The Campus Mistress Meets The Playboy [COMPLETED]

Chapter 38 - Tita

ROXANNEs' POV

Lumabas si Hunter mula sa kwarto. He looked worried and tired.

"Jack, kamusta siya? Is she okay?"

"Yeah. Nakatulog na siya pagkatapos ko siyang pakalmahin. She'll be fine. Pakisabi kay Sheena, thank you for letting my sister sleep in her room."

Umiling ako. "Ayos lang 'yon kay Sheena. Lumabas siya. May aasikasuhin lang daw."

Tumango si Hunter saka mabilis na lumapit sa kin. Hinagip niya ang aking bewang at saka ako mariin na hinalikan. I can hear my erratic heartbeats. The kiss making me lightheaded, sending shock waves through my body. Mulat ang aking mga mata habang hinahalikan ako ni Hunter. Napakapit ako sa kanyang braso nang maramdaman ko ang panghihina ang aking mga tuhod sa ginagawa niyang paghalik sa 'kin. Even the buzzing feeling bothered me, I closed my eyesa and I kissed him back.

"Mahal kita. Sobrang mahal kita."

Hunter started kissing my neck, sending pleasure til it reached down my core. I moaned loudly when I felt his lips above my collarbone. Napatigil siya nang tumunog ang kanyang iphone. At para akong binuhusan ng malamig na tubig, namumula akong yumuko.

Hunter cursed under his breath when he reached the device.  "Hello." He answered the call without letting me go. Ang awkward ng pakiramdam ko. Nakakahiya.

"Okay. I'll be there."  He ended the call, he sounds frustrated. He titled my face yet when he looked back at me, he smiled and gave me a peck on my lips.

"I'll be back." I nodded to him and finally, he let me go.

"Si Cerese."

"Ako na ang bahala." Sabi ko kahit hindi ako sigurado.

Hinalikan niya ko sa aking pisngi saka mahigpit akong niyakap. "Okay." Nang makaalis na si Hunter, dumeretso ako ng kusina. Nagsalin ako ng tubig sa baso at ininom iyon.

Hindi ko mapigilang ngumiti. Ito ba iyong sinasabi nilang love conquers all? Kanina lang, I was crying and I hardly breathed after knowing the truth.

But they say,the truth will set you free. I can't believed that I easily accepted the truth, perhaps it was because I have Hunter with me. Sharing my pain with him. Crying for me. And hurting like I did. He was right. Inagaw niya sa 'kin ang sakit at nagawa niyang angkinin ang lahat ng galit na nakabalot sa aking puso.

Gusto kong magalit kay Tito Steven pero hindi ko magawa. Dahil ba sa pagod na 'kong magalit? Nakakagalit naman talaga ang katotohanang nagdusa ako para sa wala. Pero naisip kong tama na. Ayoko na. Ayoko ng masaktan. Gusto ko na lang maging masaya kasama si Hunter.

"Asan si Kuya?"

"Ah, umalis. Babalik naman siya. Gising ka na pala. May gusto ka bang kainin? Ipaghahanda kita." Pinilt kong ngumiti kay Cerese nang matagpuan ko siyang nakatayo sa kabilang parte ng kusina.

Tinalikuran lamang ako ni Cerese.

"Cerese."

"What?" Lumingon siya at muling humarap sa 'kin. Lumapit ako sa kanya.

"I'm sorry." Cerese only arched her eyebrow.

"I thought, you and Hunter. I thought he's cheating on me. I'm sorry I didn't know."

"Ganyan ka ba talaga kababaw? Ganyan ba kababaw ang pagmamahal mo sa kapatid ko?" Aniya.

"Alam kong inisip mo ring babae ako ni Kuya Red. Ganyan ka naman talaga. You never change." Naguguluhan akong nakatitig sa kanya.

"My poor brother, my poor Kuya Red. His love only ended in tragedy. Kinalimutan lang siya ng babaeng mahal niya. Pinagpalit siya sa sariling kapatid. How ironic?" I bit my lips when her words stung.

"Paano mo nasasabi 'yan?" Hindi ako makapaniwalang tanong sa kanya.

"What? Totoo naman. Do you even love him? Do you even love them, both of my brothers? Or maybe, you're just delusional. You can't even distinguish between what is real and what only seems to be real."

"Oh right. Kung mahal mo nga si Kuya Red, paano si Kuya Grey? Ginagawa mo lang ba siyang panakip-butas? O masyado ka lang desperada na maging Villegas?" She crossed her arms in her chest.

"Dahil wala na si Kuya Red, si Kuya Grey naman? You jump from one to another, into your fiancees' brother. You are a desperate gold digger double-faced bitch!" Umangat ang kamay ko at mabilis na dumapo ang palad ko sa kanyang pisngi.

Ayoko sa lahat kinukwestyon ang pagmamahal ko sa isang tao. And never before, someone insulted the love I can give. Minahal ko si Red. Minahal ko siya, hindi dahil mayaman siya. Kundi dahil pinapasaya niya ko. Dahil masaya kami.

Mahal ko rin si Hunter sa parehong dahilan. Dahil masaya ako sa kanya. Dahil masaya kami. Because he didn't give up on me. He made me strong and helped me heal. I was glad he's with me.

"Pathetic." Inirapan lamang ako ni Cerese at mabilis na umalis ng apartment. Napaupo ako sa sahig dahil sa panghihina.

--

Sa unang pagkakataon, bumisita ako sa puntod ni Red. The tears welling up my eyes. My heart swelled. Ipinatong ko ang bulaklak sa ibabaw ng kanyang puntod.

                R.I.P
Gabriel Red R.Villegas.
May 25, 1994 - August 3, 2011

"Wag ka ng malungkot dahil alam ko na ang totoo. Salamat. Salamat dahil minahal mo ko. Salamat dahil mabuti kang tao."

Huminga ako ng malalim saka muling tinitigan ang kanyang lapida.

"I'm sorry Red if I doubted you. Sana hindi ka nagalit. Saka okay na ko. Kaya ko na. Saka may aaminin rin ako sayo. Si Hunter, yung kapatid mo. Mahal ko siya. Please 'wag kang magtampo."

"Mahal din kita. Habang buhay kitang mamahalin Red. You will always have a place in my heart. I will always cherish our memories together."

"Pinapasaya ako ni Hunter. Masaya ako sa kanya. Alam kong hindi ka selfish. Ikaw yung klase ng tao na mapagbigay at mapagpatawad. That's why you're special to me. No one can replace you. Nothing in this world can change the fact that you're my first love."

"Thank you Red. I love you and this is goodbye."

Pinunasan ko ang aking pisngi gamit ang aking panyo. Paalis na 'ko nang mapako ako sa aking kinatatayuan.

"Tita."

--

Next Chapter: "Darkness"
"Pumili ka. Kung sakali. Kung sakaling buhay si Kuya Red. Sino ang pipiliin mo? Si Kuya Red o si Kuya Grey?"

--
THE CAMPUS MISTRESS MEETS THE PLAYBOY
BY: songjongki19

Vote. Comment. Follow.