Pieces ➳ {z.m}

On Dört.

Telefon açılır açılmaz "Sakın kapatma." dedi kadın. "Sadece sana birşey anlatacağım."

Kadın hattın diğer ucundan adamın nefes sesini duydu ve sözlerine devam etti.

"Dün biri ile tanıştım." diye bildirdi adama. "Adı Drew ve hoş mavi gözleri var." Kadın kendi kendine güldü.

"Sanırım aynı yaştayız." dedi sonra. "Ama çok daha olgun bir karaktere sahip ve en sevdiğim özelliği sana hiç benzemiyor. Ona seni anlattım ama ne cevap verdiğini söylemeyeceğim."

"Bana yeni erkek arkadaşını anlatma." Zayn sertçe tısladı.

"Neden?" diye sordu karşı taraf.

"Madison amacın tam olarak ne bilmiyorum ama artık senin hakkında hiç birşey duymak istemiyorum. Tek istediğim seni bir daha görmemek ve sevgilimle daha çok vakit geçirebilmek."

Kadının nefesleri durdu bir anda.

Adamın ağzından çıkan 'sevgilim' kelimesinin onun için olmaması onu incitiyordu.

Göz yaşları akarken "Mutlu ol." diye fısıldadı adama. "Mutlu olun."

Telefon aniden kapandı ve kadın yalnız olduğu odada "Mutlu olun." diye tekrarladı.

"Ben burada kalbimde ki kesiklerle yaşamaya çalışırken siz mutlu olun."

**

#şerefsizayn etiketi tam da bu hikayeye uygun değil mi? Demek ki ne olursa olsun bazen zorla bile olsa sevilmiyor. Uzun zamandır yoktum wattpad'i bile sildim ama bir bakayım dedim. çok önceden yazılmış bölümdü ancak şimdi yayınlayabildim. sizi seviyorum...