Can You Love Me? || Larry #Wattys2016

Chapter 8

HUH!
0
SIK SIK YB ATMAYA ÇALIŞIYORUM AMA TEOG VAR,,, ÇOK ÇALIŞMAK ZORUNDAYIM Kİ ÖYLE YAPIYORUM.

Not : / Mutlimedia'daki şarkıyla okuyunuz. Açılmazsa; şarkı : Simone Battle - He Likes Boys
All The Love, Cemre xxx ❤

Louis's P.O.V

Sabah kadın çığlığı ile uyandım. Başım çatlıyordu. Harry'ye baktığımda rahatsızca Yattığı yerde kıpırdandı. Birkaç saniye sonra uyandı.

"Harry! Bu..bu kim?!" Uzun boylu esmer kadın cırtlak sesiyle Harry'ye bağırdı.

"S-sen de kimsin? Ne hakla bana bunu soruyorsun amına koyayım?" Kadının gözleri doldu. Dudakları titriyordu.
Ben susmuş ikisini izliyordum.

"H-harry ne diyor..sun s-sen? Biz dün gece nişanlandık?" Kadının söylediği şey yüzünden gözlerim yerinden pörtledi. Bakışım donuklaşmıştı. Harry'ye boş boş bakıyordum.

"Ne diyorsun s-sen ya? Ne zaman ol-oldu bu? Ben hatırlamıyorum?!" Harry bağırdığında kadın ürkmüştü.

Esmer kadın elindeki nisan yüzüğünü gösterdi "Bak Harry! Ben..ben Katherine! Dün nişanlandık hani. Aramızda? Tanrı Aşkına! Nasıl hatırlamıyorsun? Ah pardon! Belki de hatırlamak istemiyorsun!" "...ha bu arada elindeki yüzüğe bak derim,"

Harry kadının ani çıkışıyla eline baktı. Nisan yüzüğü. Sade. Siyahtı.

Bu olanlar karşısında gözlerim dolmuş onları izliyordum sadece. Buğulu görüyordu gözlerim, sesler boğuk geliyordu.

"Y-yalan söylüyor-yorsun. Ben nişanlanmadım!" Harry beni kolunun altına aldığında kolunu ittirdim. "B-bırak beni," sinirli değildim. Kullanılmış hissediyordum.

"Harry bak sen sarhoştun ama gerçekten biz nişanlıyız! Bu ibneyle nasıl yatarsın!" Adının Katherine olduğunu öğrendiğim kadının dediği şeye inanmayıp yataktan hızla kalktım.

Kıyafetlerimi giyindim. Zaten dün sadece yatmıştık!
Harry'nin de gözleri dolmuştu.
"L-Louis dur lütfen dur! Bak ben hatırlamıyorum. Böyle bişeyden haberim yok!" Hıçkırarak ağlıyordu. Ama umrumda değildi.

"Harry ben senin fahişen değilim! İstediğin zaman becereceğin birisi değilim! Ben seni sevdim. Seni gerçekten sevdim ben! A-ma s-sen beni kullanmışsın. Tanrı lanet etsin!" Dedim ağlayarak. Çatlayan sesime aldırış etmedim. Umrumda değildi.

Esmer sürtük kahkaha atarak gülüyordu. Ellerini gözlerinin altına getirip rolden ağlama taklidi yaptı. "Ah Tanrım! Çok duygusal. Resmen ağlıyorum. Aman Tanrım." Dedi. Yanına gittim. Tiksintiyle yüzüne bakıp tokat attım. "Sürtük!" Deyip yanından hızlıca ayrıldım. Harry arkamdan koşup yanıma geldi.

"Louis yemin ederim haberim yok. Seni seviyorum. Seni tüm kalbimle seviyorum. Seni herşeyden çok seviyorum inan bana! Yemin ederim oyun bu. Tanrı Aşkına Louis." Hıçkırarak ağlamaya başlamıştı.

"Ben sana güvenmiştim Harry. Diğerleri gibi beni bırakmazsın zannettim. A-ama sende onlar gibiymişsin. Lanet olsun!" Bağırdığımda Harry daha çok ağlamaya başladı.

Kapı kulpunu tutacağım sırada Harry beni kendine çevirdi.
Dudaklarımda baskı hissettiğimde ittirmeye çalıştım Harry'yi. Ama çok güçlüydü.

Karşılık vermedim. Bekledim. Durmasını.
Geri çekildiğindr kollarımla dudağımı sertçe sildim. Katherine merdivende bize bakıyordu. Sırıtmayla.

Kapıyı sertçe açıp dışarı çıktım. Harry yere düşmüştü. Ellerini yana açmış öylece ağlayıp bağırıyordu. "LOUIS YEMİN EDERİM SENİ SEVİYORUM! TANRI ŞAHİDİM OLSUN Kİ SENİ SEVİYORUM. Louis lütfen gitme," bağırarak başladığı sözünü fısıltıyla bitirmişti. İçim acıyordu.
Tahmin edilmeyecek kadar hemde.