Pieces ➳ {z.m}

On Beş.

"Belki de en doğrusu buydu. Birbirimizden uzakta,başka insanların kollarında teselli bulmak."

"Kendini kandırıyorsun." Adam umursamazca konuşup güldü. "Benden uzakta asla teselli bulamazsın."

"O hâlde yanıma gelip beni teselli edebilirsin Zayn."

"Çok güzel. Yani en başa mı döndük?"

"Hayır ama keşke hep en başında kalsaydık. Hiç başlamadığımız o yerde."

"Düşünüyorum da keşke hiç başlamasaydık demiyorum. Yani hissettiğimiz onca şeye rağmen asla bunu söylemiyorum. Çünkü ne olursa olsun en başında herşey çok güzeldi."

Kadın yavaşça gülümsedi. Duyduğu sözler umutlarına derin bir nefes aldırmıştı.

"Haklısın." diye mırıldandı Madison. "En başında herşey çok güzeldi. Aslında şu an bile herşey çok güzel. İçinde sen olan herşey çok güzel. Ve ben ne kadar acı çekersem çekeyim sana dair hissettiğim herşey çok güzel. Belki de konumuz hep sen olduğun için, herşey her zaman çok güzel."

**

Pekala, herkes burada mı? Çünkü ben yeniden buradayım, çünkü sizi seviyorum veee burada olmayı da çok çoook seviyorum.

Hikayeyi final yapabilirim. Belki yapmam devam ederim, belki ikinci kitap çıkarabilirim, belki çıkarmam. Belkiler aklımda çok fazla ama kurgunun hep aynı yerde dönmesini istemiyorum. Bu yüzden yani sizde bana destek olursanız çok mutlu olurum.

Ben burdayım, lütfen sizde yanımda olduğunuzu gösterin. Sizi seviyorum.♡