Kendime Mektuplar

İLK IŞIKLAR

....bahçe kapısını açmak üzereydim , iri bir köpek saldıracak gibi havlıyordu , geri adım attım , göz göze geldik , ürkütücüydü , havlama şiddetinden benden önce bir şeylere çok kızmış olduğunu , öfke dolu ve kötü niyetli bakışlarla hamle yapmaya hazır gibi duruyordu , havlamasında bir azalma olmadığı gibi bir dost eli de uzatmuyordu , ilk kez ince bir korku içime yayıldı , oysa barışığımdır hayvanlarla , hızlı bir düşünce ve toparlanma ile hani derler ya B planına geç , evet öyle yaptım ben de , beklenmedik bir hoşştt sesi ile kapıdan sert bir çıkış yaptım , iri köpek liderliğinde beraberindeki küçük köpekler şok geçirdiler ve lider köpeğin havlayarak kaçışını takip ettiler ,  en az 6 köpek saydığım bu küçük timin havlamalarını sürdürerek kaçışları bana rahat nefes aldırdı , B planı işe yaramıştı , ancak ileride beni beklediklerinden emindim , yanılmadığımı görüyordum iri ürkütücü köpek sert hınçlı öfkeli sert bakışlarını ve kulaklarını bana dikerek anlamlı anlamlı bakıyor , tanımaya çalışıyordu , gözleri daha ılıktı , dost elini uzatır gibiydi , daha küçük siyah olanı daha geride sessizce pusuda işareti bekler halde diğer beyaz renkli olan daha küçük olanı ise şaşkındı , alacalı olan köpek sürekli riyakarca iri lider köpeğin etrafında dönüyordu , diğerleri ağır aksak adımlarla uzaklaşma yoluna girmişlerdi  ,  neyse korkmadım bu kez onlara kısa bir mesafeden usulca fakat dikkatlice geçiyorum , bir yandan gözlerim radar gibi kolaçan ediyor , bir yandan da aklıma gelen duaları okuyordum , fakat ne ilginç çok sakin buluyorum ortamı ve rahatlıyorum , ya duaların etkisiydi bu , ya da köpekler benim dost insan olduğum kokusunu yeni almaya başlamışlardı , saat 05.50 , öğrenci servis araçları bir biri ardında sokaklara girip çıkıyorlar dik yokuşlu taş döşeli sokaktan aşağı doğru yürüyorum , kimi minibüse yetişmek için kimi de belediye otobüsünün ilk seferini kaçırmamak için acele ediyor insanlar.Evler , evlerin çoğu karanlıkta , tek tük ışıkları açık evler ise , ya işlerine bu saatte gitmek için hazırlananlar , ya da çocuklarını okula veya servise uğurlamak için erken uyanan evlerdi , mutlu sıcak evler, mutsuz huzursuz gözyaşları ile alaca karanlık evler , saat 06.15 kaldırımları olmayan bir caddeyim , yolun solundan yürüyorum son anda fark ettiğim karaltı , sırt çantası ile elinde beslenmesi olan küçük bir kız çocuğu , belli ki servis aracını bekliyor , bina karanlık sokak lambası sönük , ne anne ne de babası yok yanında , hatta bir pencereden de bakmıyorlar , çocuk bir başına duruyor üzüldüm bu sahipsizliğe , bu tahammülsüz anne-baba anlayışına , bu sorumsuzluk bu sevgi fukarası aile yapılarının evlatları ileri yıllarda topluma saldırgan , acımasız ve katı olabiliyorlar , çünkü bu yaşta şefkat ve sevgiyi , ilgi ve merhameti , fedakarlığı tatmamış oluyorlar  , ezanlar okunuyor saat 06.25 boğaziçi köprüsü ışık ışık , renk açık mavi yanıyor , şimdi araçlar vızır vızır sokak ve caddeleri farları ile aydınlatıyor , ses ve renk cümbüşünü çoğaltıyorlar , hafiften yağmur başladı sabah ayazını ılıklaştıran tatlı bir okşayış içinde çisil çisil yağıyor , gökten ince ince düşen yağmur damlalarını severek ruhumda gezdiriyorum , boğazın suları gizemli sessizliğinde güçlü hacmi ile şehri bir baştan diğer başa kat ederek marmar'ya açılıyor , beylerbeyi dükkanları ,manavları , marketleri , cafeleri açık, özellikle pastane vitrinleri yeni çıkmış simit-poğça-böreklerle dolu , iştah açıcı sebzeli çöreklerden hiç olmazsa iki tane almalıyım , Boğaziçi köprü ışıkları yeşil yanıyor daha ileride fatih köprüsünü görebiliyorum ışıkları kırmızı , şehir uyanmaya hazır , sesler ve ışıklar çoğalıyor , saat 06.45 okul bahçesine giriyorum bahçenin kedileri kapıya dizilmişler elimdeki çörek paketine bakıyorlar , ilk bismillah lokmayı ufalayıp önlerine bırakıyorum , kahvaltıya alıştırmalı mıyım ..?  

mustafa kaya

2 OCAK 2012