Multimedya:Park Jimin💙
"Ameliyat edilen ve... Ve ölen kişi... Çok ün-ünlü ve gü-güçlü bir mafyaymış. Ka-kardeşleri onun ölümünün sizin tarafınızdan ka-sıt-kasıtlı yapıldığını düşünüyor. Ameliyatta asistan olan beni kaçırdılar. Ne söylediysem... İnanmadılar. Bana sadece sizin nerede olduğunuzu... Sordular. Ama ben söylemedim. Söylemeyince, işkence ettiler. Yine söylemeyince... Şaşırsam da beni serbest bıraktılar. Ama... Peşimden gelmişler. Bir yere kadar geldiğim vakit, arabayla bana... Çarptılar. Ço-çok dikkat edin Doktor hanım. Dikkat edin."
Telefon kapandı. Çağrının sonlanmasına rağmen öyle şoka girmiştim ki telefon hâlâ kulağımda duruyordu.
Kalbim korkudan dolayı hızını artırmaya başlamıştı.
Telefon yavaşça kolumla beraber aşağı düştü. Yutkundum. Bulunduğum sokağa baktım.
Az önce gayet normal bir sokaktı gözümde ama şimdi... Bu duyduklarımdan sonra oldukça korkunç,ıssız bir sokak gibi geliyordu.
Elimde tuttuğum telefona daha sıkı sarıldım. Hemen ardından hızla en çok aramak istediğim kişiyi, Jimin'i aradım.
Telefonu yeniden kulağıma götürdüm. Aynı zamanda hastaneye gitmekten vazgeçmiş ve şirkete doğru geri dönüyordum. Az önce geçmiş olduğum yerlerden yeniden geçiyordum.
Telefon çaldıktan çok kısa bir süre sonra açıldı.
"Alo,Mina!"
"Ji-Jimin!"
"Senin sesin neden öyle? Bir sorun mu var? Sen iyi misin Mina?!"
"Jimin! Ben... Ben çok korkuyorum. Lütfen... Lütfen gelip beni alır mısın?"
"Neredesin?! Hemen geliyorum!"
"Şi-şimdi şirkete doğru yeniden yürüyorum. Şirketin sağından sapılan uzun sokaktayım."
"Geliyorum! Hemen geliyorum tamam mı?! Telefonu kapatma! Ba-bana neler olduğunu söyleyecek misin Mina?"
"Jimin... Az önce Chae Roo aradı. Uyanmış ama sesi çok kötüydü. Beni uyardı. Jimin meğersem Chae Roo kaçırılmış. Bu... Ameliyatına daldığım, ölen hasta vardı ya? Meğersem o adam çok ünlü bir mafyaymış. Ben ameliyata dalıp, çok geçmeden ölümüne sebep olunca-yani öyle görülünce- bu mafyanın kardeşleri benim peşime düşmüşler. Chae Roo'yu kaçırıp sorgulamışlar. Chae Roo yerimi söylemeyince kıza işkence etmişler. Öyle de konuşmayınca serbest bırakmışlar ama bu sefer de kızın üzerine arabayla gidip bilerek çarpmışlar. Jimin... Korkuyorum..."
"Ne-ne diyorsun sen Mina? İnanamıyorum. Sa-sakın korkma. Bak ben geliyorum. Biz geliyoruz. Yanımda diğerleri de var. Hiç korkma tamam mı?"
Bir anda önüme 2 genç adam çıktı. Sesim çıkmadı ancak geri adımlayarak yüzlerine sert sert bakmaya başladım. Telefon hâlâ kulağımdaydı. Korkudan kalbimin atışı tavan yaparken bunu karşımdakilere belli ettirmemeye çalışıyordum.
Zaten 2 kişilerdi. Biri;
"Doktor Moon Min Ah! Sonunda bulduk seni."dedi. İsmimi söyleyince bu genç adamların Chae Roo'nun bahsettiği kişiler olduğunu anladım. Beni arıyorlardı ve... Bulmuşlardı.
Yine de bilmemezliğe vurarak sormak istedim.
"Ki-kimsiniz siz?"
O an kekelediğim ve kendimi güçsüz gösterdiğim için kendime kızdım. Telefon hâlâ kulağımda olduğu için Jimin de beni duymuş ve endişesi sesine daha çok vurmaya başlamışlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doktor Hanım// BTS (✓)
Fanfic"Yine neyin var?"diye sordum bezgin bir ses tonuyla. Çünkü bezmiştim artık. Bu neydi canım?!Her gün,her saat insan hasta mı olurdu?! "Dün karnın ağrıyordu. Önceki gün başın. Ondan önceki gün sözde dizini incitmiştin. Ondan önceki gün de,kolun muydu...
