Ξύπνησα κατά τις δωδεκάμισι. Μου φαίνονταν σα να μη είχα κοιμηθεί καθόλου. Είμουν πάρα πολύ κουρασμένη. Δε σηκώθηκα από το καναπέ για κάνα τέταρτο, για να μη πω ότι δε μπήκα καν στο κόπο να κουνηθώ.

- Οπ! Τι έγινε καλά ξυπνητούρια.

- Beau δε με παρατάς; δεν έχω καθόλου όρεξη.

- Ήρθε από εδώ ο Teddy και ήθελε να σε γνωρίσει Κρίμα που κοιμώσουν.

- και, τι ώρα γύρισες χθές;
Με ρώτησε ο Jai.

- στις εφτά

- ποιες εφτά; Το πρωί;

- ε, τι το απόγευμα; αφού στις εννιά ήταν το πάρτι.

- τέλος πάντων. Τι θες να φας;

- αχ... δε ξέρω. Δε θέλω κάτι. Πονάει το στομάχι μου.