Dressed in blood #1

38) blijven doorgaan of opgeven?

< JENNIFER >

 "Dus hij maakte het uit. En ja nu zijn we hier" zeg ik als laatst tegen Ariana. Ik heb haar alles verteld over Jackson. ik zie dat ze nadenkt.

 "Ari je moet me geloven dat ik niet vreemd ging!" ik zie dat ze twijfelt

 "Dat geloof ik wel maar..."

 "Maar wat?" en ik frons

 "maar....Geef toe dat je gevoelens hebt voor hem" zegt ze zachtjes

 "Hij is echt een goeie vriend..." 

 "geen vriendschappelijke gevoelens Jenny"

 "Ohw.." ik probeer haar niet aan te kijken. Ergens heeft ze gelijk maar ik had dit gevoel al tijdens dat ik een relatie had met Matt terwijl ik ook verliefd was op Matt. Ik weet dus niet meer wat ik voor Jackson voel.

 "Dat maakt toch niet meer uit. Camille en Jackson worden binnenkort een stel dus ja..."

 "Die Camille klinkt echt als een bitch!" zegt Ariana ik lach

 "Geloof me, dat is ze ook!" ze lacht

 "Jennifer ga naar hem toe, praat met hem" ze kijkt me aan.

 "praat over je gevoelens" zegt ze uiteindelijk. ik schrik ervan. 

 "Ben je gek! nee dat ga ik niet doen! en het heeft toch geen nut"

 "Hoezo niet? het lijkt erop dat hij jouw ook leuk vindt!" onderbreekt ze me

 "Natuurlijk niet!"

 "Je komt er nooit achter als je niet gaat praten!" zegt ze. ze heeft ergens gelijk.het doet me vast goed om hem eventjes te zien.

 "Ik geef toe je hebt misschien gelijk. Ik ga nu wel naar hem toe" ze knikt naar me en geeft me een knuffel. Ik wil weg gaan maar ik voel me duizelig en langzaam begint het weer wit voor me ogen te worden.

 "Mis je me nu al?" vraag ik sarcastisch aan Camille. ze rolt haar ogen. 

 "Hoe is het met Matt? heeft hij een betere vriendin gevonden?" ik kijk haar boos aan bijt op mijn lip.

 "Ohh sorry deed dat pijn? Had je toch nog gevoelens voor hem?" vraagt ze met een kinderachtige stem. 

 "Durf je niet meer iets te zeggen?" gaat ze verder.

 "Ik ben niet zo zielig net als jouw! Je wilt Jackson? oke .prima" zeg ik zelfverdedigend

 "Prima? is dat alles? geen gevecht?" vraagt ze verbaasd. Ik haal me schouders op.

 "Ik word gek van dat vechten om een jongen. En dit gaat niet om ons, Hij bepaalt of hij jou wilt of niet. Waarschijnlijk ben ik toch alleen maar een vriend voor hem. niets meer. Jullie hebben al een groot verleden." zeg ik zachtjes. Ze kijkt me verbaasd aan.

 "Dus na alles wat je voor hem voelt is dit het einde? je geeft gewoon op?" zegt ze zachtjes. Ik frons.

 "Je bent toch blij als ik opgeef?Dat is toch wat je wilt!"  ze haalt haar schouders op.

 "En heb ik jouw ooit gezegd dat ik echte gevoelens voor hem heb? nee dus" vervolg ik

 "Je hebt het misschien niet gezegd maar je voelt het wel. Jennifer ik zie heus wel dat je verliefd bent op Jackson! en jij weet het zelf ook maar wou het nooit toegeven omdat je met die jongen,Matt, had. Nu dat voorbij is, zijn je gevoelens voor Jackson nog groter geworden of niet?" Ik kijk haar aan en zeg niets. Heeft ze gelijk? ben ik echt verliefd-verliefd op Jackson?

 "En ik weet dat je op weg naar Jackson was voordat ik in je hooft kwam daarnet" voegt ze nog toe. ik haal me schouders op.

 "Jackson mag misschien gevoelens voor je hebben maar ik blijf altijd zijn beste vriendin" sis ik.

 "Niet voor lang" zegt ze lachend. Ze legt haar handen op mijn schouders waardoor er weer een flits voor me ogen komt. Ik ben weer op het schoolplein en Ariana zit naast me.

 "Oh My God Jennifer! Ik schrok me echt dood! Ik dacht dat je dood was" gilt ze in me oor.

  "nee dat was Camille weer..." ze zegt niets meer

 "Zullen we naar de les gaan? we zijn al zo laat" vraag ik om de stilte te verbreken.

 "We? Je zou toch naar Jackson gaan om met hem te praten" ik zucht. Ik wil wel maar Camille...En ik wil ze niet meer lastig vallen.

 "Ik voel me niet zo lekker. Ik ga later wel oke?"  lieg ik maar tegen Ariana. Het is zo vervelend om te liegen tegen je beste vriendin maar ik wil gewoon geen moeilijkheden.

 "je gaat niet he?" vraagt ze uiteindelijk als we samen lopen naar het lokaal.

 "Je kent me te goed Ari" zeg ik lachend nog voordat we het lokaal binnen gaan.

< CAMILLE > 

Opgelucht doe ik mijn ogen open. Ik kan gewoon niet geloven dat Jennifer het zo makkelijk opgeeft. Mijn plan gaat steeds beter. 

 "Camille kom je naar beneden? kijk wat ik gevonden heb!" Hoor ik Jackson inde deuropening van mijn kamer zeggen. Hij houdt een foto boek in zijn hand. Ik lach naar hem.

 "My god, Dat wil ik zien!" zeg ik blij en ga met hem mee naar beneden. Het voelt fijn om Jackson weer te hebben maar dit is niet voor altijd. Na dat de gevoelens van Jackson en Jennifer echt verbroken zijn kan ik ingrijpen en kan ik mijn leven leiden zoals ik altijd al wou. Jennifer kan ik makkelijk aan, Alleen Jackson nu nog.