12💘Hiç...Etkilenmiyor musun?

4.5K 338 177
                                    

Multimedya:Park Jimin💙

Oflayarak bir kere daha Chae Roo'yu aradım. Bana mesaj atmıştı. Acil konuşmamız gerektiğini söylemişti ama hâlâ telefonunu açmıyor.

Kötü bir şey mi oldu acaba?

Bugün Daegu'daki ilk günümüz. Bts, çok muhteşem bir konser verdi ve şu an otelde yorgunluktan serili bir şekilde yatıyorlar. Ben de oteldeyim.
Makyöz olan genç bir kızla aynı odayı paylaşıyorum.

Şimdi de boydan boya bir duvarı kaplayan camın önüne geçtim ve önümdeki orman manzarasını seyrediyorum. Akşam olduğu için ve ormanın çoğu yerinde aydınlatma olmadığı için kapkaranlıktı. Ama aydınlatma olan kısımlar da bir başka güzeldi.

Derin bir iç çektim.

Kendi tek kişilik yatağının üzerinde oturan genç makyöz, incelediği dergiden başını kaldırdı ve bana baktı.

"Bir sorun mu var unnie?"

Şirin bir şekilde sorduğu soruya karşılık ona döndüm. Tebessüm ettim.

"Hayır,bir sorun yok. Sadece çok daraldım. Biraz hava alsam iyi olacak. Dışarı çıkacağım, gelmek ister misin?"

"Gelmek isterdim ama çok yoruldum unnie. Sen çık, ben dinleneyim."

Ona yine tebessümümü gönderdim ve camın önünden ayrıldım. Küçük bavulumun içinden bir hırka alarak üzerime giydim.

"Çıkıyorum ben."diye yeniden haber verip odadan çıktım.

Aynı anda karşı odanın da kapısı açıldı ve dışarıya Jimin çıktı.

Beni görünce vurulmuşa döndü. Gözleri büyüdü. Heyecanla;

"Mina!"diye bağırdı.

Gülümsedim. İsaret parmağımı dudağıma götürdüm.

"Şşştt,sessiz ol. Neden bağırıyorsun?"

Jimin de tıpkı benim gibi işaret parmağını dudağına götürdü. Yüzünü buruşturdu. Fısıldayarak konuştu.

"Özür dilerim. Bir an heyecan yaptım."

Ona gülümsedim.

"Sen... Nereye gidiyordun?"diye sordu.

"Ah,içeride çok bunaldım. Biraz hava almak için dışarı çıkmak istedim."

"Ben de. Ben de öyle. Şey... Benimle gelmek ister misin? Bu katta harika bir teras varmış. Yönetimden izin aldık. Bir tek bizim için, yani Bts için açık bu gece."

Özel hayatın gizliliğini koruyabilmek için yönetim Bts'e özel açtı herhâlde. Yoksa normalde çocuklar aşağı inip benim gibi özgürce gezemez bile. Bazen çok üzülüyorum onların bu hâllerine.

"Olur."

Jimin'i onayladım. Terasın nerede olduğunu bilmediğim için onu takip ettim. Yan yana,beraberce ilerledik bomboş koridorda.

Tabii rahat edemiyordum bu şekilde. Gözlerim her yere dikkatle bakıyordu. Biri tarafından görülebilme korkusu huzur vermiyordu.

Jimin de bunu fark etti ama sesini çıkarmadı.

Sonunda terasa geldik. Jimin terasa açılan büyük kapıyı girdikten hemen sonra yandaki tuşları kullanıp şifreleyerek kilitledi. Bizden sonra giren kimse olmasın diye. Bir tek Bts üyeleri şifreyi bildiği için girebilirdi içeriye.

Geniş terasta ilerlerdim.

Jimin arkamdan geliyordu.

Gözüm eşsiz manzaradaydı. Elimi demir korkuluklara dayayarak hayran hayran her yere bakmaya başladım.

Doktor Hanım// BTS (✓)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin