< JENNIFER >
We zijn alweer een week verder. Ik voel dat de band tussen Jackson en mij steeds groter word. Tussen Matt en mij weet ik het eigenlijk niet meer. de bel gaat, het is pauze.
"Waar is Matt? ik zie jullie nooit meer samen." zegt Ariana terwijl we samen naar de aula lopen. Stiekem hoop ik dat Matt daar niet zit, Maar nee hoor ik zie hem al zitten aan onze tafel met Stefan.
"Hoi" zeg ik zachtjes en ga tegenover Matt zitten. Hij blijft me aan kijken waardoor ik zenuwachtig wordt. Ik kijk naar de rest van ons groepje, maar die is al druk in gesprek met elkaar.
"matt, waarom kijk je zo?"
"Nou ik zie je nooit meer. Mag ik nu ook niet naar je kijken ofzo?" Ik neem een slok van me water en kijk hem aan.
"ben je boos?"
"Natuurlijk ben ik boos!" ik zucht
"Waarom dan? ik heb toch niks gedaan?"
"We doen nooit meer iets samen! Als ik je bel neem je niet op, of je bent ook nooit meer thuis. Het lijkt erop dat je me niet meer wilt zien. Is er een ander?" Ik kijk hem geschrokken aan. Natuurlijk was ik echt verliefd op Matt, maar nu....ik weet het niet meer.
"Ik ben de laatste dagen gewoon heel erg druk oke!" zeg ik zonder hem aan te kijken
"Met wie? Die geesten jongen zeker?" verward kijk ik hem aan
"je bedoelt Jackson? Van jouw mocht ik toch niet met hem omgaan? Nou dat doe ik ook niet" lieg ik. Het voelt niet goed om te liegen maar het moet wel.
"Ik wil gewoon dat het word zoals vroeger! We waren altijd bij elkaar en hadden zoveel lol."
"Sorry Matt, ik wil ook geen ruzie met je hebben. Het komt wel goed tussen ons"
"Inderdaad" en hij pakt me hand vast en kijkt me heel liefdevol aan. Eigenlijk mis ik echt de tijden van vroeger. Voordat ik Jackson kende was in nog smoorverliefd op Matt en wou ik niks anders dan dat hij bij me was. Maar nu wil ik juist afstand en ik weet niet waarom. De bel gaat.
"Jen ik ga naar scheikunde, Ik zie je nog wel" hij staat op, geeft me een snelle kus op mijn wang en loopt weg.
Tijdens me Frans les heb ik helemaal geen concentratie dus pak het dagboek van Jackson en begin erin te lezen
*
5 januari 1824
Dagboek, gaat dit mijn jaar worden?
Ik hoop van wel. Ik heb Camille toch? Dit jaar word het derde jaar samen met haar.
De tijd is zo snel gegaan. Ik ben al 21 en zij is 20 we zijn eigenlijk al een soort van volwassen...
Wat ik dit jaar wil bereiken is dat toch maar een ding.
Ik wil haar vertellen over mijn verleden. Ik heb nog steeds spijt na wat ik al die meiden heb aangedaan. Ik gebruikte ze, ik was een soort monster voor ze.
Maar Camille heeft me veranderd, Ze heeft me laten zien wat ware liefde is!
Zij is de ware voor mij, dat weet ik zeker, heel zeker.
Ik had gisteren met haar gepraat over de toekomst..
Ze wilt trouwen, kinderen krijgen en voor altijd gelukkig blijven. precies wat ik wil!
Ik zou graag met haar willen trouwen maar ik weet niet of mijn ouders dat goed zullen vinden. Ze wilden altijd dat ik met een rijk iemand ging trouwen, Iemand die geld had voor alles.
Camille is niet rijk, dat kan ik aan haar zien, maar dat maakt haar juist mooi.
Ik weet ook nog steeds niet hoe het zit met haar ouders, Zouden die toestemming geven?
Camille liet me een foto zien van haar moeder, Ze lijkt helemaal niet op haar.
De moeder zag er in de foto niet blij uit, ze lachte niet en droeg zwarte kleding. Als ik niet anders wist zou ik denken dat ze een heks is. onmogelijk!
Voor kinderen hebben we genoeg plaats hier in huis. Maar ik denk dat we daar nog te jong voor zijn. Ik wil wachten en eerst met haar trouwen. Wat er ook gaat gebeuren zij word op een dag mijn eigen vrouw. Ook al willen onze ouders dat niet, Het is en blijft mijn grootste droom.
*
Aandachtig lees ik de hele bladzijde.
"Mevrouw Stone! Je let alweer niet op. ga je maar melden bij je afdelingsleider!" roept mijn docent Frans boos naar mij. Zuchtend pak ik mijn spullen in en meld me bij de afdelingsleider. Ik moet gelijk 2 uurtjes nablijven maar daar heb ik geen zin in. Ik kijk nog eens naar het dagboek en besluit om Jackson weer een bezoekje te brengen.
Super bedank dat jullie blijven stemmen! :)
JE LEEST
Dressed in blood #1
RomanceJennifer Stone is een dood gewone tiener. Op een dag leest ze een verhaal over geest. Er woont een geest in het oude huis paar straten verderop. Iedereen die dat huis in loop komt er nooit levend uit..... Jennifer heeft een weddenschap met haar vr...