De Nieuweling

Hoofdstuk 21

"Kijk kijk wie daar loopt.. Zei Sihem. 
"Haha wie we daar hebben, het is Sharon."
"Eerlijk ik vraag mij af wat zei allemaal uitspookt. Zou ze bij Haroun geweest zijn?" zei Sihem verbaasd.
"Ja ze was zeker bij Haroun alle het zou me echt niet verbazen."
"Maar Amina? Ik heb een vraagje."
"Ja?  Vertel het is."
"Maar mag Ibrahim aub weten dat ik Sihem ben? Hij loopt er zo triestig bij, zou hij nu aan mij denken? Zou hij mij missen?"
"OH JAA Sihem je doet er me aan denken ik moet met Ibrahim praten, ik zal het wel te weten komen wat er is en dan vertel ik het je. "Oke danku."
"Hey Ibrahim gaat alles goed? Vertel me nu alles."
*ondertussen op de speelplaats*
Sihem kon het even niet meer en liet een paar traantjes vallen. Toen er oppeens een jongen voor haar stond. Het was Brent één van haar klasgenoten.
"Hey Salima alles oke met jou? "
"Hey, nee eigenlijk niet echt."
"Wil je eens praten?"
"Ja maar het zit zo, je weet ik ben nieuw op deze school ik ken hier niet zo veel leerlingen."
"Maar ik wil jou wel beter leren kennen hoor aangenaam ik ben Brent."
"Ja dat wist ik al.."
"Wist je dat al? Van wanneer je bent toch nieuw?"
"Ehm ik bedoel ja van in de klas ik herken jou wel hoor."
"Amai dan onthoud je echt snel."
"Yes that's me"
"Haha oke ik wil nog een ding zeggen als er verder nog iets is ik zal er voor je zijn!"
"Dankje Brent dat is heel lief!"
*Brent liep weer weg.*
Oef ik had me bijna verklikt. Dacht Sihem in zich zelf.
"Oke Ibrahim ik zal het haar zeker zeggen! Ik sta altijd klaar om nog is te praten als je het moeilijk hebt."
"Dankje, je kan ook altijd bij me terecht als je wil praten. "
*Trrrrrr*
"Pssht Amina?"
"Ja?"
"Wat zei Ibrahim? "
"Amai Sihem je zal het nooit geloven" fluisterde Amina in Sihem haar oor.
"Vertel dan haha"
"Hij valt voor jou,  hij houdt van je en hij wou gisteren met je praten en toen vroeg hij aan mij of ik jou nummer mocht geven aan hem en toen zei ik dat ik het eerst ga vragen."
"Omg, omg ik ben zo blij! Ik wil hem alleen als mijn vriendje!  Maar mag hij het echt niet weten?"
"Neen Sihem echt niet! Ik heb hem ook gevraagt over Haroun en hij zei dat hij met hem niets meer wil te maken hebben en met Ayoub ook niet meer."
"Ibrahim is echt een goede jongen! Vertrouw je hem niet?" zei Sihem.
"Jawel!  Maar Agent heeft gezegt dat we het aan niemand mogen zeggen aan niemand!"
"Oke oke het is al goed" en Sihem draaide zich meteen om.
"Wat? Ben je nu boos op mij? Ik probeer je te helpen hoor."
"Ja dat weet ik en ik ben niet boos hoor schat ik hou van je"
"Ik ook van jou maar ik voel me niet zo lekker."
"Oei gaat het wel? "
"Het zal wel gaan"
*trrrr* tweede belsignaal iedereen zwijgen.
"Pssht Amina?"
"Uhm ja? Wie riep me?"
"Ik Sharon, je moet me echt helpen. Wacht op mij straks na school aan de poort ik moet iets zeggen. "
"Ok waarom niet? "
"Ben je gek ofzo?" fluisterde Ilias.
"Nou ja misschien ben ik wel gek." en barste in tranen uit. Amina viel op de grond.
"Amina, Amina wat is er gebeurd?"
"AMINA" riep Sihem door de gangen.
"Ilias wat is er toch gebeurd waarom is ze flauwgevallen?"
"Ik weet het echt niet.. Mijn liefje toch bel een ziekewagen!"
"Ilias ik denk dat ik het weet?"
"Nou vertel?"
"Amina is een meisje dat graag helpt en graag luistert naar andermans problemen. Maar wij zeggen nooit hoe het is met haar, we luisteren nooit naar haar zoals zei luistert. Ze heeft ook gezegt dat ze zich niet goed voelde daar straks!"
"Mijn schatje ze kan toch zomaar niet flauwgevallen zijn?  Er moet iet gebeurd zijn. En misschien is er achter haar rug ts gebeurt ofzo? Als je je niet zo goed voelt ga je toch niet neervallen? Was je toen het pauze was altijd bij haar of niet?"
"Nee, ze ging praten met Ibrahim."
"Hmm oke we zullen wel zien en te weten komen of er iets was ofzo ik ga nu mee met haar naar het ziekenhuis alles komt goed..  Je moet niet huilen Sihem dat is niet goed. Alles komt goed." Ilias gaf een schuiderklopje naar Sihem.
"Ik ga mee"
"Oke is goed"