The Campus Mistress Meets The Playboy [COMPLETED]

Chapter 27 - Tarantado

ROXANNE POV

I left the room silently while Sheena is busy taking to our classmates. Gosh! Kailangan ko munang magtago kay Sheena ngayon. You know the feeling na ayaw mo munang magshare sa kaibigan mo pero kinukulit ka pa rin niyang magkwento. Hindi pa ko ready na magsabi sa kanya. Thank you classmates for taking her attention from me. Sibat na ko!

Natagpuan ko ang aking sarili na nagtatago sa library, particularly behind these book shelves. Sheena hates library. Sigurado akong hindi niya maiisip na hanapin ako rito.

"Hi." Nag-angat ako ng tingin saka ko lang nakilala ang lalakeng kanina pang nakatayo sa harap ko. Hindi ko siya agad nakilala. It's been such a long time since the last day I saw him. And the last time we talked was not a very good thing to remember.

"Can we talk?" Joshua gave me a hopeful smile at kimi rin akong ngumiti pabalik.

"Josh."

"I'm sorry. Kung may nasabi ako sayo noon, I didn't meant it." Nagulat ako sa biglaan niyang paghingi ng tawad.

"No Josh. Ako dapat ang magsorry. Sinira ko kayo. Tama ka naman eh. I'm your friend pero anong ginawa ko. I-" Hindi ko natapos ang aking sasabihin nang may bigla siyang inabot sa akin. Nagtataka man, tinanggap ko ito. It was a card. An invitataion card for a wedding. Binuklat ko ito at nagulat ako sa nabasa. Paulit-ulit kong binasa ang nakalagay na pangalan saka ko lang nagawang iangat ang aking mukha upang makita ang masayang mukha ng kaibigan.

"Oh my god! Tae! Ano to? Totoo ba to?!" Hindi ko mapigilang mgmura dahil sa tuwa. Hindi talaga ako makapaniwala.

"Yes, Rox. I'm getting married." Joshua smiled at me. Nakikita ko ang saya sa kanyang mga mata. Ang creepy na nga niyang tingnan sa sobrang saya niya.

"Oh god!" Niyakap ko si Joshua sa sobrang tuwa. Masaya ako para sa kanya. I wanted to squeezed him right now. Bakit mukha siyang squeezy ngayon? Haha.

"Okay na kayo? No. Hindi na ako magtatanong ng kung anu-ano. I just want you to know that I'm happy for you." Totoo! Masaya talaga ako para sa kaibigan ko. I know Joshua. He love Samantha so much.

"Thank you Roxanne. Please come to our wedding. I am officially inviting you."

"Why? I mean .. I don't think that's a good idea. Joshua kasi diba nga.."

"No, nonsense. Samantha wanted you to come. Actually, she asked me to invite you."

"Samantha did?" Hindi ako makapaniwalang gusto ni Samantha na pumunta ako sa kasal nila. Nakapagtataka lang kasi. Naguguluhan man, napatango na lang ako kay Joshua. Samantha Villegas is really weird. Sinong matinong babae ang iimbitahin ang karibal sa sariling kasal? Not that I am considering myself as Samantha's rival for Joshua. That's very unusual lang kasi.

I felt Joshua stiffened at nagulat na lang ako ng may humigit sa kaliwang braso ko kaya napahiwalay ako ng yakap mula kay Joshua. Nang tumingin ako sa taratadong humila sa akin, kahit gusto kong magmura sa inis ay walang lumabas na salita sa aking bibig dahil na rin siguro sa sobrang gulat.

Nang magkatama ang paningin namin ni Hunter, mabilis siyang naglakad at hila-hila lang naman ang aking kaliwang braso. Ni hindi man lang ako nakapagpaalam kay Joshua. Gustuhin ko mang pagalitan si Hunter pero hindi ko magawa kasi halos lahat ng estudyante sa library nakatingin sa direksyon namin. Siyempre, si Hunter Villegas kaya to! Yung dahilan kung bakit nababali ang leeg ng mga kababaihan dahil sa kakalingon sa kanya. Tsk!

Pero sandali lang, saan ba ako dadalhin ng lalakeng to? At saka bakit niya ba ko kinakaladkad? Bakit niya ko hinahawakan? Last time I checked, dinedma niya ang beauty ko for 2 weeks. 2 WEEKS din yun, huy!

Sa mga drama, yung ganitong eksena - si boy hila-hila si girl sa braso/wrist, sobrang nakakakilig siya tingnan. But in reality, MASAKIT huy! Masakit na ang braso ko! Pakiramdam ko nababali at nadudurog na yung buto ko dahil sa higpit ng kapit ni Hunter sa akin. Mahihiwalay na rin ata sa akin ang braso ko.

"Bitaw ano ba?! Villegas!" Madiin kong tawag sa kanya kasi hindi pa rin niya ko binibitawan hanggang ngayon. Ano bang trip nito?!

"Villegas, masakit na! Yung braso ko, huy!" That made him stopped from his track. Walang lingun-lingon niya kong binitawan. No words coming from him. He just walked away. Ako naman ay naiwang naghahabol ng tingin sa malapad nitong likod. Tulaley ang beauty ko! Shit lang! Ganun na lang yun? Tarantado talaga!

★★★
THE CAMPUS MISTRESS MEETS THE PLAYBOY
By: songjongki19

Vote.
Comment.