Multimedya:Park Jimin💙
"Moon Miiinnn Aaahhh!"
Yüzündeki sırıtışı ve çocuksu şeker hâllerini gözümün önüne getirebiliyordum. Çok geçmeden arkamdan adım sesleri gelmeye başladı. Şimdi ben kaçıyor, o kovalıyordu. Her şeyi unutmuş gibiydik.
"Mina,dur! Yah! Bekle bir dakika. Moon Miiinnn Ahhh! Çok fena elime düştüğünü biliyorsun değil mi? Yah! Hem de kendi elinle. Bekle dur, kaçma. Dur!"
Durmadım tabii ki... Son sürat kaçmaya devam ettim.
💘
"Bunu da al bakalım. Bu vitamin sana iyi gelecektir. Bu aralar kendinize daha çok dikkat edin. Tam mevsim değişikliğinin aşırı hissedildiği günlerdeyiz. Bir de Soobin,çocuklara söyle de 2 dakika yanıma insinler. Onları da kısa bir sağlık taramasından geçireyim."
"Tamam noona, teşekkür ederim."
Tebessüm ettim.
Soobin ayağa kalktığı esnada ben de arkama döndüm. Ancak bana doğru yüzünde şebek bir gülümsemeyle gelen Jimin'i görünce gözlerimi irileştirerek yeniden diğer tarafa döndüm.
Elimle Soobin'i göğsünden itip yeniden yatağa oturttum.
O da şaşkın şaşkın bana baktı. Ne olduğunu bile soramadı çocuk.
Jimin arkama geçip elini şebekçe omzuma attığı vakit direkt;
"İşim var Jimin. Daha sonra."dedim.
"Beklerim o zaman. Bu sefer kaçamazsın benden."
Soobin'in gözleri bir bana bir de Jimin'e gidip geliyordu.
"Bekleme Jimin. Kaybol. Diğer üyeler de şimdi gelecek. Onları da uzun bir sağlık kontrolünden geçireceğim şimdi. Hadi Soobin,ara çabuk üyeleri de gelsinler. Tüm günümü size harcayamam ki ben. Senden sonra hemen onlara da bakayım ve bitsin artık. Bu ne böyle? Gün boyu ayaktaydım. Hadi! Ne duruyorsun? Çabuk ol. Çabuk çabuk!"
Çocuk yine de sesini çıkarmadan telefonunu eline aldı. Hemen birini arayıp telefonunu kulağına götürdü.
Jimin ise kulağıma eğildi ve fısıldadı.
"Sana benden kaçamazsın dedim."
Tüylerim diken diken oldu resmen. Tüm vücuduma baştan aşağı bir ürperti yayıldı.
"Gidebilirsin sen Soobin. Kolay gelsin."
"Sağol,hyung. Gidiyorum ben o hâlde."
Soobin gözleriyle alttan alttan bana bakıyor ve benden bir onay bekliyordu.
Bu oldukça hoşuma gitti açıkçası. Ama çocuğu daha fazla uğraştırmasam iyi olur.
Ona olumlu anlamda bir karşılık verebilmek için gözlerimi yumdum ve açtım.
Anladı. Ayağa kalktı. Yavaş yavaş revirden uzaklaşmaya başladı.
Jimin derin bir nefes alıp verdi.
Yüzüne her zamanki şebek sırıtışını takındı.
Ben de arkama döndüm ve masama doğru ilerledim. Beni takip etti.
"Evet Mina hanım,sonunda yalnız kalabildik."
"Ne olmuş yani?"
"Ne mi olmuş? Moon Min Ah Park Jimin'i öpmüş."
Bir de sesli sesli söylüyordu.
Hemen arkama dönüp elimi onun ağzına kapattım. Fısıldayarak bağırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doktor Hanım// BTS (✓)
Fanfic"Yine neyin var?"diye sordum bezgin bir ses tonuyla. Çünkü bezmiştim artık. Bu neydi canım?!Her gün,her saat insan hasta mı olurdu?! "Dün karnın ağrıyordu. Önceki gün başın. Ondan önceki gün sözde dizini incitmiştin. Ondan önceki gün de,kolun muydu...
