Chapter 17: Samantha

1.5K 25 0
                                    

Chapter 17: Samantha

ROXANNE

Huminga ako ng malalim bago napagdesisyonang katokin ang pinto ng kapitbahay ko.

Nakakaba naman. Relax Roxanne.

Bitbit ko ang isang tupperware na naglalaman ng kaldereta. Maiinit init pa ito at sigurado akong masasarapan ang binata. I smiled at that thought.

Maya maya pa bumukas din sa wakas ang pinto at iniluwa nun ang isang lalaking nakapikit ang isang mata, nakasando at nakapantalon. Magulo ang buhok nito at halatang bagong gising lang.

I scanned his face. Fucking shit! Ang gwapo niya kahit naghihikab pa sa harapan ko. Take note: wala siyang morning breath. As soon I gathered my thoughts, I cleared my throat.

"Hi. Good morning." Bati ko habang nakangiti rito.

Tiningnan niya ko at inilakbay ang paningin sa buong katawan ko. Well, nakablack t-shirt at nakamaikling shorts lang ako. Kapag sinabi kong maikli. Maikli talaga siya. My shorts shows my whole legs na para bang nakapanty lang ako.

What do you expect? I'm seducing this good man.

He smiled back. "Hello there gorgeous."

Nagdiriwang ang kaloob looban ko. See? He likes it.

"Ahmn, dinalhan pala kita ng kaldereta." Pinakita ko sa kanya yung hawak ko. His eyes were now full awake.

"You cook?" Tanong ni Joshua aka Mr. Gorgeous.

"Yes. Sana magustuhan mo." I answered. Of course, hindi ako ang nagluto. Pwe! Hindi nga ako marunong magluto duhhh! I called Sheena, my bestfriend early in the morning to cook kaldereta for me. I love my bestfriend. Haha.

Inabot ko sa kanya ang tupperware at tinanggap niya naman ito.

"Ammm, can I come in?" I asked.

"Sure. Please, come in." He motion me to go inside. Tinuro niya yung malaking sofa na nakaharap sa malaking TV . Malinis ang buong apartment. Mula sa kagamitan, kulay nito at disenyo masasabi mong lalaki ang nakatira rito.

Impressive. Ako nga tamad maglinis. Si Villegas ang naglilinis ng apartment ko. Speaking of him. He hadn't call or show himself this week. Hmmm. Nakipagflirt na naman siguro yun. Tsk! Pasaway!

Anyway, umupo ako sa malambot na sofa, kulay Grey siya. Yan tuloy naalala ko na naman ang Hunter Grey Villegas na yun.

"Make yourself comfortable." Sabi ni Josh. I nodded to him. He smelled so good.. like a baby. Yung amoy Johnson baby powder. Ganun ang amoy ni Josh. Weird man pero nakakaenganyo. Gusto ko siyang amuy-amoyin. Hayy.

Dumeretso si Josh sa kusina, I think.

"I made you coffee. Ok lang ba?" Hawak nito ang dalawang baso ng mainit na kape. Tinanggap ko yung kape mula sa kanya.

"Thanks. I love coffee." I said as I sipped very little of my coffee. Ok. To tell him the truth, I am not a coffee girl. I prefer milk over coffee. Ayoko ng kape. But I can't tell him that. Baka maturn off, delikado na.

One week had passed since the party, I apologized to Josh the other day about how I acted towards him in the elevator and how I accused him as my stalker. He just laughed and said it's okay. And from then, I always--- always eat my breakfast with him. And he doesn't conplain or anything.

I enjoyed his company. Two weeks na naman ang nakalipas and we grew bond to each other. Hindi ko masasabing flirt si Josh or.. masyado lang talaga siyang friendly.

The Campus Mistress Meets The Playboy [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon