Doktor Hanım// BTS (✓)

11💘 Çok Çok Değerli Biri

Multimedya Park Jimin💙

Jimin üzülerek gittiğinden beri hiç iyi değilim. Her an biri gelebilir diye ağlamak istiyorken kendimi sıkıp ağlamamaya çalışıyorum. Ama çok zor. Gerçekten... Hiç iyi değilim. Ağlamak ve içimi boşaltmak istiyorum.

Telefonuma mesaj gelince yine kendimi sıkmaya devam ederek elime aldım ve mesajı açıp okudum. Bang Sihyuk'tan gelmişti mesaj.

~Mina, 2 günlüğüne Daegu'ya gidiyoruz. Orada da sana ihtiyaç duyabiliriz. Bizimle gelmek ister misin?~

Mesajı okuduktan sonra bir müddet düşündüm. Belki şehrin dışına çıkmak bana da iyi gelebilirdi. Fazla düşünmeden mesaja yanıt verip gönderdim.

~Olur efendim. Gelirim.~

Bang Sihyuk benim mesajımı bekliyormuş gibi anında cevap verdi.

~O zaman hazırlan. 1 saate yola çıkıyoruz.~

Oturmakta olduğum masa başından kalkarak hemen arkamdaki kapıyı açtım ve bana ait olan daireme girdim.

Ağlamaya, göz yaşlarımı akıtmaya, içimi boşaltmaya başladım. Banyoda bulunan küçük dolaba giderek ağlaya ağlaya küçük bavuluma birkaç kıyafet yerleştirdim.

Hazırlığım boyunca ağlıyordum. Jimin'in o yıkılan ve dolan kanlı gözleri aklıma geldikçe delirecek gibi oluyordum.

Onu üzmek beni de gerçekten çok üzdü. Ama ben... Onun iyiliği için bunları söylemek zorundaydım.

Affet beni Jimin. Ne olur affet.

En son biraz daha kendimi toparlamaya çalışıp üzerimi değiştirdim. Jimin'in bana vermiş olduğu kutuyu içeri girince orta sehpanın üzerine koymuştum. Gözüm ona takıldı.

Karşılıklı iki koltuk vardı dairede. Birisi daima yatak olarak kalıyordu. Diğer koltuğa oturarak o kutuyu elime aldım ve içini açtım. O kadar güzeldi ki benim için seçmiş olduğu bu takım...

Yüzümde hafif bir tebessüm belirmeye başladı. Yanaklarımdaki ıslaklığı elimin tersiyle silip götürdükten sonra, ne yaptığımın bilincinde olarak kutuyu kucağıma koydum. Ardından saçlarımı tek tarafa atarak Lay'in bana hediye etmiş olduğu kolyeyi boynumdan çıkardım.

Jimin doğru söylüyordu. Herkes birinden hoşlanabilirdi. Doktor da olsa, öğrenci de olsa, öğretmen de olsa, işsiz de olsa, idol de olsa... Hoşlanmak ya da bir kişiye âşık olmak kişinin elinde değildir ki. Bu çok doğal.

Ben ne yaptım peki?

Benden hoşlanamazsın dedim. Ne hakla?

Jimin gayet güzel bir şekilde de bana anlattı. Karşılık vermek zorunda değilsin, sadece ben seni sevsem yeter dedi. Sevgime saygı duyamaz mısın diye sordu.

Aptal Mina! Aptal aptal aptal!

Jimin'in şu an hâlâ ne kadar üzüldüğünü düşündükçe çıldıracakmış gibi hissediyorum. Onu... Yeniden mutlu edebilir miyim acaba? Hem... Belki de ona moral olur ve düzelen moraliyle Daegu'da performans sergiler.

Evet,bunu yapabilirim.

Bir an bile tereddüt etmeden kutunun içindeki mavi taşlı,yonca şeklindeki kolyeyi aldım ve boşalan boynuma taktım. Küpelerini de aynı şekilde kulaklarıma geçirdim.

Ayağa kalkıp banyoya yöneldim. Banyodaki aynadan boynumda ve kulaklarımda ışıl ışıl parıldayan takıma baktım. Kolyeyi parmaklarımın arasına alıp tebessüm ettim.